Huis verkocht, laatste werkdag...

Het volk begint te muiten want ik krijg mails en appjes met vragen van mensen die zeggen dat het blog 'het bij hun niet doet' want er komt niks nieuws op. En of dat wel klopt. Dus het is de hoogste tijd voor een update.

Doorgaans vind ik wel aardigheid in het scherpslijpen van tekst, maar dat kost tijd en wegens tijdelijk gebrek daaraan volgt nu een ongeredigeerd feitenrelaas van de dingen die mij en Arianne de afgelopen tijd bezig hielden.

Het koopcontract van ons appartement is een tijdje geleden al getekend dus nu hebben we officieel per 1 juli geen vast huis meer. Het huis is voor een mooie prijs verkocht. Even wachten nog tot de financiering gelukt is bij de koper maar daar hebben we wel vertrouwen in.
Ons nieuwe onderkomen  is een schommelend coconnetje met zeilen en zonnepanelen.

Onlangs zijn we ook geprikt tegen gele koorts en Hepatites B en zijn de vaccinatiepaspoorten bijgestempeld. Volgens de arts die ons prikte zitten er grotere risico's in andere ongelukken dan in ziektes. Ongelukken in verkeer of valpartijen. En infecties die dan kunnen ontstaan bij wondjes enzo. Ze had geen prik tegen auto ongelukken maar voor al het overige zijn we nu wel ingeent. In feite zijn we nu dus onoverwinnelijk en onschendbaar.
Arianne is bezig met de huisarts om de boordapotheek samen te stellen zodat we in ieder geval wat te slikken hebben in geval van pijntjes of andere kwellingen en wat te plakken als er ergens bloed uitloopt.

Met Joy gaat het ook goed, we zijn een boxje opgeschoven want de winterligplaats die we hadden is weer door de eigenaar in gebruik genomen.
Het starten van de motor ging niet gelijk goed. In de winter is de startaccu overleden. Mijn schuld want ik had de oplader eraf gehaald en nooit meer teruggeplaatst.
Dus heb ik een nieuwe accu geplaatst. Dat is net als de huisaccu nu ook een AGM accu, waardoor ik deze op dezelfde lader kan aansluiten.
Ook de stootrand die gespleten was heb ik gedeeltelijk weer gelijmd. Ik heb een nieuwe drukwaterpomp geplaatst en we hebben de hele middag met water zitten spelen om onze nieuwe tankmeters te calibreren. Daarvoor moeten we namelijk precies weten hoeveel water er in de tanks gaat. En het is ook voor lange tochten fijn om precies te weten hoeveel water we nog hebben.

Een tankmeter is in feite een drijvertje in de tank dat verbonden is met een variabele weerstand, en afhankelijk van de stand van het drijvertje verandert die weerstand en wordt een tankniveau aangegeven op een klokje. Maar omdat de tanks niet vierkant zijn maar een schuine bodem hebben gaat een normale, lineaire meter in het begin niet zo hard maar als de tank leger word steeds harder omlaag door de vorm van de tank.

Doordat ik op onze nieuwe accumonitor ook de tanks kan monitoren kunnen we nu veel nauwkeuriger zien hoeveel water we hebben, als je tenminste meerdere 'calibratiepunten' ingeeft. En omdat ik een freak ben wil ik daar natuurlijk gebruik van maken. Dus nu zijn we ruim 4 uur bezig geweest met het vullen van de tanks  Twintig liter per keer in een jerrycan, die vervolgens leeg laten lopen in de tank en dan nieuwe weerstandwaarde aflezen en in de tankmonitor ingeven. De tussenliggende punten worden door de software geinterpoleerd. 
De conclusie is dat we in de stuurboordtank 260 liter water hebben, en in de -reserve- bakboordtank 80 liter.  Als noodrantsoen kunnen we ook nog 30 liter uit de boiler halen. Dat water is alleen heel warm als de motor heeft gelopen.
De volgende stap in dit verhaal is dat ik ook de dieseltank op dezelfde manier ga doen maar dat is makkelijker omdat je natuurlijk gewoon per 20 liter kan tanken. Het lastige hierbij is dat de tank eerst helemaal leeg moet.

Nou ja, je ziet het; een hoop technisch inhoudelijk geleuter.. ik ben er maar druk mee.

Een nieuw projectje is comfort verhogen bij het buiten in de kuip zitten,  we laten buitenkussens maken zodat we geen houten kont krijgen op lange tochten. Dit bilbehoud wordt gesponsord door Piet en Toos waarvoor onze hartelijke dank.

Inmiddels is ook de bijboot geleverd en heb ik twee zonnepanelen in de zeereling gemonteerd en aangesloten.

De boot begint steeds meer op een vertrekkersboot te lijken!

En last but not least had ik afgelopen donderdag mijn laatste werkdag bij Rexnord. Apart na jaren routine om te bedenken dat alles 'voor de laatste keer' is, maar vooral dat er geen andere baan op volgt is spannend.
Als je wat wil moet je je ene voet voor de andere zetten en een stap wagen. Het hoofd volgt dan wel vanzelf.
Ik moet natuurlijk wel weer een keer werken maar nu even niet. Een soort tussenpensioen.  Voorlopig voelt het nog als vakantie en heb ik het nog te druk met bootklussen om me te vervelen. 
En komende week vooral studeren voor radio examen!
Fotos volgen nog!
Op een of andere manier werkt het uploaden daarvan niet meer...