Joy op reis

Deze blog gaat niet echt ergens over. Zijn gewoon lukrake foto's door elkaar heen maar ik zal er wat tekst onderschrijven over waar en wat. Want we zitten bij Josephine's place in Rangiroa en die heeft internet! De vorige blog zonder plaatjes is derhalve  nu ineens mét plaatjes van snoezige vogeltjes dus gaat dat (terug) zien. Ze zijn echt schattig.  Ik zal de plaatsen erbij zetten waar de foto's zijn genomen en misschien klopt het wel. Soms weet ik namelijk zelf niet meer waar ik ben, zo gaat dat hier. We lezen hier dat Nederland in onze afwezigheid driftig wordt afgebroken met rellen en plunderingen dus misschien wel leuk voor jullie om naar wat zonniger plaatjes te kijken in deze rare Keronatijden. Ik snap dat een beetje ver van het bed is voor jullie, maar dat geldt ook voor ons, maar dan andersom natuurlijk. Dit ben ik in werkkleding. Bananen uit het bos halen samen met Claude. In Moorea ja. Even uitblazen na de wandeling met Christine en Claude. Haapiti, Moorea Als wa

Het atol Tikehau meet grofweg 10 bij 16 mijl (18x30km). De meeste mensen die hier wonen leven in het dorp Tuherahera aan de zuidkant van het atol, maar er zijn er ook die een stuk grond hebben aan de noordoostkant, waar wij nu zijn. Een groot deel van de ring van land die dit atol vormt is aaneengesloten, of alleen met kleine ondiepe stroompjes ertussen waar zeewater door naar binnen spoelt. Op de hele ring rond het atol wonen ratten. Niet inheems van origine natuurlijk maar het zijn er nu zoveel dat ze na de onbedoelde introductie hier de volledige vogelpopulatie hebben verjaagd en gedecimeerd door steeds de eieren of/en de jongen op te eten.  Overigens ben ik er niet zeker van dat er een plaag is, ik heb namelijk nog geen rat gezien maar ik denk het wel want in bijna alle kokosnoten die we tegenkomen, en dat zijn er heel veel, zit een gat. Een rattengat. Momenteel leven de ratten namelijk niet meer van eieren of kuikens, maar van de kokosnoten. Ze klimmen in de bomen en knagen de kok

 Zo. Hehe, het is eindelijk slecht weer buiten. Het regent, zodat het binnen goed blogweer is. Sinds Bora Bora niks meer gemeld en ik schrijf alleen nog als het regent. Vandaar ook dat het niet meer zo opschiet met die blogs, het regent hier te weinig. Ik hoop dat iedereen die dit leest het jaar goed begonnen is.  Ook nog even bedenken waaarover het moet gaan. Over de superjachten in de baai bij Moorea, over het mislukte bierbrouwsel waarbij 23 liter bocht aan Neptunes is geofferd, over onze bootkrekel die zich uit radeloze eenzaamheid in zee geworpen heeft, over een zesenhalf uur durende klimpartij door een ongbegaanbaar bos op een berghelling die door Arianne optimistich een wandeling wordt genoemd, over ons kort verblijf in Tahiti waar we even voor de tandarts en dermatoloog langs moesten en waar ik ook de stuurinrichting van nieuwe lagers heb voorzien, over onze accu's die aan het eind van hun bestaan aan het raken zijn waardoor we nu stroomgedoe hebben. En over plannen voor Ga