Joy op reis

Er staan ook op dit eiland weer behoorlijk wat stenenstapeltjes, maar de kunst zit natuurlijk in het stapelen van rónde stenen. Meer dan drie kreeg ik er niet op elkaar. En de bovenste is niet eens rond! Öland is met zijn 130 km best wel lang, en omdat er teveel te zien is hebben we vandaag een Bensje gehuurd om wat grotere afstanden lekker comfortabel en snel te kunnen afleggen.   Huurbenz getest: kan je prima mee offroaden. Eigenlijk offasfalten. Sommige kustweggetjes zijn onverhard. Apenrots. Eraf is makkelijker dan erop. Van deze echt énorme kei vroeg ik me af waar zoiets nou eigenlijk vandaan komt? Een Keien-waterval. Alle stenen zijn van een mooie mosvacht voorzien.  Uit de platte lime-stones zijn in de hele omgeving eindeloos veel muurtjes, huizen en andere bouwerken opgetrokken. De limestone is honderden jaren door de locale boeren als 'bijvangst' gebruikt. Als de oogst tegenviel ging men stenen verkopen. De stenen werden in een cirkel onde

We hadden wat gemengde gevoelens over de tocht naar Öland- dit had met name te maken met de windrichting en het 'halfway-point'.  Nu hebben we best wensen over waar we allemaal nog heen willen en de kunst is om dat in overeenstemming te brengen met het weerbericht. Als je tijd hebt en geen einddoel is dat het makkelijkst. Dan kan je gewoon de plaatsen die je wil zien in een volgorde doen die het best uitkomt met de wind.  Ergens in de tijd zullen we moeten besluiten wanneer we 'op de terugweg gaan' of zoals ik het liever zie; wanneer je halverwege bent. Omdat we een week ruimte in de planning willen houden om ongewenste weersomstandigheden in gewenste te laten veranderen is 'halverwege' ergens medio deze week. Probleemloos de geul uitgevaren en zeil gezet, eerst de halfwinder geprobeerd samen met bezaan-stagzeil en de bezaan - Het  bezaanstagzeil is e en lichtweerzeil dat tussen de twee masten gezet kan worden in plaats van het grootzeil en dat veel boller

Karlskrona We deden Karlskrona aan omdat we toe waren aan een stad, met wifi en supermarkt en nog zo wat aardse zaken. We zijn via een smal ingangetje naar binnen gezeild omdat de 'hoofdingang' die we in gedachten hadden net niet bezeild was vanuit Christiansø. Via de scheren binnen de Karskrona archipel zijn we naar de stad gevaren. In de haven gekomen was er ondanks de aankondiging in ons havenfoldertje en de 4 sterren van deze haven geen noemenswaardige wifi te ontdekken. Zit je dan met je blog. Ik heb nog voor de deur van het havenkantoor, gezeten op een laag tafeltje, met de laptop op schoot 2 'streepjes' wifi kunnen ontdekken, maar toen het ging regenen ben ik daar ook weggevlucht. Er waren verder wel de pretenties van een luxe marina aanwezig. Restaurants enzo. Én trouwens een sauna! in de verder wat viezige douches. De stad zelf was leuk, we hebben lekker geluncht bij een Thais restaurant en we zijn twee keer naar het om de hoek gelegen marinemuseum gewees

Het tochtje naar Christiansø was eenvoudig, maar omdat het hard had gewaaid stonden er nog aardige golven op de ondiepte bij het uitvaren van de haven.  Nog rondjes varend in de haven hebben we eerst alles aan dek shipshape gemaakt, stootwillen opgeborgen, landvasten opgeschoten en grootzeil hijsklaar gemaakt. Eenmaal buiten de haven bij het hijsen van het grootzeil was het al een stuk onstuimiger aan dek, maar t ging allemaal goed en we kunnen weer een schadevrije exit bijtekenen in ons log. De koers naar Christiansø was aan de wind bezeild, en na twee uurtjes ofzo kwamen we al aan aangezien het vlak voor de kust van Bornholm ligt. Een smalle haveningang, met een kade waaraan al diverse jachten lagen afgemeerd. Eigenlijk is de haven in de doorgang tussen  Christiansø en Fre deriksø. De twee eilandjes zijn via een loopbrug met elkaar vebonden.  Dit eilandje is in zijn geheel cultureel erfgoed, het is een goed behouden gebleven oud marine-fort, gebouwd in 1684. De muren, bastio

Verse vis wordt aan land gebracht in Svaneke, je kunt het direct van de kotter kopen. Er staat al een rij klanten nog voordat de kotter de haven inloopt. Vanuit Allinge zijn we naar Svaneke gevaren. Een prachtige kust met bossen en  met tunneltjes door- en trappertjes over de rotsen.  Er klauterden mensjes over de rotsen, zo zagen wij door de verrekijker. We hebben tijdens het langsvaren nog een ankerpoging gewaagd. Die liep op niks uit omdat we een beetje halfslachtig waren in onze approach, zullen we wel /niet/ wel - voor anker gaan, kano oppompen en naar de kant om een route te verkennen die er vanaf het water heel leuk uitzag?  Maar omdat we nog een beetje huiverig zijn voor de ruige rotskusten blijven we er een gezonde afstand vandaan. De diepte van het water is daarbij de graadmeter. Waar we op het IJsselmeer niet warm of koud worden van 4 meter diepte (lekker diep!) loopt in dit gebied de hartslag razendsnel op als ze diepte 4 meter of minder wordt. Op het IJsselmeer heb

Het is alweer een aantal dagen geleden dat ik op het blog geschreven heb, en dat komt door het internet- maar vooral de afwezigheid ervan. We zijn dus niet gezonken ofzo. Ik heb een behoorlijk grote databundel op mijn telefoon, maar die doet het om een of andere vage wijze niet in het buitenland.   Aangekomen in Allinge op Borgholm hadden we echter prima WiFi in de haven, maar na de 92 mijlsblog had ik nog even geen zin om verder te schrijven.  We vielen gelijk met de neus in de boter met een concert van een in Denemarken kennelijk bekende zanger en gitarist (Peter Sommer en Simon Kvam anyone?), die een acoustische sessie hield met een aantal vrienden in een cuturele tuin/cafésetting. Iedereen  zong mee en het was erg gezellig. Wij waren naar binnengewuifd door de dienstdoende Deense deurdame, want je moest er kaarten voor hebben. Maar volgens haar was het concert bijna afgelopen dus mochten we doorlopen. Wat zij echter nog niet wist was dat er nog drie toegiften kwamen waardo

Er was 12-15 knopen wind voorspeld uit het westen voor onze reis naar het eiland Bornholm, gelegen in de Oostzee. Op de ochtend van vertrek kregen we daar maar de helft van. Op die manier zou de tocht van ruim 90 mijl wel erg lang gaan duren. Dus de eerste 2 uurtjes hebben we de motor er een beetje bijgehad om de vaart erin te houden. Toen begon de wind wat twijfelend aan te zetten en dat was voor mij het teken om de halfwinder, inmiddels ons favoriete zeil, weer eens voor de dag te halen. Eigenlijk was het ook een perfecte koers voor een spinnaker. Die hebben we ook en is dubbel zo groot als de halfwinder, maar omdat we die nog nooit geprobeerd hebben, de wind later op de dag nog zou kunnen toenemen en 95m2 dan toch wel echt heel veel doek is om binnen te halen met z'n tweetjes als de wind gaat toenemen durfden we het toch niet aan. En met alleen het grootzeil en de uitgeboomde halfwinder begonnen we mooi met 4,5 tot 5 knopen. 5,5 knopen was onze minimum streefsnelheid om de toch

Arianne doet bij ons aan boord alle planning, omdat we dan (bijna) altijd in de zon zeilen, met normale wind, in de haven zijn met rotweer zoals vandaag en altijd lekker eten aan boord hebben. Kwestie van plannen. Daarom zijn we gisteren op de motor hier naartoe gevaren om het weervenster van morgen niet te missen - een mooie westenwind die ons naar Zweden gaat brengen, zo is het plan.  Zo lagen we vanochtend nog voor anker bij  Møns Klint en zijn we om 5 uur opges taan om naar de zonsopkomst te kijken. Want het zou om 11 uur gaan regenen en hard waaien.   Møns Klint in ochtendlicht. Voor de haven ligt een grote driemaster uit Amsterdam voor anker. Een groep-zeilreis met fietsen-combinatie. Vanochtend om 8 uur toen we de haven binnenliepen waren ze met een grote bijboot bezig wel 30 fietsen naar de kant te brengen. Tegen de tijd dat alles en iedereen op de wal stond was het 10 uur. Om 11 uur begon de regen, precies als voorspeld. Inmiddels is het kwart over een slaat het wa