Joy op reis

Het is 12 juni 2020 als ik dit begin te schrijven. We liggen voor anker achter Tahouata, een van de Marquesas eilanden. Het regent al twee dagen aan een stuk. Winter in de Markiezen. Arianne is met een planning bezig en zit af en toe te grinniken. Als ik vraag waarom lacht ze 'omdat ik al in 2024 ben'. Het is nogal een langetermijn planning dus. We hebben besloten dat we een seizoen langer in de stille oceaan blijven. Door de Covid toestanden zijn we langer hier dan gepland, bij een aantal landen en eilanden zijn er nog restricties of gesloten grenzen en op de route naar Nieuw Zeeland liggen nog Tonga en Fiji, en die hebben de grenzen nog dicht. Dan moet de oversteek naar Nieuw Zeeland in één streep vanuit de Tahiti en dat is een stuk langer, terwijl het vanuit Fiji ook al geen makkie is. Doordat we dan weer veel verder zuid gaan worden depressies weer heel algemeen. En wij houden niet van depressies. Bovendien willen we niet gaan haasten en geeft het veel rust om gewoon een

Dit is een (foto van een) bloem.  We zijn een paar dagen in de mooie baai van Fatu Hiva. De hele baai is aan het koken. Tenminste, op alle bóten wordt gekookt, de baai zelf is op prima zwemtemperatuur. En het valt mee; er zijn maar drie boten. We liggen hier met Artemis en Court Bouillon en we hebben een halve geit en drie kippen te verdelen. Een stuk varken en een enorm stuk vis hadden we eerder al op. Van het stuk vis hebben we zes dagen gegeten en met ons nog drie of vier boten. Het was ook een enorm beest. Entree van Fatu Hiva in avondlicht. Het was een dag hard aan de wind gehak omdat we op de verkeerde dag gingen (met tegenwind). Met twee uurtjes de motor bij aan het eind om voor het donker te kunnen ankeren. Helaas is het contrast met de lucht, groene planten en de donker rotsen slecht overgekomen op de foto's.  Overal scharrelen varkentjes aan een touwtje. Hier een jong gezellig knorrend biggetje (rechts). Dit is Arianne. Dit ook, wandelend naar de waterval. Mooie route,