Wit, blauw, groen, geel...

Door Arianne:

Een Caribisch fotoblog van witte bounty stranden, blauwe zee, groen natuurschoon, gele fruitcocktails... 15 april - 28 mei

Het tussenstoppie heeft nu wel weer lang genoeg geduurd. We zijn allang in Dominica geweest en in Les Saintes, een eilandengroepje dat bij Guadeloupe hoort. Daarna weer terug naar Dominica en toen weer naar Martinique.  Lekker heen en weer aan het varen geweest dus. We houden immers van een lekker stuk zeilen. En met alleen in je onderbroek is het wel erg aangenaam (ook 's nachts).

Dominica is een prachtig eiland waar we vooral het binnenland erg mooi van vonden.
Zoveeeeel groen, kabbelende stroompjes, kletterende watervallen, fruit en groenten in overvloed. Avontuurlijke steile wegen in de bergen, vrolijke kleurrijke huizen en cafeetjes, super relaxte rasta gasten met bier en joints op elk moment van de dag. De mensen in Dominica vieren het leven met rumpunch, gekruide kip, wiet en zeer luide muziek. CARPE DIEM! De schade van hurricane Maria in 2017 is nog heel goed zichtbaar. De natuur is verwoest door dit Monster, zoals zij Maria noemen. Palmbomen die zijn afgebroken, groeien niet opnieuw aan. Er moet herplant worden. Ondanks dat er heel hard gewerkt is aan de wederopbouw, hebben vele huizen nog steeds geen nieuw dak. Het was een geluk dat Maria 's nachts overkwam, waardoor mensen binnen in hun huizen en schuilkelders waren. Onze indruk uit persoonlijke verhalen is dat de mensen veerkrachtig en sterk zijn en dat de gemeenschap hecht is. Het is een klein eiland en het lijkt erop dat iedereen elkaar kent. In de ochtend na Maria is er met "man en macht" gewerkt om alle wegen vrij te maken, zodat voor iedereen hulpdiensten bereikbaar zijn.
In Portsmouth is het goed geregeld voor de zeilers. Er is een organisatie PAYS opgericht met getrainde gekwalificeerde medewerkers die services aan zeilers bieden. Ze komen je bij aankomst tegemoet varen en helpen je met het aanleggen aan de mooring. Ze kunnen taxi service leveren, de was verzorgen enz. Via de Pays werden we voorgesteld aan "rasta man Boudha". Hij zou de beste tourgids cq herbal guide van het eiland zijn. Het klikte wel, dus wij een halve dag met "Boudha" op pad. Hij is geadopteerd, op Guadeloupe opgegroeid en heeft in diverse landen gewoont / gewerkt.
Hij is in Jamaica opgeleid als herbal guide.
En ja natuurlijk, hij was ook behulpzaam in het healen van mijn zichtbare eczeem. Sinds onze Atlantische oversteek kon mijn huid wel een wonder genezing gebruiken dus kom maar op....
We verzamelden takken van de Neem boom om met de bladeren in een badje water mijn huid te wassen. Tevens moest ik van een ander soort Neem bladeren dagelijks een kop thee drinken. Binnen een dag knalde het eczeem eruit, helemaal onder en ik mocht geen hormoonzalf gebruiken of andere vette zalf. 14 dagen volhouden....ik wilde zo graag dat het zou werken, maar na 8 dagen "hel" ben ik maar gestopt. Vanuit Roseau wilde we eigenlijk een auto huren om het groene binnenland een paar dagen te verkennen, maar op straat heb ik me tijdens een spontane ontmoeting met Marilyne laten verleiden om met een prive auto / gids een paar hoogtepunten van Dominica te bezoeken. Ze was opgegroeid op Curacao en helemaal gek op Nederlanders. Een spontane vrouw! Ik vond het zelf rijden op de steile bergweggetjes met evt buien toch wel beetje spannend. Lekker onbezorgd in een airco auto met uitleg over alles en lokale verhalen. Zij bracht ons naar de warme zwavel baden. Volgens haar zou een bad met o.a. zwavel, zink en magnesium een wonder zijn voor mijn eczeem.
We hebben een half uur in ons warme prive badje rond gedobberd, best lekker.
Maar de volgende dag was geen feest. Nou had ik echt een heftige eczeemuitbraak over mijn hele lichaam en nu was ik er zoooo klaar mee. Hoogste tijd voor een bezoek aan een dermatoloog.
Helaas was het zaterdag. En nog meer helaas was er op maandag een officiele feestdag in Dominica, 6 mei Labour Day. Met zware antihistamine en slaapmedicatie heb ik 3 dagen op bed gelegen. Zoveel mogelijk slapen om maar niet te krabben. Michiel verzorgde heel lief elke dag een warme maaltijd.
Op dinsdagochtend zijn we met de taxi naar het ziekenhuis in Roseau gegaan. Een oud vervallen gebouw met al een rij mensen in de aankomsthal. Al heel snel bleek dat er geen dermatoloog werkzaam was in het ziekenhuis. Alleen een prive arts Dr Stanford zou er zijn op het eiland. Wij terug naar de stad om zijn praktijk te zoeken. Nou jah praktijk, uiteindelijk vonden we boven winkels een kleine ouderwetse ruimte waar een assistente kantoor hield. De arts werkte pas op donderdag en hij was niet telefonisch bereikbaar. Daarbij nog gekloot met geen bel en internet data meer.
Conclusie wegwezen hier zsm, anker op en naar Martinique voor fatsoenlijke medische hulp.
We zijn circa 30 mijl naar St Pierre / Martinique gezeild. Onderweg hebben we met de marifoon contact gehouden met Peter & Jacqueline van SY Elisabeth. Zij waren heel bezorgd en betrokken met ons. Super behulpzaam heeft Peter een auto gehuurd en konden we bij aankomst zo in de dinghy springen. Via google hadden we onderzoek gedaan naar dermatologen op Martinique. Ik wilde zo graag geholpen worden voor sluitingstijd, want de volgende dag was daar weer een feestdag, namelijk herdenking van de uitbarsting van Vulkaan Pelee op 8 mei 1901. Peter heeft ons naar een kliniek gebracht in de regio Fort de France en op ons gewacht. Om een lang verhaal toch wat korter te maken: ik kreeg een consult tussendoor, behandelplan en een zak medicijnen ophalen bij diverse apotheken in de regio. Doosjes hormoonzalf hamsteren....
De prednisonkuur was eindelijk wel een wondermiddel. Mijn huid knapte heel snel op.
En daarbij ook mijn energie, humeur, levenslust. Ik heb me 3 weken super lekker gevoeld en trots op mijn 'normale mooie' huid. Helaas komen de zorgen weer terug met weer onrustige eczeemplekken, maar ondertussen hebben we ambitieuze nieuwe zeilplannen gesmeed en zijn we op fantastische mooie eilandjes van de Grenadines. Hierover meer in het volgende blog (wat hopelijk geen maand op zich laat wachten).

Verwonderen over prachtige planten

Op excursie met herbal guide naar mooiste plekken in Noord Dominica

Ongerepte kustlijn, genieten van uitzicht

Vanwege bergeffect krijgen we regelmatig een verfrissende bui

 Voor anker bij Portsmouth, nabij Cabrits National Park

Mangrove van Indian River

Kleurrijke kleine winkels en barretjes

Katholieke kathedraal in Roseau is ook verwoest

Platte schoolbus in Botanische tuin in Roseau

Prachtige "salamanders"in alle maten en soorten

Op privetrip binnenland: Trafalgar Falls. Mannetje en vrouwtje, koud en warm water. 

Hele oude boom in Botanische tuin Roseau

Kletspraatje met gehandicapte kunstenaar; schenking nieuwe wasknijpers om te voorkomen dat zijn schilderijen wegwaaien
Bijzondere ontmoeting met super aardige man.

Genieten van prachtige bloemen

Met dank aan hurricane Maria: waar ga je wonen met je gezin?
En nou maar hopen dat seizoen 2019 rustig gaat verlopen

Scots End in zuidelijk puntje Dominica

Mooi katholiek kerkje: helaas zijn de glas-in-lood ramen gesneuveld



Les Saintes (Guadeloupe)

Vanaf de Commenwijne rivier in Suriname wilden wij graag naar Dominica. Onze zeilvrienden Laurens & Kitty van SY Tiago kozen als bestemming Guadeloupe. Na 2 weken misten we toch wel onze borrel / diner maatjes, dus dat werd een date in het midden, namelijk de eilandengroep Les Saintes behorend bij de Frans Antillen. Ik vind het heerlijk om met de sup naar een sfeervol dorpje te kunnen met winkeltjes en leuke cafeetjes. Bourg des Saintes is sfeervol Frans en erg toeristisch door de dagelijkse ferry vanuit de hoofdeilanden. We hebben in diverse ankerbaaitjes bij de verschillende kleine eilandjes gelegen. Je kunt er heerlijk zwemmen en snorkelen. Nadat we een uurtje gewandeld hadden, hebben we de dinghy al zwemmend teruggesleept. Zo oververhit raak je bij inspanning. Dus de rest van de inspanning werd verkoelende dranken drinken en lekker eten met Laurens en Kitty. Zij hadden de super mooie Nederlandse vlaggenlijn uitgehangen (met dank aan de mama van Kitty) ter ere van Koningsdag! We hebben ons best gedaan om vooral oranje cocktails te drinken en oranje versnaperingen te nuttigen. Nou de worteltaart smaakte verrukkelijk. Omdat we illegaal in Guadeloupe waren (niet uitgeklaard Dominica en ingeklaard Guadeloupe) hebben we na een week weer gedag gezwaaid. 

Ankerbaai bij Bourg des Saintes


Tiago en Joy in de baai; wandeling tussen de geiten op de berg

Martinique

We hebben heel hard geroepen dat we niet naar het Franse Martinique zouden gaan. Zou net Frankrijk zijn en daarvoor hoef je niet helemaal naar het Carieb. En ik had zo geen zin om onze Franse 'vrienden' van de schade-catamaran tegen te komen. Zij wilden namelijk naar Martinique voor de reparaties. Overigens nooit meer wat van gehoord. De verzekeraars zullen het wel uitgevochten hebben.
En nu zijn we dikke 3 weken op diverse plekken van Martinique geweest. We vonden het relax, mooi, fijn en handig....Handig ivm de Europese internet afspraken. Joepie weer 10 GB op te maken met internetten, NPO tv kijken (ik geniet van reisprogramma's, Ik Vertrek, documentaires). Handig ivm de goedkope supermarkt Leaderprice voor nieuwe bevoorrading en handig ivm talrijke winkels voor bootonderdelen. SHOPPEN dus.
En handig met de Euro en die kan je hier makkelijk uitgeven.
Martinique is een gevarieerd eiland met in het noorden een groen berglandschap rondom de Vulkaan Pelee. In het zuiden heb je prachtige witte zandstranden en azuurblauwe baaien. Het heeft de infrastructuur en voorzieningen volgens Europese standaarden. Aan de huizen en auto's te zien hebben mensen meer geld te besteden dan op sommige andere eilanden. We zijn wederom verbaasd over de cheques waarmee lokale mensen luxe boodschappen kopen. Lang leve de subsidie uit Frankrijk. Het enige minpunt van Martinique zijn de Fransen....ze spreken alleen Frans.

Op de heenweg hebben we een tussenstoppie gemaakt in Saint Pierre.Daar zijn we later nog een week geweest. Een sfeervol relax dorpje met uitzicht op Vulkaan Pelee. En er was natuurlijk weer een festival, namelijk May festival. Muziekbands, dans optredens, lokale markten. We hebben heerlijk gedanst op de Caribische klanken.

Samen met Peter en Jacqueline doen we dag sightseeing in het groene Noorden.
Beklimming Vulkaan Pelee, 250 meter haha en weer verder met de auto

Oude stalen brug over rivier in jungle, gaaf

Dag na dermatoloog bezoek: ik kan weer lachen

Daar ligt onze Joy

Caribische klanken, kleuren en plezier

wedstrijd met authentieke boten: acrobatische kunsten

In Dominica had Michiel gekookt met pepertjes, heel mild en lekker.
Maar deze pepertjes lieten de brandmelder bijna afgaan. We konden niet meer ademhalen.
Zelfs met het restje olie in de pan hebben we onze mond moeten blussen. 

Gezellig weerzien SY Tiago in Saint Anne. Er werd een OCD (Overdreven Caribische Dag) geintroduceerd om onze neurotische trekjes te verhullen. Feest met kleurrijke cocktails, hawai kettingen, bloemen, papegaaien, vrolijke muziek.
Te leuk! Tot gauw ziens in Bequia, we wachten op jullie!

Op stap met Ierse Jim en Spaanse Carmen in St Pierre. Na de dansvoorstelling treffen we vissers op het strand tijdens hun prive party. Een klein Frans zinnetje en een bigsmile en we hebben allemaal een glas drank in ons hand. We wordend overgoten met rum, wijn en bier en mogen ook nog smullen van hun diner buffet. We hebben de grootste lol met een paar woordjes Frans. Niet zo moeilijk, want ze zijn al hartstikke dronken om 20 uur. 

Waaghalzen, je moet dus helemaal over boord aan 1 kant gaan hangen.
En de boot kan ook omslaan.

Lekker suppen in de baai, of naar de kant voor brood halen en een mooie wandeling.
Wel in full battle gear sun protection. Ik heb nog geen nat pak gehaald. 

Prachtige wandeling van Saint Anne naar witte Salinas stranden

Mooi kustpad, ook over schaduwrijke bospaadjes

Petite Salinas, lege witte stranden

Wei met runderen langs de zee, bijzonder.

3x kar boodschappen ingeslagen bij de Leaderprice, handig met dinghy steiger

Oude voorraad in excell bijwerken en bovenop. Nieuwe voorraad voor de komende 2 maanden

We zijn gisteren na een voorspoedige vooral nachtelijk zeiltocht van 100 mijl op het eilandje Bequia aangekomen. Bequia behoort tot de Grenadines en ligt circa 9 mijl onder Saint Vincent. We hebben Saint Lucia en Saint Vincent overgeslagen ivm tijdgebrek. Het is hier paradijselijk mooi en het plaatsje Port Elisabeth is sfeervol en relax Caribisch.

Hoezo tijdgebrek? Officieel volgens de kalender is het Hurricane seizoen begonnen. Wij zijn nog niet onder de indruk, want er is nog amper een druppel regen gevallen en de windvoorspellingen zijn nog stabiel. We hebben dus gekozen zuidwaarts te varen om het zeilseizoen wat te rekken. De komende maand gaan we o.a. naar de eilandjes Mustique,(Regatta race in)Canouan, Tobago Keys, Union Island. Op het wensenlijstje staat ook nog Petit Martinique en Grenada. Begin juli gaan we besluiten of we carnaval gaan vieren in Saint Vincent op 8 en 9 juli of dat we dan al op Bonaire zijn. 

De planning hangt samen met mijn besluit een paar weken geleden om een groot deel van de zomer/ hurricane seizoen in Nederland door te brengen. Door het gedoe met mijn huid en het feit dat het vreselijk heet wordt op Curacao heb ik een ticket naar Schiphol gekocht, vertrek 17 juli. We brengen samen de boot naar Curacao. Michiel blijft op de boot om te klussen en te socializen met andere zeilers. Joy gaat ook tijdelijk uit het water voor onderhoudswerkzaamheden. 

Een heerlijke lente toegewenst en veel plezier bij de buitenactiviteiten in Nederland!!!

Tot de volgende keer.

Hartelijke groeten, Arianne & Michiel