Einde zeilseizoen..

Voor ons is dit bijna de laatste reis van dit seizoen. Onderweg naar Bonaire zijn we, met alleen nog een korte tocht naat Curacao en dan zit het erop. Deze etappe is 450 mijl ofzo, afhankelijk van hoe we zeilen. Momenteel vrij recht op het einddoel af, maar tot vanochtend een beetje te noordelijk zodat we niet pal voor de wind hoefden te zeilen. Gisteren ging dat nog niet vanwege de golven, maar nu is het wat rustiger en gaan we heel lekker. We lopen 7 en soms 8 knopen, waarvan we er twee van de stroming krijgen. Het zal niet meevallen om hiervandaan terug in de Carieb te komen als we dat willen. Er zijn wat nieuwe plannen voor volgend seizoen want wij denken dat we in de Carieb niet genoeg uitdaging vinden om er nog heel lang te blijven. Hoe mooi het hier ook is, íedereen is hier en vaart wat in de rondte met huurboten en gigantische catamarans. In het laagseizoen is dat nog prima, maar ik denk dat het in het hoogseizoen niet meer leuk is van de drukte. Ook veranderen de plaatsen waar veel toeristen komen in oorden met veel van hetzelfde.

Gek is dat, hoe doelen kunnen veranderen. Eigenlijk was de Carieb voor ons niet eens een echt doel, het was gewoon logisch om hierheen te komen omdat we niet naar Ushaia wilden / durfden varen. Dat leek ons té ambitieus voor onze ervaring en dat is nog steeds niet echt veranderd. Toch is een ander vaargebied op zijn tijd heel leuk en nu lijkt het ons weer interessant om koelere regionen op te zoeken. Misschien en waarschijnlijk komen we daar nog wel op terug als we in de regen en/of mist tegen de wind in varen bij 17 graden met een natte muts op je kop, maar vooralsnog denken we aan bijvoorbeeld Nova Scotia en Canada en Britisch Colombia. Dat betekent dat we de hele Amerikaanse oostkust omhoog zullen moeten zeilen en/ of de Amerikaanse westkust. Dat is wel een projectje van twee seizoenen en we hebben nog veel uit te zoeken, maar ook leuk en een minder platgetreden pad toch?

De nachten op zee zijn nu maanloos en pikkedonker maar dat is niet erg want zo zie je des te meer sterren. Ik zet 's nachts vaak ook even het toplicht uit zodat het echt helemaal donker is. De boot vaart in het donker ook wel op de wind en de windvaan stuurt met diezelfde wind. Dat vind ik wel een gaaf idee, dat we hier gewoon echt zijn komen aanwaaien. Voor veel mensen is dat nu bijzonder, maar dat is het eigenlijk helemaal niet. Het is heel ouderwets! Honderdvijftig jaar ofzo geleden was zeilen de énige manier om hier te komen, voor iedereen die hierheen wilde of moest. Als je destijds had geroepen dat in de toekomst iedereen hiernaartoe kan vliegen was je voor gek verklaard. In drie of vier generaties is dat volledig veranderd. Destijds werd er ook veel minder gereisd natuurlijk.
Ik hou er van, deze trage manier van reizen en eigenlijk is het jammer dat het seizoen alweer ten einde loopt voor ons. Het zou van mij soms nog wel trager mogen, zodat je meer tijd hebt om ergens thuis te raken. Zodat je gemakkelijker mensen kan leren kennen en wat meer tijd hebt om dingen te ontdekken zonder ernaar op zoek te zijn. Maar ja, het seizoen heeft zijn beperkingen en we willen ook andere plaatsen aandoen.
Een groot contrast met de charterboten die tussen de eilanden varen. Die komen eind van de middag en gaan de volgende ochtend weer naar het volgende baaitje want zij hebben vaak een tijdsbeperking van een week of tien dagen. Nu hebben wij ook best de sokken erin, want ik heb een Arianne aan boord die de planning doet.

Gek idee, we wonen nu alweer een jaar aan boord. Vandaag precies een jaar geleden tekende ik het verkoopcontract van onze flat in Leiden. Ik heb de flat nog niet echt gemist maar ik ben nu wel toe aan vakantie. Even geen ankerplaatsen meer. Gewoon lekker in vaste plek in een haven, met stromend water enzo. En bootklussen natuurlijk. Arianne gaat naar Nederland voor tien weken, best lang, maar dan kan ik lekker aanrommelen zonder gemopper over rommel..
Morgen zijn we in Bonaire!