Bij aankomst in de pas viel de stroming mee, hoewel we op het midden van het tij aankwamen. We konden gewoon zeilend binnenvaren, met twee knopen tegenstroom.
Direct om het hoekje kunnen we prachtig ankeren en we ontmoeten hier Ventana weer, Jane met Rob, die eerst Jane met Dominique was op Court Bouillon. Maar dat werkte niet meer dus Jane is vervolgens in Fatu Hiva van boord gestapt en vond even onderdak bij Adventure, waarmee ze naar Tahiti is gezeild. Maar omdat schipper Roy van Adventure ook nog wel wat wilde avonturen met Jane maar Jane niet met Roy is ze ook daar weer afgestapt en nu vaart ze met Rob. Hij is een solozeilende Texaan met een van alle gemakken voorziene luxe boot. Nu heeft ze een eigen hut voorzien van toilet en douche, en aan boord zijn verder nog; een wasmachine, watermaker, twee koelkasten, een vriezer, een magnetron en een ijsblokjesmachine. En een dieselgenerator natuurlijk om het hele feest van stroom te voorzien. Dat was vast wennen na de spartaanse Court Bouillon. Dit even uit de rubriek roddel en achterklap.
Ook zusterschip Mikado ligt hier weer, en voeren natuurlijk al weer even op met Lazy Travels met Ron en Kyla. Na een dag komen er ook nog twee Australische catamarans bij. Gezelligheid alom en we snorkelen en yogaajen ons een slag in de rondte.
Er wonen hier tijdelijk drie mannen op dit atol, ze verzamelen copra (gedroogde kokos) voor de kost. Ze blijven hier een paar weken op dit atol om de kokosnoten te rapen, splijten en te drogen en dan gaan ze terug naar hun eigen huis op een ander atol. Ze komen even langsvaren. Of we een grote tonijn willen? De man laat een tonijn zien van meer dan een meter. Maar omdat ik hem nogal te groot vind laat ik deze voorbij gaan. Nu heb ik er een beetje spijt van, want ik dacht er niet aan dat we natuurlijk ook de helft hadden kunnen nemen. En dat we maar één barbecue hoeven te organiseren met alle boten hier en dan maken we dat vissie zo burgermeester. Maar even later komen India en Laurens van een van de catamarans langsvaren met twee moten bonito, ook hele lekkere vis die zij vers hadden gevangen. Graag dus en we leggen de vis in het vriesvakje.
|
We roosteren verse kreeft op de gloeiende kooltjes van kokosschillen. Lekker!
|
De eilandbewoners komen later ook nog met mooie kreeft, en voor een paar AAA-batterijtjes voor hun hoofdlampjes doen ze er twee van de hand. Ze hebben gewoon over of ze vangen er extra, en komen dat dan brengen terwijl we nog niet eens kennis hadden gemaakt. Heel vriendelijk allemaal en we hebben behalve in Polynesië nog nergens op de wereld zoiets meegemaakt. Ik denk dat dit in de commerciëlere en toeristischer delen van Polynesië wel anders wordt. Het is hier gewoon erg fijn, niemand zeurt aan je hoofd om papieren ofzo, er zijn hier geen autoriteiten, geen bureaucratie, geen winkels, helemaal niks van menselijke makelij. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er niet en dat is best lekker op zijn tijd. Niet duur ook. Wat er wel is: goede ankergrond op heel beschutte plekjes achter eilandjes, kokosnoten -heel veel-, de zon en 's nachts vele andere sterren, zandstrandjes en prachtig turqoise water. We maken foliepakketjes met aardappel en wortel en roosteren de kreeften op een geimproviseerde barbecue op het strand, heel gezellig met de andere aanwezige boten en iedereen neemt wat mee. Brandhout genoeg hier, en als de kooltjes op zijn; ook de gespleten kokosnootschillen maken erg goede kooltjes.
Ron van Lazy Travels brouwt zelf bier aan boord en we drinken dus zelfs lokaal gebrouwen bier, gemaakt van met zonne energie geproduceerd atollenwater. Heerlijk toch!? Ik denk erover om in plaats van bier in te slaan in Tahiti ook wat zelfbrouwspullen te kopen. Het zelfgemaakte bier smaakt echt prima, en je blijft niet met die blikjes en afval zitten. Bovendien is het veel goedkoper.
We zijn gaan snorkelen in de 'Passe Motupuapua', de westelijke doorgang. Het water is er zo glashelder dat er wel dertig meter zicht is. Ik weet dat het niet kan maar heb soms de neiging om gewoon het masker af te doen, het lijkt alsof je zo zou kunnen ademen hier onder water. Snorkelen in de pas, de zeeopening van deze atollen is geweldig; je vaart met je bijbootje rond de kentering van het tij naar buiten, als het al een beetje naar binnen begint te stromen. Dan laat je je gewoon in je snorkeloutfit overboord vallen en behalve het lijntje van de bijboot vasthouden hoef je verder niks te doen. Door de stroming spoel je zo weer het atol in en een hele wereld aan prachtig koraal trekt vanzelf aan je voorbij. De bijboot drijft op dezelfde stroom en gaat dus net zo snel met je mee. Het is prachtig en we zien veel koraal, hele mooie vissen, murenes, een schildpad, een paar blacktip haaitjes en een grote grijze haai die op de bodem lag te slapen. Tenminste, dat denk ik want hij lag heel stil en pas toen ik naar beneden dook om 'm wat beter te bekijken zwom ie traag weg. Arianne heeft nu ook de zoute smaak te pakken en snorkelt inmiddels ook wat comfortabeler. Ik vond nog een erg mooie schelp, maar eenmaal boven water bleek ie toch nog bewoond te zijn door een soort slak. Dus die heb ik maar weer laten zinken. Ik hoop maar dat de slak blij is met zijn verhuizing.
|
Blacktip rifhaaien zwemmen hier veel, ze zijn een beetje nieuwsgierig maar als je naar ze toezwemt taaien ze af. Bange poeperds zijn het.
|
|
Mooi witte vogels, geen idee welk merk..
|
Overigens zijn we nu even uitgesnorkeld want ik heb bij het houtsprokkelen een terugverende tak in mijn gezicht gekregen waardoor ik bijna een tand door mijn bovenlip had. Dat is dus nu even een beetje te pijnlijk met een duikbril. En Arianne struikelde of verstapte zich vanmiddag bij het in de kuip stappen en ze viel pardoes met haar gezicht op de planken kuipbank. Een pijnlijke smak en ze heeft een bult boven haar oog en een scheurtje in de wenkbrauw. Dat was wel even schrikken, want zoals ik al schreef is er hier niks, dus ook geen dokter. En ze had ook al haar kleine teen gestoten dus nu is ze van kop tot teen blauw. Nu we allebei met ons gezicht op de harde feiten zijn gedrukt hebben we afgesproken dat we voortaan dit soort fratsen tot een minimum zullen beperken.
Komende woensdag gaan we als de wind wat afneemt naar de haaien in een overnachts zeiltochtje naar Fakarava. Dit is een van de grotere atollen. Hier zal het wel heel anders worden want er zijn duikscholen, veel meer andere zeilboten, charters en ander vertier, waaronder dus duiken met de haaien. En ook weer internet waarmee we hopelijk de blogjes over de atollen van wat kleurenplaatjes kunnen voorzien.
-----
At 1-9-2020 05:49 (utc) our position was 16°57.23'S 144°35.29'W
|
Yoga op catemaran 'Arora'. Ruimte zat op dit dek..
|
|
Jane en Rob komen films en series kopieren. We hebben een paar terabytes aan entertainment-data die dankbaar worden uitgewisseld. |
|
Onder water...
|
|
Boven water... Een snip? |
Reacties
Een reactie posten