Thuisplek

Arianne, 27 juli 2021

Een maand geleden zijn we na een zeiltocht van 2600 NM na 19,5 dagen op de Noord-Pacifische Oceaan aangekomen in Zuidoost Alaska. Omdat we een storm moesten vermijden, hebben we koers verlegd van Kodiak naar Sitka. Een gemoedelijk vissersstadje met circa 8000 inwoners (deels parttime inwoners) aan de westkust van Baranoveiland. Qua oppervlakte is Alaska de grootste staat van de Verenigde Staten. Sitka werd in 1795 als tweede plaats van Russisch Alaska gesticht door Aleksandr Baranov met de naam Michajlovsk.

We zijn inmiddels 3 jaar op reis. Het cruisersleven bevalt ons uitstekend. We genieten van de rust, de vrijheid, de prachtige woonplekken en de vele bijzondere ontmoetingen. Echter voelen we ook dat we toe zijn aan een "zeilsabbatical". Een tijdje niet 24/7 samen op de boot leven, activiteiten op de wal, ergens integreren in de community en een zinvolle bijdrage kunnen leveren.

Ik heb altijd het vertrouwen gehad dat er "iets" op ons pad zou komen. Dat we ergens ooit onze nieuwe (tijdelijke) "thuisplek" zouden gaan vinden. We hadden nooit gedacht dat we binnen 1 week na aankomst in Sitka, zouden besluiten dat we in Alaska zouden gaan wonen. Via een berichtje op Facebook zaten we op zondag 4 juli (Independance Day) 's avonds aan de heerlijke pizza met Erik en Krystina op hun zelf gebouwde expeditieschip Bagheera. Een paar dagen later ontmoeten we ook Frances op haar Koopmans zeilschip 'Snowdragon'. Erik, Krystina en Frances hebben 6 jaar geleden een prachtig stuk grond gekocht in Sitka, genaamd Thimbleberry. Michiel is gelijk verliefd op de grote uitstekend uitgeruste werkplaats. Daar wordt de komende jaren hard gewerkt aan een super project, namelijk het bouwen van een aluminium expeditieschip van 25 meter voor Arctische wateren. Michiel is razend enthousiast en zou graag een actieve bijdrage willen leveren aan dit mooie bootbouwproject. Het nieuwe expeditieschip gaat Snowleopard heten en moet over circa 5 jaar klaar zijn.

Het heeft zo moeten zijn, want er is ook een yoga/pilatus studio op het terrein. Krystine doet de opleiding voor pilatus instructeur en de studio is volledig uitgerust met spullen inclusief ligbad, kaarsjes, kruidenthee en chocola (vrouwenrelaxplek). Nu doe ik nog yoga buiten op de steiger met uitzicht op de bergen, maar in de winter is het vast en zeker comfortabel in de studio.

Elke dag om 10.30 is het koffiepauze op de Snowdragon. Regelmatig met vers gebak.
Frances (linksvoor), Erik zit naast Michiel, Elsa en Colin wonen in een houten cabin op een mini eilandje naast ons.

Als er geen gasten in het grote huis zijn, kunnen we gezellig zelf gebruik maken van de vuurplaats, bbq,
luxe badkamer, wasmachine, hottub enz. Het huis is verhuurd tot medio september.
linksvoor Krystina, rechtsvoor goede vriendin Lauren. Zij zorgt altijd voor de verse zalm!

De gastvrijheid is overweldigend, dus de Thimbleberry voelt als onze nieuwe thuisplek.

Joy ligt veilig aan de steiger en wij leiden het 'landleven'. We vinden het heerlijk om actief bezig te zijn en hen te helpen bij diverse klussen. Weer eens wat anders dan wandelen en snorkelen. We zagen (lees helpen met) hout en sjouwen 700 kilo houtblokken de berg op naar de aanhangwagen; we snoeien en wieden de tuin; we verven de workshop; we helpen bouwen van een houten fietsenhok; we smelten lood voor kielballast; we maken geluiddichte afwerking voor de houten deuren van de boot enz.

Om 10.30 is het elke dag koffiepauze op de Snowdragon. Af en toe met vers gebakken appeltaart of bananencake. Vanille beignets bij de koffie op zondag zijn al traditie. Erik & Krystine en Frances wonen in de zomer ook op hun boten, omdat de bungalow dan verhuurd wordt aan toeristen. Dat levert een aardig zakcentje op. De schoorsteen moet toch ergens van roken he. Hoewel er is hier electricteit van de waterkrachtcentrale en genoeg brandhout. We beginnen al een beetje in het werkritme te komen. Ik ga tussendoor regelmatig fietsen, wandelen of suppen. De groene regenwoud omgeving is prachtig! De uitzichten met witte bergtoppen zijn magnifiek! De rust en stilte van de omgeving werkt ontspannend. Een goede tegenhanger van mijn onrustige geest en emotionele warboel.

Ons nieuwe thuis is een plek waar je fiets/auto of huis niet op slot hoeft te doen; waar meer boten en beren zijn dan mensen zijn; waar een leven zonder vissen niet bestaat; waar je prima met je joggingbroek en regenlaarzen naar de kroeg kan; waar mensen je vriendelijk gedag zeggen en een lift aanbieden; waar de meest prachtige wandelingen te maken zijn; waar het bijna elke dag regent, maar dat is vloeibare zonneschijn; waar maar 15 mijl aan weg ligt, dus electrisch autorijden ideaal is....

Ons nieuwe thuis is een plek waar we met de boot zijn gekomen en waar we met tranen binnenkort met het vliegtuig weg gaan. In de vorige blogs schreven we "de zomer in Alaska wacht niet op ons" dus we moeten vertrekken uit Hawaii. Helaas hebben we door de omstandigheden nog heel weinig gezien van de prachtige natuur in Alaska.

Zorgen om mijn gezondheid hebben ertoe geleid dat we voornamelijk in Sitka zijn geweest met fantastische medische voorzieningen en ongelofelijk warme persoonlijke zorg. Ik vind het moeilijk dat we voor aanvullende diagnostiek naar Nederland moeten. Maar goed, Alaska is er in 2022 ook nog en dan wordt het weer zomer! Kunnen we lekker nog wat zomer in Nederland meepakken, want zonnige blauwe dagen zijn hier schaars.

Binnenkort zijn we weer voor een tijdje in Nederland. Het land waar onze wortels liggen.

Onze andere THUISPLEK, daar waar familie en vrienden zijn.

Voor ons drijvend huis Joy wordt goed gezorgd door Erik, Krystine en Frances. THANKS SO MUCH!

Vorige week zijn we naar Juneau gevlogen voor een MRI onderzoek.
We hebben er een fijn dagje uit van gemaakt. Bezoek aan Mendenhall gletcher.

Door klimaatopwarming trekt het ijs steeds verder terug.
Alaska bleekscheten, hoezo zomer!?

En wij zijn gewend om ons snel aan te passen aan een nieuwe woonomgeving, dus met ons "dakloze nomandenbestaan" in Nederland zal het ook wel goed komen. We zeggen heel vaak lachend tegen elkaar: "nou zijn we weer hier!" of "zo kom je nog eens ergens". Dus wellicht tot gauw ziens in Nederland!!!