First times

Happy on top of the world!

Een van de redenen waarom ik begin 2022 zin had om weer naar Alaska te gaan, was het verlangen om uit mijn comfortzone te komen. In Nederland waren veel dingen weer "gewoon" geworden, een dagelijkse routine. Het enthousiasme en de waardering van onder andere de luxe Nederlandse supermarkt, de prachtige landschappen om in te wandelen, de verbinding van groep sportlessen, het genot van Nederlands eten en het luieren voor de TV was steeds minder voelbaar. En ik ben een mens, die groeit en bloeit bij variatie met gedoseerde uitdaging en avontuur. Ik vind het heerlijk om op een nieuwe fijne plek op de wereld de omgeving te verkennen en nieuwe mensen te ontmoeten. 

En Sitka is zo'n plek! Ik heb afgelopen weken al diverse "first times" ervaringen gehad. Hiermee bedoel ik activiteiten met fijne mensen die ik nog nooit eerder heb gedaan. 

Wat een heerlijke outdoor belevenis is het om in de winter in Alaska op het water te zijn. Joy ligt nog steeds veilig aan de steiger te dobberen. Ze is nog in haar winterslaap. Maar het supboard ligt wel uitnodigend klaar. Op zonnige dagen met kalm water in de Thimbleberry baai is het heerlijk om te suppen rondom diverse kleine eilandjes. De witbesneeuwde bergtoppen op de achtergrond, de vulkaan in zijn witte ipv rode jasje, het gezelschap van een zeehond of een vis happende vogel. In serene rust en stilte hoor ik het supboard langs het dunne ijs op het water schuren. 

Op een woensdagmiddag heb ik een kajak date met Jasmin. Zij heeft een paar uur vrij kunnen maken in haar werkagenda. Ze is een super creatieve vrouw, die met kinderen leuke activiteiten doet. Ook verzorgt ze workshops over moes tuinieren en ze heeft een eigen radioshow met bijzondere muziek uit de hele wereld. Ik laat Fukimi thuis, zij wordt later opgehaald door Emmy die graag met haar gaat wandelen. Helaas is het grijs weer (niet uitzonderlijk in Sitka) dus ik heb me dik aangekleed. Jasmin woont in de buurt van Crescent Haven dus we kunnen beide kajaks met uitrusting op karretjes naar de lanceerplek sjouwen. Vol enthousiasme en een beetje gezonde spanning stap ik in de kajak. En dan ben ik zomaar 2 uur op zee aan het kajaken in de winter in Alaska. Hoe stoer is dat! We maken een grote ronde om het prive eiland met de beroemde vuurtoren. Je kunt deze vuurtoren huren met 6 personen voor 1400 dollar per nacht. Je krijgt hier dan wel prachtige uitzichten vanaf het dakterras in de hot tub bij. 

Twee dagen later zouden Erik, Krystina en Frances thuis komen van hun Hawaii vakantie, maar het vliegtuig had een motorprobleem. Dus wij (Fukimi en ik) hadden geluk bij een ongeluk, want het was een prachtige zonnige dag in Sitka. We zijn de Mount Verstovia route gaan doen met Jasmin. Zij is trouwens in California geboren, maar woont al 12 jaar in Sitka. En zij is echt een avontuurlijke outdoor meid! Zij  gaat gewoon een maand lang kajak kamperen alleen in de wildernis. Dat lijkt me heel gaaf, om zo intens met de natuur elementen te leven. Maar dat zou dan wel een trip alleen worden, want Michiel vindt het reizen met de Joy al knus genoeg. En trouwens ik heb geen scouting opleiding gehad en ik heb ook geen talent voor vuurtjes stoken. Dus ik hou het voorlopig (vandaag dus) bij klimmen naar de Picknick rots op 2500 ft hoog. Fukimi vindt het heerlijk, en ik ook. Na een uurtje steil omhoog wandelen, moesten de spikes onder de laarzen. Wow, wat gaaf mooie witte sneeuw! Ik voelde me net een blij kind, toen ik naar boven ploeterde. Ik heb een vreugde dansje op de "top of the world" gedaan, want het was mijn eerste keer bergklimmen in de sneeuw. Het uitzicht en het appelgebakje van cafe Wildflower op de top waren een heuse traktatie. 

Jammie een appelgebakje

Naast de sportieve avonturen had ik vorige week ook super gezellige "first times" ervaringen met andere Sitka meiden. Na een diner in een lokaal restaurant zijn we naar het Banff filmfestival geweest. Er worden unieke documentaires getoond over extreme outdoor avonturen met een cultuur sausje. Je moet denken aan een documentaire over de wereldwijd beste vrouwelijke snowboarder met haar zoektocht naar haar Tinglet (oorspronkelijke bewoners) wortels; een ski-uitdaging door een kloof in Oostenrijk; mountainbiken met honden of kajaken in het meest afgelegen Yukon landschap. Kortom inspirerend en ontroerend. 

Emmy, Britainy, Heather en ik bij BEAK

Emmy, Nicole, Emma, Lauren, Heather en ik (Iris niet op de foto)

In het weekend hadden we een Sushi meiden avond georganiseerd in Thimbleberry huis. Van de 7, werken er 2 niet in de visserij namelijk ik en Nicole. Soms lijkt het me wel gaaf om eens mee te gaan op een vistrip. Er is genoeg werk hier in Sitka en het verdient goed. Maar dan bedenk ik me dat ik na 2 uur kajaken al ijskoude handen had en ik hou helemaal niet van die vieze schubben en ingewanden. Ik heb in ieder geval aan boord van de Joy nog nooit een vis gefileerd. Dat kunstje laat ik mooi aan Michiel over. Ook al zo'n grote visliefhebber. Nicole werkt in een souvenirwinkel voor met name de cruiseschepen toerist. En laat dat de 2e grote economische sector in Sitka zijn. Men verwacht 500.000 toeristen aankomend seizoen, dat wordt gezellig druk. Oftewel maken dat je wegkomt voor de normale burger. 

Het gedeelte van het bereiden van de zalm, krab en gambas was dan ook in handen van Lauren en Emmy. Al kletsend en lachend hebben we prachtige en heerlijke sushi vers bereid. Zo leuk om te leren hoe je goede sushi rijst kookt en hoe je alle ingredienten in de Nori vellen kan rollen zonder dat alles eruit valt. Ik had een bananencake en appeltaart gebakken ter ere van de verjaardag van Emmy. En dat was niet de 1e keer, er wordt regelmatig gebakken op de Joy. Het was een feestelijke avond met genoeg champagne en likeur!

Appeltaart, bananencake en likeur
ter ere van Emmy's verjaardag

Gezellige vuurplaats van Thimbleberry huis, de nieuwe vuurkorf is bijna klaar

En zo was er weer een werkweek voorbij, het visseizoen is begonnen dus er wordt hard gewerkt. En dat mag beloond worden in het weekend met dit keer een King Crab party op de vuurplaats van Thimbleberry. De enige man in ons midden mocht het vuur aansteken, terwijl de vrouwen in de keuken stonden om die enorme King Crabs te koken. Wat een grote beesten zeg, 3 stuks voor een koninklijke prijs van 350 dollar. 

S'mores Alaska style

Een bijzondere ervaring om voor de eerste keer vers te eten, maar eerlijk gezegd vind ik het maar een gedoe zo'n poot proberen open te krijgen en dat zachte witte vlees eruit pulken. Doe mij maar zalm van de grill. Maar het zalmseizoen laat nog even op zich wachten, eerst moet de haring haar eitjes leggen. Jaja je leert nog eens wat. Een bevriende buurvrouw kwam ook nog met haar 2 zoontjes, dus er moesten marshmallows geroosterd worden in het vuur. En die delicatesse wordt in Alaska s'mores genoemd. Dat is een wafel met marshmallows, chocolade, aardbeien en vanille ijs. Jummie, voor herhaling vatbaar! En na het dessert was het tijd voor de hot tub. 

De fijne wandelvakantie van Fukimi en mij samen was afgelopen op zondag 6 maart. Dat was trouwens ook een "first time": koken voor een hond. We hebben Erik, Krystina, Frances en Michiel opgehaald van het vliegveld. Ze zaten allemaal in hetzelfde vliegtuig vanaf Juneau, dus dat was heel grappig! 

Surprise: Michiel stapt in Juneau in hetzelfde vliegtuig

En dit werd ook een "first time": ik die al 15 jaar zelden auto rijd, kwam haar man ophalen met de Spaceship (oftewel Nissan Leaf). Nou was ik eens de taxichauffeur. 

Kortom nieuwe uitdagingen leiden tot groei!

Een volgende blog gaat over WERK (tja het is niet elke dag feest)

In de kelder staan de pooltafel, naaimachine en groenten kas:
werken en spelen gaan samen