Werken en spelen

Vanmiddag bezochten we de Rainy Day Bazaar, georganiseerd door de vrouwen van de Kustwacht, in het gemeenschapshuis van Sitka. In het gematigde regenwoud hier klopt de benaming van deze jaarlijkse lokale kunst- en ambacht markt vele dagen in het jaar wel, maar vandaag was het tot eind van de middag droog. We zijn dan ook heerlijk gaan wandelen met Fukimi, de Herring Cove trail rondom Beaver Lake. Deze wandeling hadden we dit jaar nog niet gedaan en is werkelijk prachtig met de wit besneeuwde bergtoppen, de waterval en kolkende smeltwater stroom, het nog half bevroren meer, het sprookjesachtige groene naaldbos met overal mos en kabouters (we hebben een schattig huisje gevonden) en de soort toendra vlakte bovenop de berg rondom het meer.

We hebben op het deurtje van het kabouterhuisje geklopt, maar er was niemand thuis. 

Herring Cove trail op 2 april

De afwisselende prachtige omgeving blijft me verrassen en ontroeren. Ik word er rustig van en dat is fijn om in balans te blijven tijdens periodes van klussenlijstjes. Fukimi is een blij en dankbaar wandelmaatje, altijd gezellig om tegen te kletsen en samen op een bankje te genieten van wat lekkers. 

Op de Bazaar is het knus gezellig. Iedereen kent elkaar. Ik ben onder de indruk van de talrijke leuke creatieve bedrijfjes. Er wordt regelmatig aan ons de vraag gesteld of we in Sitka wonen? "Wat is daarop uw antwoord?" Ja, wij wonen tijdelijk in Sitka. Niet officieel, maar zo voelt het wel. Erik, Krystina en Frances geven ons een super welkom gevoel. We mogen heel gezellig en comfortabel in hun huis wonen, maken gebruik van hun kennis en gereedschap en de uitgeruste workshop is een paradijs voor klussers. Tevens worden we warm opgenomen in hun fantastische vriendenkring. We voelen ons geluksvogels! 

Onze identiteit is getransformeerd van avontuurlijke zeilers met de bijnaam Joy'tjes, naar landlubbers die veel Joy ervaren door het onderdeel zijn van de hechte Sitka community. Ik realiseerde me vandaag dat ik inmiddels (inclusief 5 weken zomer 2021) al 3 maanden in Sitka woon. Dat ik me hier 'thuis' voel, blijkt ook uit het feit dat ik weet dat de vuilnis op maandag om 11 uur wordt opgehaald, de UPS bezorgdienst rond 10.30 voor de deur staat en de COOP (cooperatieve voedingswaren inkoop) 3 verschillende leveringen per maand heeft op dinsdag. Ik ga regelmatig naar de bibliotheek om de Sitka Sentinel krant te lezen, pluis de Sitka Soup magazine uit, volg het lokale nieuws op internet, kijk alle evenementenkalenders na en ik zit in diverse FB chatgroepen zoals Sitka Chatter en Sitka for sale. Je moet immers wel weten wanneer er leuke activiteiten zijn; het politieke en juridische nieuws over het visseizoen (haring is deze week) is van levensbelang hier en de aankondiging van de verkoop van o.a. supboards tijdens een garage sale is top prioriteit. Frances heeft er recent 3 gescoord, zodat de supboard vloot in Thimbleberry Baai is uitgebreid naar 5. Op een zaterdag met geschikt weer worden er regelmatig sup tripjes met een aantal vrouwen gedaan. Daarover straks meer, eerst naar het serieuze gedeelte. Want waar gewoond wordt, moet ook gewerkt worden. 

Waar zijn we dan zo druk mee? We hebben Joy eind juli 2021 achter gelaten en ze heeft wel wat TLC (tender, love, care) verdiend. Op een geel briefje zijn het maar een paar klusjes, maar zoals bij elke bootklus: het duurt altijd tig keer zo lang als verwacht. Samengevat heeft Joy een nieuwe gasaansluiting gekregen, nieuwe gordijnen, opgepoetste en gepolijste lampjes, nieuw vinyl op plafond, nieuw garen in buiskap en een nieuwe elektrische ankerlier. De korte versie is 1 zin. De lange versie is onderste boven kruipen in de bakskist om een paar meter gasslang te vervangen met de juiste koppelingen; 15 gordijnen met 100 haakjes en glijders; van 10 lampjes onderdelen uit elkaar halen om te kunnen poetsen; 5000 nietjes uit 25 plafondplaten peuteren, schuren, lijmen, vinyl op maat maken en weer 5000 nietjes er netjes in krijgen; de reparatie van de buiskap vereist handigheid op de grote naaimachine en over de installatie van de ankerlier zou Michiel een heel klusboek kunnen schrijven. Gaten zagen, gaten dicht maken, iets met veel epoxy, gelcoat, 2 AWG bedrading, afstandsbediening, schakelaars, accu aansluiting enz. We lopen een kleine vertraging op. Hoezo, we wonen hier toch? Nou jah gisteren hadden we bedacht met de elektrische bedrading te beginnen. Maar Michiel maakte een flinke uitglijder op de stalen loopbrug naar de steiger. En dat werd een excursie naar de 1e hulp voor een paar hechtingen in zijn elleboog. Niks ernstig gelukkig, maar voldoende leed om onszelf 2 dagen vrij te geven van bootklussen. 

Hierbij een fotoreportage van de klussen aan Joy!

Maar 5000 nietjes eruit peuteren

Voor en na

Mooi bling bling zijn ze weer he?

We zijn bijna klaar met ons lijstje en het plan is om eind april weer te gaan zeilen voor circa 6 weken. Maar dan is er nog een ander lijstje, namelijk het bouwen van de 25 m lange aluminium Arctic water expeditie schip Snowleopard en het onderhoud van Thimbleberry property. En ik kan je verklappen dat deze werkzaamheden niet op 1 geel briefje passen. We vinden het fijn om te helpen bij klussen die gedaan moeten worden. Ik zie sommige klussen als een persoonlijke uitdaging, dingen doen die ik nog nooit gedaan heb of fysiek zwaar zijn. Ik heb me "uitgeleefd" op het mooier groen schilderen van de verroeste zeecontainer die als opslag wordt gebruikt. Met een spotify playlist erbij mag ik lekker buiten de lijntjes kliederen. 

Mooi groen is niet lelijk. 

Mannen in de "office": boot en robot machine ontwerp

Daarnaast heb ik me "afgeleefd" op het graven van 7 diepe grote gaten voor het planten van al volwassen bomen. Sommige bomen kregen een mooi plekje in stevige modder, maar de andere bomen hadden een meer uitdagende plek toegewezen gekregen. Grote keien, gravel grond en dikke wortels zorgden voor een pittige workout. En ik heb stiekem ook een beetje mannelijke hulp gehad. Maar het resultaat mag er zijn, weer een beetje minder buren te zien. Nu we toch zo lekker scheppend bezig waren, hebben we (Erik en ik) ook nog een gleuf gegraven in het gravel pad. Tijdens de strenge winterperiode afgelopen november is de elektriciteit kabel op de steiger door geknetterd. Dat is niet goed. Er moest dus een nieuwe kabel aangelegd worden, en natuurlijk op een plek met alleen maar dikke keien in de grond. 

Michiel droomt van een ruime praktische werkplaats met allerlei speelgoed. Hij is dan ook regelmatig in de houtwerkplaats van Frances of de metaalwerkplaats van Erik te vinden. Frances heeft hem super geholpen bij het maken van een houten plank om de nieuwe lier in de juiste stand op het dek te bevestigen. Beneden is de "men cave". Daar is recent de nieuwe grote vuurkorf afgemaakt en heeft de mega zware pers, genaamd "Brutus" een vrolijke gele kleur gekregen. Erik heeft de pers zelf gebouwd. Dit is essentieel gereedschap om de aluminium romp van de boot te gaan maken. Uiteindelijk zullen er ook dekluiken in de boot komen, dus daar mogen alvast de scharnieren voor gemaakt worden. Michiel maakt in overleg met Erik een ontwerp en gaat vervolgens met de freesmachine aan de slag. Alle onderdelen zijn robuust. Een ijs gaand schip moet immers wel tegen een stootje kunnen. 

Maar naast al dat werken, is er ook veel gezelligheid in Thimbleberry huis hoor. Samen koffietijd om 10.30 is een heilig moment van de dag. Frances verlangt dan naar haar welverdiende goede kop koffie. Er wordt op verzoek ook heerlijke chocomel gemaakt. En bijna elke dag is er wel iets te vieren, we verzinnen wel een gelegenheid om cake, koek of taart erbij te serveren. Iedereen is altijd welkom om aan te schuiven. Frances zegt: "als je er met etenstijd bent, wordt je gevoed". 

Taco Tuesday, Pizza Saturday, you name it

Frances is de chefkok, maar we koken allemaal zodat zij op sommige dagen meer tijd in de workshop heeft. De kelder raakt steeds voller met prachtige zelfgemaakte houten meubelstukken, keukenkastjes, vloerdelen enz. Op het moment is ze met de douchecabine bezig. 

Er staat elke avond een heerlijke verse gezonde maaltijd op tafel, smullen! We voelen ons zo dankbaar voor de gastvrijheid en gezelligheid. We kijken wekelijks een film samen in de thuisbioscoop op een groot projectiescherm of we spelen pool in de kelder. Echter is de pooltafel voor de komende periode getransformeerd tot naai atelier. Zo zie je maar werken en spelen lopen naadloos in elkaar over. 

Happy Birthday Lauren! Grote King Salmon van de BBQ

Michiel en ik zijn op date geweest, pizza eten en naar een muziekconcert Small Glories in het Sitka Performance Center. Een Canadees singer-songwriter duo speelt pop/folk muziek; veelal liedjes met een boodschap worden begeleid door gitaar, banjo en mondharmonica. Het voelt heel bijzonder om met ongeveer 150 andere inwoners van Sitka een avondje uit te zijn. De sfeer is informeel en persoonlijk, er wordt ook gewoon tijdens het optreden met de artiesten gepraat. Het werd een muzikaal weekend, want op zaterdag was er sinds 2 jaar weer een live Grind in het gemeenschapshuis. Iedereen mag optreden, het was een hele leuke gevarieerde avond met diverse bandjes, zelf gemaakte grappige videos en een dansoptreden. 

Emmy heeft haar zelf geschoten hertenvlees zalig mals bereid. Dinner party bij Lauren. 

Zoom Yoga sessie op het buitendek

Gedurende de week maken we regelmatig een ontspannen wandeling of  hebben we een gezamenlijk yogasessie. 

Vorig weekend werden we getrakteerd op 2 prachtige zonnige dagen en die hebben we optimaal benut. We zijn met de boot van Frances (Snowdragon) op pad geweest. We hebben alle supboarden aan boord geladen en zijn met 5 vrouwen naar een rustige mooie nabij gelegen baai gevaren. Na een flinke suptocht hebben we een gezellige picknick aan boord gehouden.

De vrouwen gaan op pad

Een dag later zijn we samen met vrienden Jasmin en Ella naar Kruzof eiland gevaren, omdat daar het laatste weekend van maart grote scholen haring gesignaleerd waren. En als er haring is, dan komen er ook walvissen om zichzelf te voeden. Het werd een onvergetelijke middag met overal om ons heen walvissen. Frances en Jasmin hebben zelfs nog een excursie met de supboard gemaakt. Ik had koude voeten, dus graag een volgende keer. Het blijft wel Alaska he!

Starende blikken naar de walvissen