So far so good

Alweer best een tijd geleden dat ik wat geschreven heb, en er is inmiddels weer veel gebeurd. 

Gijon zijn we lang en breed voorbij, de noodtandtoestand is over want inmiddels ben ik voorzien van een nieuwe bijtspijker. Hele mooie kroon van poselein, op maat gemaakt, met zo'n Everclean *pling* sterretje eraan, telkens als ik lach. Het had wat voeten in aarde om het geregeld te krijgen omdat ik nog een paar keer terug moest naar Gijon en dat is niet zo praktisch als je met een boot reist. Je moet dan in een haven liggen waar ook autoverhuurbedrijven zitten. Dat beperkt de keuze tot de wat grotere steden en hoewel dat vele voordelen heeft is het ook wel kostbaar, omdat je circa 30 euro per nacht betaalt. Dus ik had een auto gehuurd bij een bedrijfje op taxiafstand van de haven van Viveiro. Althans, dat probeerde ik. Ze spraken bij de verhuurder geen woord Engels dus ik had de communicatie helemaal voorbereid met het taalboekje en Google translate om een auto te huren in het Spaans. 

Het door mij voorbereidde scenario van zinnetjes begon met 'Quiero alquilar un coche pequeña manana por favor' ;  Ik wil een kleine auto huren dus, voor morgen.. . En zij moest dan eigenlijk langzaam (Mas despacio por favor!) het zinnetje terugzeggen dat ik voor haar bedacht had ;-) zodat ik mijn volgende zinnetje zou kunnen zeggen en alles vlekkeloos van een leien dakje in no time geregeld zou worden, tot tevredenheid bij beide partijen. 
Daar kwam natuurlijk halverwege mijn openingszin geen kloot meer van terecht omdat ze aan een half woord genoeg had en een hele ratel in het Spaans terugwierp met alle voorwaarden en alles wat ze nog meer te huur had ofzo. Geen idee, dus dan zei ik maar weer mijn openingszin 'Si si, Alguilar un coche pequena! Manana por

favor' in een poging haar in alsnog in mijn scenario te krijgen.  Dit herhaalde zich een paar keer tot ze door kreeg dat er met mij geen fatsoenlijk gesprek te voeren was en ze het opgaf. De volgende dag bij de verhuurder aangekomen bleek dat in ieder geval het 'pequeña' (klein) glashelder was overgekomen. We gingen dus op pad met een Smart, volgeplakt met reclame van de autoverhuurder die tevens landbouwmachines en busjes verhuurde en ook vrachtvervoer doet.  'Pequena' zei ze lachend. Ja dat klopte wel inderdaad. Een Smart is gewoon een overdekte skelter met een redelijke stoel erin. Niet bedoeld voor een rit van 200 km heen en 200 terug. Anyway, wel gelukt om ermee terug naar Gijon te rijden voor een afpraak met de tandarts. 

Lekker karretje!

Een week later had ik weer een afspraak om de kroon te passen en dit keer huurde ik de auto in a Coruña, bij Sixt, waar ze gewoon goed Engels spraken. Hier huurde ik een Ford Ka, voor een rit van inmiddels al 300 km naar Gijon, en 300 terug. 'Of ik niet gebruik wilde maken van een upgrade' vroeg de jongedame bij de balie.  Ze had voor slechts een kleine-prijsverdubbeling ;-) een BMW 220 M cabrio te huur. Na een eerste afwijzing daarvan zei ze dat ik er heel veel spijt van zou krijgen en toen dacht ik aan de rit in de Smart en aan het mooie weer en aan mijn verjaadag de dag ervoor waardoor ik met een brede smile toch maar die BMW koos. Heel veel lol mee gehad! Een heerlijke rit door noord Spanje, langs de Atlantische kust, over eindeloze vrijwel lege snelwegen met lange bochten en over grote bruggen over dalen en tunnels door de bergen. Fantastische auto ook! Dus het was eigenlijk jammer dat ik er al was na 3 uurtjes. 

Met nieuwe voortand, mooi werk van
Sonia en assistente in haar clinica dental martintuero

Bij de tandarts aangekomen bleek de kroon niet goed te passen, maar gelukkig kon ze de volgende dag alweer de aangepaste kroon passen. Dus nachtje hotel geboekt en de auto een dagje verlengd. Helaas kon dat niet meer voor de upgrade-aanbieding, maar bij de tweede paspoging was alles in orde en kon ik weer terugrijden naar a Coruña, nu richting de ondergaande zon. Hier maken ze dus die autoreclames van! Een mooie auto met een hele blije eikel met een Everclean smile erin.

Klik hier voor een filmpje van dit huur autootje

In a Coruña hebben we een appeltaart gebakken om mijn verjaardag te vieren die ook erg goed gelukt was. Volgende keer moet ik alleen de Omni pan een paar keer draaien omdat een kant een stuk donkerder was dan de andere kant. 

Appeltaart gebakken in de omnipan: groot succes! Was heel snel op ;-)
(op de foto vóór het bakken)

Met de bijboot de Ria in naar het dorp samen met Nadine en Michel van de Aquamarijn.

Zevenmijlslaarzen

Hele leuke en late avond in een klein maar fijn topkroegje. De beste stukken van mijn volledige muziekcollectie werd hier gedraaid! Supergoed, feest van herkenning. De barkeep bleek qua muzieksmaak mijn eeneiige tweeling.
Gezellig met Nadine en Michel van de Aquamarijn

Spinnaker als vlieger gevoerd Whooo! 8,2 kopen gevaren!

We zijn van Corcubíon naar Muros gezeild onder spinaker, ging als een raket! We hadden op den duur ook een stevig windje van achteren. Ik had de spinnaker ver buiten de boot vliegen, zag er super uit en zo trok ie ons ook lekker een beetje omhoog. Enige puntje van zorg dat ik altijd heb als het zo hard gaat is of ik dat ding nog wel naar beneden krijg en daarvoor hebben we dus een slurf aangeschaft. Maar helaas, met deze wind kreeg ik de slurf om de spinnaker dus mooi niet meer naar beneden. Het zeil sloeg eerst een paar keer om het voorstag, en daarna om de ophouder van de boom. Dat is dolfijn want allemaal vér boven je hoofd en ja kan er dus weinig aan doen. 

Na een uur klooien hebben we de hele zaak in een Gordiaanse draaiknoop van doek, lijnen en schoten naar beneden gevochten en door het dekluik de kajuit in gegooid. Gelukkig zonder scheuren gelukt... Dit keer ook op tijd mijn zeilhandschoenen aangedaan want de vorige keer kreeg ik m niet zonder brandblaren op de vingers binnen. Als de wind er in slaat geeft dat zo'n ruk dat de lijn van de door je vingers slipt. Al doende leert men en ik ben al toe aan nieuwe zeilhandschoenen want die slijten best hard.

Een 'Caña' in Gijon. Je krijgt een tapbiertje met een 'hapje' erbij. In dit uitzonderlijke geval een bordje met friet, gebakken eitje en een paar stukjes gebakken Chorizo. Voor de spotprijs van Eur 2,20!  

Middels deze aantrekkelijke poster werden we geattendeerd op de Disco avond  

En ondertussen zijn we ook al weer veel verder gevaren. Ik loop nogal achter met dat geblog, want drukdrukdruk. Ik kom er gewoon niet aan toe, we hebben niet altijd internet, video's editen kost vreselijk veel tijd dus dat doe ik niet veel, en onze sociale kring wordt ook steeds groter. We zien een aantal andere boten op steeds regelmatiger basis en ontmoeten ook steeds weer nieuwe crews. Goed dat we geen werk hebben want dit is werk zat. Reuze gezellig allemaal. 

We hebben contact gehad met de eigenaren van Gianti,  Aquamarijn, Pien, Tutti, Pitou, Bigfoot, Kim, Mahala en nog een paar. Hier op de koffie, daar eten, dan borrelen, straks bbq op het strand, nog even een drone filmpje voor een andere boot maken, ook nog even een wanrdeling maken, dan boodschappen regelen we zijn er maar druk mee.  Bijboot erop, bijboot eraf.  Morgen gaat het weer waaien en dan kunnen we hier misschien niet blijven liggen omdat het dan waarschijnlijk veel te onstuimig wordt hier in de baai. 

Mijn recente projectje is gas fles bij zien te vullen. We stoken gas als een hoogoven; we maken thee, koffie, pap en we bakken broodjes, appeltaart en koken soms water voor de vaat of een warme douche als we niet gemotord hebben.. En gewoon eten koken natuurlijk.
De grote grijze gasfles is nu dus leeg en die kan je - nergens - in Spanje of Portugal bijvullen zo las ik. We zijn nog even met die fles op ons boodschappen trekkarretje op pad geweest maar men begint al moeilijk fronsend nee te knikken nog voordat we aan de vraag begonnen zijn.
Nu heb ik inmiddels bij een ijzerwarenwinkel wel de nodige hardware gekocht om een fles met Spaanse koppelkraag aan te kunnen koppelen. Kunst is om zo'n Spaanse fles te bemachtigen, want daarvoor moet je een contractje hebben, of Spaans ingezetene zijn ofzo en dan moet er eerst een loodgieter langskomen om de zaak te keuren. Gedoe dus. Maar er schijnt ook wel een handeltje in te zijn dus als we weer ergens in een haven zijn gaan we eens rondvragen.

Maar de tijd tikt door en we willen ook nog een beetje in de buurt van Cádiz zijn voor het bezoek van mijn ouders.  Dus met een beetje goede wil en wind knallen we Portugal redelijk snel voorbij. Na Porto kan je toch niet echt meer ergens naar binnen tot Lissabon.

Finisterre, eindpunt van de wereld volgens de Camino wandelaars.
Met een boot begínt hier juist de rest van de wereld.