"Thuis in Spanje"


Eerste impressie van Spanje: Gijon van 24 aug – 1 sept 

Een dag of 10 geleden was ik 's nachts druk in mijn hoofd. Tja waarover kun je zoal nadenken en piekeren als je ongedwongen op zeilreis bent?! Nou onder andere over de planning van het tandproject, maar daarover later meer.
Er komt altijd een moment bij mij dat de eerste observaties, indrukken en gevoelens over ervaringen naar de voorgrond treden. En dus heb ik heerlijk rustig midden in de nacht paginas in mijn dagboek geschreven. Nu voor anker liggend in de beschutting van een mini rots eilandje van Ria de Betanzos (nabij A Coruna) ga ik proberen dit met jullie te delen. Vervolg wederom midden in de nacht, het "slaapwiegen" van de deining heeft nog geen effect op mij (overdag overigens wel bij een zonnige koers).

Na de voorspoedige oversteek van de Golf van Biskaje 2 weken geleden voelt de aankomst in Spanje / Gijon als een "warme deken". Op de eerste plaats natuurlijk vanwege het zomerse weer, waardoor elke dag de korte broek aan kan, de kussens buiten in de kuip kunnen blijven, het dekbed in de vacuumzak gezogen wordt en zwemmen rondom de boot aangenaam verkoelend is.
Op de tweede plaats voelt Gijon als "thuis". We vonden op een kerk het stadswapen van Leiden "de 2 sleutels".


En we vielen weer met onze neus in een festival, namelijk de Natural Cider feesten.


Niet zo moeilijk volgens mij, want de aanplakbiljetten voor het volgende festival zijn alweer gespot. Een weekend later (1 september notabene) start het Oktoberfest met ditmaal Cerveza in het middelpunt.


Op zaterdagavond stonden we tussen duizenden Spanjaarden die uit volle borst Volksliederen uit Xixon (dialect) en Asturias zongen onder de beneveling van veel cider. Dezer cider moet vanaf een 1 meter hoogte in een glas geschonken worden. En de inhoud moet in 1 teug leeg. Het plein wordt wel een plakkerige bende, want er gaan ook wat litertjes naast het glas. Hoewel er zijn veel getrainde obers. *edit Michiel* Het flimpje hiervan is jammerlijk mislukt. 



Maar we vonden deze Spaanse les wel geinig, en twee dames waren bereid ons wat uitleg te geven en zo konden we lekker knus in het Cantate boekje de tekst meekijken en -bléren. Liedjes in dialect over strijd, de zee, liefde.....je kent het wel. Super leuk!!! En het voelde helemaal als ons vertrouwde Leids Ontzet feest op 3 oktober. Hoeven we niet het gevoel van gemis te krijgen.



Spanje is tevens zalig vanwege de heerlijke garnalenkroketjes en perfecte chipolata worstjes, overvloed aan sappige verse perziken, knispervers stokbrood voor nog geen euro en drankjes op het terras voor een schijtprijs.
Wij ervaren de Spanjaarden als vriendelijk, open en behulpzaam. Ongeacht de taalbarriere (1e cursus was weggezakt naar onze kleine teen) hebben we regelmatig met handen en voeten een praatje. Van onze vriendelijke slagerman leren we "nada mas of esotodo" als de bestelling 'klaar' is. Ze maken veel sneller contact dan Fransen is onze ervaring. En aan 'mas despacio" hebben ze geen boodschap; het ouwe mannetje bij het treinstation houdt hele verhalen en de dame op leeftijd in Cudillero lacht al druk pratend haar gebitje bloot...Plezier en voldoening halen we uit de normale gesprekjes met de Spanjaarden. 
Hierop aansluitend vinden we op de vijfde plaats de marinas in Spanje erg persoonlijk. Ze zijn kleinschaliger en weten dan ook precies dat wij van de Joy zijn. Dit dan wel nadat we ons gemeld hebben en ons volledige boot documenten boek hebben moeten laten zien. In Spanje is de wetgeving veel uitgebreider. De marinas zijn verplicht kopieën te maken van onze boot, identiteit en verzekeringspapieren. We hebben zelfs nog op maandagochtend een ambtenaar van de douane op bezoek gehad. Wij begrijpen het wel: "technisch weer" voor veldwerk. Hij schreef letterlijk alles over, zelfs mijn doopnamen Elisa Karina en geboorteplaats Vierlingsbeek haha. Knipogend naar elkaar ondergingen de paar Internationale zeilboten de officiele procedure. We lagen in een uithoek van de marina met een Duits Techno stel met een gekleurde hippie boot, een Noors en Deens gezin, paar Franse boten en uiteindelijk de Vlaming Jean Heylbroeck met zijn oude kleine bootje Chartist Lady.
Hij is in de jaren 80 de wereld omgezeild zonder het tijdperk van GPS. Nog echt met de sextant. Hij heeft hier een boek over geschreven, die hij dan ook onmiddellijk aanprees. Hij had nu op 73 jarige leeftijd 2 jaar overwinterd in Zuid Portugal en wilde zijn bootje terug naar Belgie zeilen. Maar vanwege de ongunstige weersvoorspellingen van de Golf van Biskjake strandde hij in Gijon.
Enerzijds baalde hij enorm, anderzijds was hij opgelucht dat hij ff mocht stoppen met het primitieve leven. In zijn ogen was vroeger alles beter....zelfs de bijbel Reeds Almanac klopte niet volgens hem!
Het voelde heel knus, buurten met elkaar op de steiger of over de reling en zelfs een Duitse bieravond bij ons "thuis". In de marina beter een goede buur dan een verre vriend....

Vanwege het tandproject van Michiel zijn we uiteindelijk een week in Gijon (wist ik veel dat je dit uitspreekt als "Giegon). Voor de gedetailleerde toelichting moet je bij hem zijn. Mijn korte uitleg is: reparatie afgebroken voortand in Brest was van korte duur namelijk exact 1 week. Na veel wikken en wegen is het besluit gevallen om voor een stift-kroon constructie te gaan ipv implantaat. Dus dat wordt nu gefixt bij een aardige, flexibele, goede, gespecialiseerde, knappe, vrouwelijke, jonge tandarts in Gijon.

Voor mij dus een prima mogelijkheid om al lopend de stad te verkennen, het strand en boulevards af te struinen en een boek te lezen op mooie uitzichtplekjes. Ik begon zelfs al vrouwvriendelijke cafeetjes met diverse soorten thee en andere gezonde dingen en yogastudios te ontdekken. Voelt helemaal als "thuis" in Leiden.
Tijdens deze ontdekkingstocht heb ik lol gehad om o.a. de volgende observaties:
Authentieke brievenbussen in de vorm van leeuwenhoofden bij het Correos gebouw. Geweldig om de postkaart naar Hanneke met nog een Franse postzegel in de 4e bek Internationaal te mogen gooien. En de kaart is ook nog binnen 5 dagen bezorgd, chapeau voor de Spaanse TNT!


Kleurrijke uitnodigende afvalbakken door de hele stad, 2 talig Gijon / Xixon



Na de saaie houten strandhuisjes in de vorm van een mobiele toilet in Frankrijk, wordt het strand van Gijon opgesierd door kleurrijke Hippie achtige strandtenten. Ook reuze handig want bij hoogwater blijft er maar een klein streepje strand over. Iedereen lijkt heel harmonieus op zijn eigen m2.



Na een paar dagen Gijon was ik toch wel toe aan nieuwe ervaringen in een andere omgeving (hoezo snel onrustig). Dus het avontuur treinen in Spanje werd in gang gezet. Met de step naar het station. Er blijken 3 soorten treincompanies te zijn: regionaal, provinciaal en internationaal. In Gijón is nog geen ovchipkaart. Gewoon vertrouwd persoonlijk contact met medewerker achter zo'n glazen loketje. Laten wij nou voor onbepaalde tijd op reis zijn, maar toch niet de trein van 12 uur willen missen. Ongeduld en haast, die dames voor ons leken wel het hele spoorboekje te willen weten. Toen we aan de beurt waren om 11.55 gooiden de medewerker voor ons een extra loket open om ons sneller te helpen. NS, dat noem ik nou eens klantgerichte service. Wij vliegensvlug steppend die stationshal door en yes net op tijd. Een sightseeing rit langs de mijnbouw industrie en de groene heuvels van Asturias, op weg naar de hoofdstad Oviedo. Een mooie stad met natuurlijk de belangrijke Cathedralen voor alle Camino Pelgrims, sfeervolle pleinen, monumentale gebouwen. We hebben op onze steps de stad verkend, gaat sneller (haha).



En wat ook zo heerlijk aan Spanje is: el menu del dia tussen 13 en 16 uur.
Een 3 of 4 gangenmenu incl brood, drankje enz tussen de 7 en 10 euro.
Wel een hoog vleesgehalte en behoorlijk zware kost, maar daar kun je dan ook weer een hele dag op teren. Michiel wil het gerecht Frejoles wel eens proberen te maken aankomende week. Bestaat uit aardappelen, snijbonen, ui, knoflook, spek / chorizo, paprika / tomaatsausje.

Michiel heeft zich trouwens nog vastgebeten in het editen en online krijgen van onze losse filmpjes. Software liep vast, uploaden lukte niet....kortom doorzettingsvermogen noodzakelijk. Edit Michiel: die vooral aan het begin in superlage kwaliteit is, maar dat wordt iets beter na een tijdje. Dus toch veel plezier.  Hierbij een link naar het youtube kanaal van Joyopreis.
Als iemand nog tips heeft voor goede stabiele video-editing software die niks kost en geen 'openshot' heet dan hou ik me aanbevolen.

Edit Michiel: En tot besluit: een lekkere spinakerkoers

Adios, hasta luego (spreken ze uit als logo) en eigenlijk zeggen ze hier in Gijon heel vaak Ciao Ciao!!






Reacties