"Thuis in Spanje"
Eerste impressie van
Spanje: Gijon van 24 aug – 1 sept
Een dag of 10 geleden was
ik 's nachts druk in mijn hoofd. Tja waarover kun je zoal nadenken en
piekeren als je ongedwongen op zeilreis bent?! Nou onder andere over
de planning van het tandproject, maar daarover later meer.
Er komt altijd een moment
bij mij dat de eerste observaties, indrukken en gevoelens over
ervaringen naar de voorgrond treden. En dus heb ik heerlijk rustig
midden in de nacht paginas in mijn dagboek geschreven. Nu voor anker
liggend in de beschutting van een mini rots eilandje van Ria de
Betanzos (nabij A Coruna) ga ik proberen dit met jullie te delen.
Vervolg wederom midden in de nacht, het "slaapwiegen" van
de deining heeft nog geen effect op mij (overdag overigens wel bij
een zonnige koers).
Na de voorspoedige
oversteek van de Golf van Biskaje 2 weken geleden voelt de aankomst
in Spanje / Gijon als een "warme deken". Op de eerste
plaats natuurlijk vanwege het zomerse weer, waardoor elke dag de
korte broek aan kan, de kussens buiten in de kuip kunnen blijven, het
dekbed in de vacuumzak gezogen wordt en zwemmen rondom de boot
aangenaam verkoelend is.
Op de tweede plaats voelt
Gijon als "thuis". We vonden op een kerk het stadswapen van
Leiden "de 2 sleutels".
En we vielen weer met onze
neus in een festival, namelijk de Natural Cider feesten.

Op zaterdagavond stonden
we tussen duizenden Spanjaarden die uit volle borst Volksliederen uit
Xixon (dialect) en Asturias zongen onder de beneveling van veel cider.
Dezer cider moet vanaf een 1 meter hoogte in een glas geschonken
worden. En de inhoud moet in 1 teug leeg. Het plein wordt wel een
plakkerige bende, want er gaan ook wat litertjes naast het glas.
Hoewel er zijn veel getrainde obers. *edit Michiel* Het flimpje hiervan is jammerlijk mislukt.
Maar we vonden deze Spaanse les
wel geinig, en twee dames waren bereid ons wat uitleg te geven en zo konden we lekker knus in het Cantate boekje de tekst meekijken en -bléren. Liedjes in dialect over strijd, de zee,
liefde.....je kent het wel. Super leuk!!! En het voelde helemaal als
ons vertrouwde Leids Ontzet feest op 3 oktober. Hoeven we niet het
gevoel van gemis te krijgen.
Spanje is tevens zalig
vanwege de heerlijke garnalenkroketjes en perfecte chipolata worstjes, overvloed aan sappige verse perziken,
knispervers stokbrood voor nog geen euro en drankjes op het terras
voor een schijtprijs.
Wij ervaren de Spanjaarden
als vriendelijk, open en behulpzaam. Ongeacht de taalbarriere (1e
cursus was weggezakt naar onze kleine teen) hebben we regelmatig met
handen en voeten een praatje. Van onze vriendelijke slagerman leren we "nada mas of esotodo" als de bestelling 'klaar' is. Ze maken veel sneller contact dan
Fransen is onze ervaring. En aan 'mas despacio" hebben ze geen
boodschap; het ouwe mannetje bij het treinstation houdt hele verhalen
en de dame op leeftijd in Cudillero lacht al druk pratend haar
gebitje bloot...Plezier en voldoening halen we uit de normale
gesprekjes met de Spanjaarden.
Hierop aansluitend vinden
we op de vijfde plaats de marinas in Spanje erg persoonlijk. Ze zijn
kleinschaliger en weten dan ook precies dat wij van de Joy zijn. Dit
dan wel nadat we ons gemeld hebben en ons volledige boot documenten
boek hebben moeten laten zien. In Spanje is de wetgeving veel
uitgebreider. De marinas zijn verplicht kopieën te maken van onze
boot, identiteit en verzekeringspapieren. We hebben zelfs nog op
maandagochtend een ambtenaar van de douane op bezoek gehad. Wij
begrijpen het wel: "technisch weer" voor veldwerk. Hij
schreef letterlijk alles over, zelfs mijn doopnamen Elisa Karina en
geboorteplaats Vierlingsbeek haha. Knipogend naar elkaar ondergingen
de paar Internationale zeilboten de officiele procedure. We lagen in
een uithoek van de marina met een Duits Techno stel met een gekleurde
hippie boot, een Noors en Deens gezin, paar Franse boten en
uiteindelijk de Vlaming Jean Heylbroeck met zijn oude kleine bootje Chartist Lady.
Hij is in de jaren 80 de
wereld omgezeild zonder het tijdperk van GPS. Nog echt met de
sextant. Hij heeft hier een boek over geschreven, die hij dan ook
onmiddellijk aanprees. Hij had nu op 73 jarige leeftijd 2 jaar
overwinterd in Zuid Portugal en wilde zijn bootje terug naar Belgie
zeilen. Maar vanwege de ongunstige weersvoorspellingen van de Golf
van Biskjake strandde hij in Gijon.
Enerzijds baalde hij
enorm, anderzijds was hij opgelucht dat hij ff mocht stoppen met het
primitieve leven. In zijn ogen was vroeger alles beter....zelfs de
bijbel Reeds Almanac klopte niet volgens hem!
Het voelde heel knus,
buurten met elkaar op de steiger of over de reling en zelfs een
Duitse bieravond bij ons "thuis". In de marina beter een
goede buur dan een verre vriend....
Vanwege het tandproject
van Michiel zijn we uiteindelijk een week in Gijon (wist ik veel dat
je dit uitspreekt als "Giegon). Voor de gedetailleerde
toelichting moet je bij hem zijn. Mijn korte uitleg is: reparatie
afgebroken voortand in Brest was van korte duur namelijk exact 1
week. Na veel wikken en wegen is het besluit gevallen om voor een
stift-kroon constructie te gaan ipv implantaat. Dus dat wordt nu
gefixt bij een aardige, flexibele, goede, gespecialiseerde, knappe,
vrouwelijke, jonge tandarts in Gijon.
Voor mij dus een prima
mogelijkheid om al lopend de stad te verkennen, het strand en
boulevards af te struinen en een boek te lezen op mooie
uitzichtplekjes. Ik begon zelfs al vrouwvriendelijke cafeetjes met
diverse soorten thee en andere gezonde dingen en yogastudios te
ontdekken. Voelt helemaal als "thuis" in Leiden.
Tijdens deze
ontdekkingstocht heb ik lol gehad om o.a. de volgende observaties:
Authentieke brievenbussen
in de vorm van leeuwenhoofden bij het Correos gebouw. Geweldig om de postkaart
naar Hanneke met nog een Franse postzegel in de 4e bek Internationaal
te mogen gooien. En de kaart is ook nog binnen 5 dagen bezorgd,
chapeau voor de Spaanse TNT!
Kleurrijke uitnodigende
afvalbakken door de hele stad, 2 talig Gijon / Xixon
Na de saaie houten
strandhuisjes in de vorm van een mobiele toilet in Frankrijk, wordt
het strand van Gijon opgesierd door kleurrijke Hippie achtige
strandtenten. Ook reuze handig want bij
hoogwater blijft er maar een klein streepje strand over. Iedereen lijkt heel
harmonieus op zijn eigen m2.
Na een paar dagen Gijon
was ik toch wel toe aan nieuwe ervaringen in een andere omgeving
(hoezo snel onrustig). Dus het avontuur treinen in Spanje werd in
gang gezet. Met de step naar het station. Er blijken 3 soorten
treincompanies te zijn: regionaal, provinciaal en internationaal. In Gijón is nog geen ovchipkaart. Gewoon vertrouwd persoonlijk contact met
medewerker achter zo'n glazen loketje. Laten wij nou voor onbepaalde
tijd op reis zijn, maar toch niet de trein van 12 uur willen missen.
Ongeduld en haast, die dames voor ons leken wel het hele spoorboekje
te willen weten. Toen we aan de beurt waren om 11.55 gooiden de
medewerker voor ons een extra loket open om ons sneller te helpen.
NS, dat noem ik nou eens klantgerichte service. Wij vliegensvlug
steppend die stationshal door en yes net op tijd. Een sightseeing rit
langs de mijnbouw industrie en de groene heuvels van Asturias, op weg
naar de hoofdstad Oviedo. Een mooie stad met natuurlijk de
belangrijke Cathedralen voor alle Camino Pelgrims, sfeervolle
pleinen, monumentale gebouwen. We hebben op onze steps de stad
verkend, gaat sneller (haha).
En wat ook zo heerlijk aan
Spanje is: el menu del dia tussen 13 en 16 uur.
Een 3 of 4 gangenmenu incl
brood, drankje enz tussen de 7 en 10 euro.
Wel een hoog vleesgehalte
en behoorlijk zware kost, maar daar kun je dan ook weer een hele dag
op teren. Michiel wil het gerecht Frejoles wel eens
proberen te maken aankomende week. Bestaat uit aardappelen, snijbonen, ui, knoflook, spek / chorizo, paprika / tomaatsausje.
Michiel heeft zich
trouwens nog vastgebeten in het editen en online krijgen van onze
losse filmpjes. Software liep vast, uploaden lukte niet....kortom
doorzettingsvermogen noodzakelijk. Edit Michiel: die vooral aan het begin in superlage kwaliteit is, maar dat wordt iets beter na een tijdje. Dus toch veel plezier. Hierbij een link naar het youtube
kanaal van Joyopreis.
Als iemand nog tips heeft voor goede stabiele video-editing software die niks kost en geen 'openshot' heet dan hou ik me aanbevolen.
Als iemand nog tips heeft voor goede stabiele video-editing software die niks kost en geen 'openshot' heet dan hou ik me aanbevolen.
Edit Michiel: En tot besluit: een lekkere spinakerkoers
Adios, hasta luego
(spreken ze uit als logo) en eigenlijk zeggen ze hier in Gijon heel
vaak Ciao Ciao!!
Reacties
Een reactie posten