Portugal


Door Arianne en Michiel

Precies volgens de bierviltjes planning zijn we op maandag 1 oktober Portugal binnen gezeild.
Schouderklopje voor de planner aan boord...

Hoewel, het was natuurlijk een gelukkige samenloop van natuurlijke omstandigheden: Goede windvoorspelling, geen ochtendmist, de geplande bezoeken in de Algarve eind oktober en ook gewoon zin om weer eens een lekker eind te zeilen want dat was immers het doel.


De dag ervoor was een eerdere poging gestrand in de mist. In de hoop dat die dunner zou worden waren we vertrokken. Maar omdat de mist toch bleef werd het een rondje om het eiland en twee uur later gooiden we het anker alweer in een baaitje aan de overkant, in Baiona.

We dachten wel jammer om “weer” afscheid te nemen van de gezellige crew van de Aquamarijn, Pitou, en Tutti. Maar we gaan elkaar vast weer elders ontmoeten voor een dutch borrel en bbq.
En dat was ook zo namelijk daar in Baiona (haha). Michiel heeft zich vermaakt met het maken van drone filmpjes voor verschillende boten. Mahala, Pitou en Tutti werden vanuit de lucht gefilmd en vervolgens met het bijbootje naar iedere boot om de filmpjes op usb sticks te kopieren, en te ouwehoeren....Reuze gezellig allemaal!

Op Isla de Cies was een soort toevallige samenloop van ontmoetingsplek. Wederom toevallig, en soms een beetje AIS helpt een handje in de keuze van bestemming. In een ankerbaaitje op een klein eilandje in een Natural Park lagen circa 10 zeilboten, waarvan op een bepaald moment 5 onder Nederlandse vlag. De Kim en Charlotte verlieten ons al eerder, nadat we even een leuk en informatief kletspraatje hebben gemaakt. Dikke stress want we kwamen erachter dat we 1 nacht illegaal in het Natural Park geankerd hadden. En de boetes zouden wel een maandbudget kunnen zijn!


In A Coruna hadden we namelijk via de Marina een navigatie vergunning voor het vaargebied rondom de eilanden geregeld in de veronderstelling dat dit afdoende was, maar in het Pilot boek stond dat je ook nog per nacht een anchoring permit nodig had. Dat was ik even vergeten; mijn hersenen staan ook regelmatig in de zeromodus.

Ik in de stress dus we zijn bij de wachtsteiger voor de toeristen ferries gaan zitten om via internet op de mobiel uit te puzzelen- met de hulp van google translate- hoe we een account moesten aanmaken en ons verblijf konden aanmelden.
Ondertussen keek ik angstvallig naar een Natural park mannetje in een rood bloesje die heel druk op zijn mobiel bezig was. Ik dacht gelijk dat hij de voor anker liggende boten aan het controleren was. Maar volgens Michiel is het veel waarschijnlijker “dat ie gewoon met zijn liefje staat te appen!?”.
Nou we kwamen met de schrik vrij dus het zal het laatste wel zijn geweest.

Kortom Isla de Cies Natural park is een fantastisch mooie plek voor wandelingen langs rotsen, lagunes, vuurtoren en eucalyptusbossen. En vooral ook voor een Dutch bbq party.
Een reuze gezellige avond gehad, dank Machiel & Liselotte, Michel & Nadine, Bart & Jenneke.
Enjoy jullie 'levensreis' en tot ziens hopelijk binnenkort!


Tijdens ons verblijf op Isla de Cies zijn we nog een middag op en neer gezeild naar de stad Vigo. De meeste activiteiten konden slechts s middags plaatsvinden, want in de ochtend was er regelmatig dikke mist. Dan lag Joy sprookjesachtig geneveld bij het strand in het rustig ankerbaaitje.

Maar we moesten dus een pakketje met reserve olie en separ filters ophalen in de Marina. Een voorspoedige trip met 2x zeilen en talrijke dolfijnen in de Vigo ria. Je wordt gewoon vrolijk van die prachtige dieren. Op z'n Dutch hebben we vrij assertief voor ons doen gratis aangelegd bij de tanksteiger. Even snel de watertank aftoppen, even aan de walstroom voor de grote stofzuiger, vuilnis dumpen in container terwijl Michiel het pakje ophaalt en daarna gelijk weer wegwezen.....op naar de volgende marina voor onze zoektocht naar een refill van onze grote gasfles. Er zou elders een Ferreteria (ijzerwaren) winkel zijn. Bij die marina zijn we ook gewoon op de eerste de beste lege plek aan een steigertje gaan liggen. De marinamedewerkers aan wie we de gasfles laten zien knikken moeilijk kijkend 'nee' nog voor we de vraag over de gasfles gesteld hebben. Uit medeleven voor ons probleem of zo mogen we een uurtje daar blijven liggen, terwijl wij een poging doen bij een tankstation en de ferreteria om eventueel andere aansluitingen te kopen.
De queeste naar een volle gasfles wordt ook hier niet succesvol beëindigd.
Wel hebben we weer een volle koelkast en fruitmand geregeld want we hebben maar van deze gelegenheid gebruik gemaakt om even inkopen te doen. In ieder geval zijn we voor enkele subdoelen van 'bezoek Vigo' geslaagd en gaan gauw weg uit de stad.
Terug naar het paradijsje op Isla de Ciés alwaar we nog enige tijd verblijven.

Nauwlettend houd ik de apps Windy en Windfinder in de gaten. Vroeg in de ochtend zou het vanuit de juiste richting voldoende gaan waaien, dus wekker om 5.30 en anker op. 's Nachts al diverse keren gecheckt of het niet mistig was. Joepie we kunnen gaan! Een voorspoedige zeiltocht van circa 12 uur (65 mijl) met stiekem toch nog paar motoruurtjes in de ochtend.
We arriveren in de grote commerciële overslaghaven van Leixoes. In de grote kom, net buiten de marina-muur laten we het anker vallen met uitzicht op de duizenden zeecontainers van het havenbedrijf. Grote zeeschepen worden hier met meerdere sleepboten binnengetrokken en onder de kranen gepositioneerd om gelost of geladen te worden. Aan de andere kant wordt een hele grote LPG tanker binnengebracht. Gas! Een paar honderdduizend kilogram ervan! Gekkend zeggen we dat we wel effe met ons flesje in de bijboot langsgaan om twaalf kg gas te bedelen.
Verder is het niet een hele pittoresque plek maar we liggen er goed en gratis.

De volgende ochtend gaan we met flinke wind toch de marina in. Gelukkig krijgen we hulp van 2 marine mannetjes bij het aanleggen. We genieten van een warme binnendouche in plaats van vaak in de wind op het dek met koud water..
Ready for PORTO!

Na 45 minuten in de bus staan we in hartje stad. We beginnen met koffie en zoetigheid bij een van de vele Panaderias. We slenteren de hele middag door steegjes, over pleintjes en langs de boulevard bij de Douro rivier. 
We genieten van een heerlijke lunch in een piepklein restaurantje en het grappige is dat de tafeltjes zo dichtbij elkaar staan dat je wel een gesprek met de buren moet beginnen omdat je eigenlijk niet kan eten zonder elkaar aan te raken. Je zit immers bijna bij elkaar op schoot. We hebben eerst een wat vluchtig gesprekje met een Amerikaans stel dat 10 dagen in Portugal rondreist, en als zij afrekenen blijken onze nieuwe buren Australiers te zijn. How cool, een jong stel dat 9 maanden door Europa reist. Hij kan onderweg als webdesigner werken. We praten over onze verschillende manieren van reizen, over taaldialecten, de reisafstanden in Australie, kenmerken van Nederland en vele andere onderwerpen.
Een super leuke ontmoeting waar we door geinspireerd worden.
Natuurlijk hebben we ook een goede fles Vintage Port gekocht en alvast een glaasje geproefd bij een loungeplek in een park. Mooie historische levendige stad!






De volgende dag was het weer tijd voor de gasfles zoektocht, boodschappen, de was doen in een laundrette in het dorp, internetten, watertank aftoppen en voor de lunch nogmaals een glaasje port drinken met lekkere tapas. Deze keer kozen we een keer vis, maar wij zijn niet in de wieg gelegd voor het sophisticated afpellen van in olie druipende gambas. Het wordt algauw een glibberige bende met overal olie. Volgende keer toch liever albondiges (gehaktballen).










farmacie studenten proberen een zakcentje bij te verdienen; brave meisjes

Teruggekomen bij de boot vertrekken we om zes uur s avonds nog uit de haven uit om 100 meter verder weer gratis het anker uit te gooien voor de laatste nacht. Marinamaximalisatie noemen we dat.

Ondanks het gebrek aan wind vinden we het tijd om door te gaan richting Lissabon. Dat wordt 6 uur op de motor naar de eerste stopmogelijkheid nabij Aveiro, namelijk het baaitje bij het dorpje Sao Jacinto. Met dikke stroom tegen van 3 knopen varen we de rivier op.
In de Reeds staan allerlei ingewikkelde waarschuwende navigatie instructies. We zijn ook nog op het verkeerde tij, maar we zijn de waddenzee gewend dus what can possibly go wrong?
De aanloop was een eitje behalve de tegenstroom.


Uiteindelijk was het vinden van een passende ankerplek nog het moeilijkste. Het was een super klein baaitje bij het dorp en het lag helemaal vol geplempt met vissersbootjes aan moorings. Met rondom net voldoende zwaairuimte voor onze ankerketting zijn we gewoon tussen gaan liggen. Toch bijna geen wind. Gezellig als enige gast-zeilboot tussen de locals. Gelijk de bijboot van het voordek gegooid en op ontdekking in het slaperige Portugese vissersdorpje. Toch viel op dat er best wat restaurantjes waren dus er moet toch wel iets ze zien zijn ergens.

Na een korte wandeling stranden we op een terrasje met bierdrinkende vissersmannen. We proberen een lokaal gerecht met varkensvlees uit. En dan komt ineens Aquaman in full gear mét speer langs met zijn catch of the day. Op de fiets! De staart van een van een enorme zeepaling sleept over de grond. De ober communiceert in Portugees dat we graag fotos willen maken. Hij poseert als een model, super leuk. Een uurtje later komt hij als burger bijna onherkenbaar terug om via bluetooth de gemaakte fotos te delen.


Het is eigenlijk geen verrassing meer, en voor ons wordt het nu ook gewoonte, maar er was hier dus een festival. Dat went gewoon hoor; als we nu ergens aankomen en er is geen festival zijn we teleurgesteld. 'Ze wisten zeker niet dat we eraan kwamen' of 'misschien begint het morgen pas' denken we dan.


Fantastische avondmuziek en om 9.30 in de ochtend brulde de muziek al uit de luidsprekers die overal op straat hingen. Daar moeten we bij zijn! We hadden zoiezo gepland om in de ochtend naar het Duin / strand park te gaan voor een wandeling maar deze ochtend was het net mistig. In dichte mist naar de kant geroeid en daar troffen we een hoop scouting welpjes, verkenners en andere varianten met gekleurde pluimen aan hun sokken.
Bepakt en gezakt stonden ze te popelen om op verkennersavontuur te gaan. Daar hadden wij ook wel zin in dus we zijn de stoet achtervolgd. Nou dat werd een flinke hike op gympies ipv bergschoenen van wel één hele kilometer naar het Scouting terrein waar hele ladingen welpjes gedropt werden voor een fantastisch weekend.
Overal was muziek, terrassen zaten vol om 10 uur 's ochtends en alle mannen uit het dorp stonden te vissen op een doordeweekse vrijdag. Wat was er aan de hand? Google verloste ons: 5 oktober is de herdenking van de Oktoberrevolutie van 1910. Een perfecte dag voor de plaatselijke braderie, kermis en bandjes. En alles lekker op kneuterschaal dus dat was best grappig om doorheen te lopen.


Tegen de middag teruggekomen op de boot hadden we een beetje een besluitloze middag. De invulling van een vrij bestaan kan ook gecompliceerd zijn. Zullen we blijven voor de knallende braderie en muziek bandjes? Zullen we vanmiddag met de veerpont naar Aveiro gaan? Een soort Venetie in het klein, waar lovend over geschreven wordt? Dat is eigenlijk allemaal leuk, maar toch voelen we ook onrust en zin om weer te zeilen. De windvoorspelling is ook best goed.
Net op het moment dat we de bijboot weer op het dek vast hebben zitten, alles weer zeilvast is opgeborgen en het grootzeil klaargemaakt is om gehesen te worden, horen we op de marifoon een conversatie tussen de Port Control Aveiro en een Engelse jacht met een jong stel die we in Leixoes ook hebben gezien. Michiel vindt een borrelavond met hen eigenlijk ook wel gezellig, een beetje nieuwe mensen leren kennen. Maar Arianne houdt dit keer vast aan het besluit en het anker gaat om circa 14 uur weer op.

Het blijkt toch een goede beslissing te zijn, want we hebben een fantastische zorgeloze zeiltocht van circa 24 uur (132 mijl) naar Cascais nabij Lissabon. Lekker opgeschoten met goede wind en weinig deining, zalig onder de sterrenhemel. De laatste paar uurtjes wakkert de wind al aan naar 26 knopen en dit blijft zo de hele avond. Lekker de klok rond bijslapen en weer met een blauwe hemel en volop zon ontwaken in Portugal!!!

Spannend, blijf ons volgen want in ons volgende blog vertellen we over de grote bosbrand bij Sintra en de tropische storm Leslie in Lissabon!!!



Reacties