Bequia

Bequia- uitgesproken als 'Bekwee'- is een pareltje van een eiland behorende bij de eilandengroep 'Grenadines'.  Het schijnt hier 'in het seizoen' ontzettend druk te zijn en ik weet niet of het daar per sé leuker van wordt; wij zijn er nu buiten het seizoen en tot dusver doen we er ons voordeel mee. Het is wel fijn, alle resorts zijn dicht en de dure bars ook. Je kan nu gemakkelijk een praatje maken want niemand heeft het echt druk.

Bequia Pizza's. Vrolijke winkeltjes en toeristendingetjes. Ziet er gezellig uit!

We lopen langs de waterkant een beetje te kijken naar de laatste seizoenswerkzaamheden bij de vakantieoorden; opruimen, kleine herstelwerkzaamheden, snoeiwerk en zo komen we langs een veranda waarvan iemand ons toeroept. Of we wat willen komen drinken. Er zijn dus nog wel barretjes open en die zitten kennelijk verlegen om gasten. We gaan even kijken en komen op de eerste verdieping bij de 'Pirate bar' waar de joviale barvrouw ons hartelijk verwelkomt. Op elk Caribisch eiland is wel een Pirate bar te vinden, en ondanks de is wel vrolijk gemuurschilderde zeerover is het hier een wat kale bedoening. Er zitten vier man aan de bar en ik maak een praatje met de accountant van het eiland. Of we willen investeren in zijn eiland. Dat is niet de eerste keer dat ons dat wordt gevraagd, ook op andere eilanden en in Suriname. Het maakt niet uit met welke afgetrapte teenslippers of zoutbekringeld shirt of halfvergane broek je rondloopt; als je hier met een boot bent heb je duidelijk geld is de gedachte. Een stukje grond kopen, iets erop bouwen en dan wil hij wel de accountant zijn. Er zijn slechtere plaatsen om te investeren denk ik, want het toerisme is hier hier booming volgens de man. Ik denk dat ie gelijk heeft- in het hoogseizoen.

De reclameslogan van een brouwer hier (Hairoun) in het Carieb is 'Hold your own'. Met een plaatje erbij van een hand met een flesje. Als mijn flesje leeg is loop ik naar de bar en maak kennis met de andere drie gasten terwijl Arianne zich verder ontfermt over de 'investeringen' met de accountant. Ik zeg tegen de barvrouw 'I don't want to hold this one any longer' en bestel een nieuwe. Voorlopig hebben we vooral nog geïnvesteerd in Hairoun, die behalve prima pils ook lekkere frisdranken brouwt.
Ellis, een van de mannen aan de bar vertelt over zijn eiland en nodigt ons uit om de volgende dag naar de 'Papa's' bar te komen waar hij dan met zijn bandje speelt. Als dan het gesprek over muziek gaat vraagt ie of hij zijn gitaar zal halen. Hartstikke leuk natuurlijk en even later speelt ie de sterren van de hemel met zijn 4 snarige gitaar. Ik weet nog steeds niet wat het precies was- geen banjo, maar een kleiner type gitaar. Hij kan ook leuk zingen en voor we het weten zitten we allemaal de bar als drumstel te gebruiken en mee te zingen. Arianne staat de halve avond met een vrij beschonken man en later ook nog even met de barvrouw te dansen.

De volgende avond gaan we naar de Pappa's en daar blijkt de hele band te bestaan uit Ellis die elke week met twee vrienden aan een tafeltje een drankje drinkt en muziek maakt. Superleuk, we worden uitgenodigd erbij te komen en even later krijg ik ook een gitaar in mijn handen gedrukt. Ik krijg de hele avond gitaarles van een van de vrienden en terwijl ze liedjes spelen probeer ik de accoorden mee te spelen. De meeste liedjes kan je met C, D en G wel enigszins meespelen en het is dus een goede oefening, ook omdat de gitarist van wie ik de gitaar kreeg me de hele tijd 'C..C..C.. now G .. and D again' souffleert. Arianne neemt haar dans-taak weer op en danst nu regelmatig met Jim, een Engelse heer die in 1973 naar Bequia gezeild is en nooit meer is weggegaan.  Hij heeft hier als leraar gewerkt en heeft nu naar eigen zeggen de taak om met alle vrouwen te dansen.

Na een paar dagen komen Kitty en Laurens van de Tiago ook in de baai liggen en om dat te vieren hebben we een appeltaart gebakken die in no time verslonden was. En omdat we zin hebben in actie en onzin hebben we bedacht dat we wel kunnen 'waterskieën' met ons supboard en hun bijboot, die een sterkere motor heeft dan onze.
Klik hier voor een link naar het filmpje van dit spektakel...

Ook maken we hier een wandeling naar de 'Turtle sanctuary'. Een plaats waar schildpadden worden opgegroeid tot ze zes jaar oud zijn alvorens te worden uitgezet. Op die manier hebben de bedreigde dieren een beter kans op overleven. En jaja - het kan niet op-  ook hier is een film van gemaakt!

Een van de twee lieve hondjes die vanzelf
met ons meeliepen naar de schildpadden,
en daar wachtten tot we weer teruggingen.
Waarna ze vervolgens ook nog mee
boodschappen gingen doen 

In de sanctuary was een jonge gast, helemaal onder de tattoos en volgens mij knetterstoned omdat ie geen bezoekers meer verwachtte, bezig met het schoonmaken van de bassins met behulp van een enorme motorpomp die een hels kabaal stond te maken. Dat was dus niet om aan te horen, de reden dat ik uit de film maar bijna al het geluid heb verwijderd.
Aan het einde van het filmpje zijn nog beelden van een schildpad in het wild die ik bij de boot zag. Ik ben gelijk met snorkel en camera te water gegaan om dit mooie dier te filmen. De schildpad heeft twee grote 'Dirkjes' (hoi Remco!) aan zijn schild die de algjes van zijn rug- en buikschild sabbelen.  Ik weet eigenlijk niet hoe deze schildpad-lik-vissen in het echt heten..

Klik hier voor de schildpaddenfilm.

Na een paar dagen gaan we anker op en varen naar het 20 mijl zuidelijker gelegen Canouan om de regatta en bijgaande festiviteiten bij te wonen, maar dat is is voor een volgend blog...

De iconische Caribische wegwijzer die
niet mag ontbreken. Je kunt er beter niet
op navigeren.. 

We zijn nog naar de plaatselijke cricketwedstrijd gaan kijken
op uitnodiging van Ellis, die daar ook speelt. Ingewikkeld spelletje met veel regels.
En het halve dorp speelt mee omdat de bal
aan alle kanten het veld afgeslagen wordt.

Arianne voor straf in de mast gehesen
omdat ze het vlaggenlijntje had laten schieten.
Kon ze gelijk het tweede lijntje op de andere
zaling weer inscheren dat ik had
laten schieten.. ;-)

De hotelletjes en resorts hier zijn rustig buiten het seizoen.

Strandbarretje op Bequia