TLC Joy

 

Hebben we jullie toch maar weer 2 maanden in spanning gelaten...
Jullie zijn vast benieuwd of Joy nog drijft, of haar crew nog getrouwd is en of er nou eindelijk een besluit is genomen over het toekomstplan?
Laat ik beginnen met de eerste vraag. Joy heeft 3 weken hoog en droog op een stoffige bootwerf gestaan, maar sinds 20 juni is ze weer heerlijk in haar element in het water. Zij blij, wij blij. We hebben afgelopen weken al heel vaak gehoord dat ze een mooie boot is. We zijn weer “verliefd” op haar geworden. Liefde groeit met een heleboel TLC. Dus met dat huwelijksbootje zit het wel snor. En de bemanning leeft na 5 weken intensief klussen ook nog steeds harmonieus samen aan boord. We zijn best trots op klusteam Joy! Misschien dat de bootliefhebbers onder de lezers nieuwsgierig zijn, naar wat we in godsnaam voor klussen gedaan hebben al die tijd? Je moet wel weten dat een bootklus altijd 2x zolang duurt dan een normale klus EN als er 1 klus van de lijst geschrapt mag worden, is er vast en zeker iets anders kapot gegaan.

Lekker badderen om de aangroei van de boot te spuiten met de hogedrukspuit. De aangroei viel mee dankzij de coppercoat.

Je moet bij Michiel zijn voor een gedetailleerde technische uiteenzetting van alle werkzaamheden. Een tijdje geleden is hij gestart met een “werf blog”. Hierbij zijn stukje over het roer:
Het zou zomaar een jaar geleden kunnen zijn dat ik wat op dit blog schreef. Arianne heeft de bal hoog gehouden in de tijd dat ik niks schreef, maar ik zal de pen ook weer eens ter hand nemen. We zijn alweer een maand onderweg, sinds het onderhoud aan Joy dat we op de werf van Texada island deden. We hebben zo'n vijf weken aan de boot gewerkt. Het roer is van de boot geweest omdat ik een scheur ontdekte tussen de skeg en de voorkant van het roer. Je kon het alleen zien als je in het kiertje tussen de skeg en het roer keek terwijl het roer helemaal naar bakboord stond. Best een flinke scheur. Ik ben een hele middag bezig geweest met het loskrijgen van het bovenste lager om het roer eruit te kunnen laten zakken. Ik denk dat ie op de as (de roerkoning) geperst zat en er is nauwelijks ruimte aan de bovenkant. Weinig ruimte voor gereedschap, een grote poelietrekker paste er niet op. De werfeigenaar heeft de jachtwerf als pensioen- project. Hij houdt niet van golfen vertelt hij, dus is ie maar een bootwerf begonnen. Hij is heel behulpzaam en helpt me aan een paar stevige draadeinden en wat dikke staalplaat, daarmee maak ik een rudimentaire trekker waarmee ik het verroeste lager er uiteindelijk af krijg.

Poelietrekker om het oude lager eraf te krijgen, dat was een paar uur werk, telkens een millimetertje verder proberen..

De onderkant van het roer staat in een 'schoen' die bevestigd zit onderaan de skeg. Om bij de bevestigingsbouten te komen moet ik eerst de plamuur eraf hakken waarmee de bouten zijn weggewerkt. Na een dagje klussen ligt het roer naast de boot op een werktafel die ik maak van een rondslingerende pallet. Met zijn tweeën krijgen we het roer op de tafel, ik denk dat het wel 60 kg weegt ofzo. Behoorlijk lomp zwaar ding. Ondanks de scheur aan de voorkant zijn er verder geen indicaties dat er water in zit. Ik boor nog wat gaatjes om dat de dubbelchecken, maar nergens komt water uit. Na overleg met de Contest werf in Medemblik besluit ik de scheur uit te slijpen en deze weer dicht te 'breeuwen' met glasvezel en epoxy, en dit vervolgens af te werken met een paar lagen glasweefsel.

Tijdens het uitslijpen kom ik erachter dat de scheur er al minstens 25000 zeemijl in moet zitten, want er zit blauwe verf aan de binnenkant van de scheur. Die blauwe antifouling verf is voor het laatst gebruikt door een eigenaar vóór de vorige! Ik baal er wel van dat ik het niet veel eerder heb opgemerkt.

Een nieuw lager heb ik al jaren bij me, ik heb het lang geleden een keer gekocht en vacuum verpakt bij de 'ooit te vervangen' onderdelen gegooid toen ik had gezien dat het er roestig uitzag. Het nieuwe lager erop te krijgen in de beperkte ruimte valt ook niet mee: ik stook het lager op tot 180 graden in een oud bonenblik vol motorolie en probeer het loeiwarm en glad van de olie te monteren. Volgens kenners van deze methode glijdt ie er dan zó op. Nou niet bij ons aan boord hoor! Ik heb drie pogingen nodig en bij de tweede beschadig ik de as in een verwoede poging het snel afkoelende lager eraf te meppen voordat ie krimpt en net zo achterlijk vast komt te zitten als het originele zat. Maar na het weer netjes bijwerken van de as en wegvijlen van de beschadigingen gaat bij poging drie het lager er inderdaad in één keer op. Pff. Ik ben blij dat het gelukt is en met het roer en de skeg weer 'zo goed als nieuw' monteer ik de rest van de onderdelen af. Als laatste pomp ik het lager vol nieuw vet en dan kan ie er weer dertig jaar tegen.

Het werk aan het roer hadden we niet op gerekend, maar ik ben blij dat we het hier ontdekken en dat we het goed en grondig kunnen aanpakken.

Bij vragen of opmerkingen kun je contact opnemen met Michiel via ons emailadres joyopreis@gmail.com.

Ik houd meer van efficient en snel en ben dan ook de planner. Bij dezen krijgen jullie dan ook de samenvatting. De foto's spreken denk ik voor zich. We hebben onderhoud gedaan aan:
* Het hele onderwaterschip (kiel, schroefas, skeg, roer, roerkoning, huiddoorvoeren, deels nieuwe/extra coppercoat antifouling)
* De romp is weer mooi gepoetst met nieuwe navyblauwe strepen
* De mast is eraf geweest voor inspectie van de verstaging (oa voorstag), nieuwe elektra en vhf kabels, nieuwe windpijl, reparatie navigatie toplicht en vhf antenne
* Het dek is flink onder handen genomen: oude teakdek gaatjes zijn uitgeslepen en beter opgevuld met epoxy, een vak heeft nieuw balsahout gekregen en tot slot is het hele dek geschilderd met Brightside hoogglansverf afgewerkt met super strakke antislip Kiwigrip vakken
* Teak handreling opnieuw bevestigd, zwemtrap gerepareerd, bakskistdeksel verstevigd, raam dekluik vervangen, canvas en zeilreparaties, toiletslang vernieuwd, gelcoatreparaties en zo nog wat kleinere klussen...

Kortom een hele waslijst met een heleboel technische termen. Ik snap heel goed dat je al moe word als je het leest. Ik zou ook een andere samenvatting kunnen geven, namelijk “bloed, zweet en tranen”. Bebloede handen van het urenlang schuren, bezwete oksels in de werkoverall van het ondersteboven de kiel slijpen of de bovenste roerlager eruit hufteren, en tranen in je ogen van de enorme stofwolken op de onverharde bootwerf. Maar op het eind van de dag was er altijd weer die warme douche en een koud biertje. Er heerste een relaxte sfeer en er waren genoeg aardige mensen voor een gezellig praatje. Broers Jim en David wonen in een Tiny House bovenop de berg en hebben ons een aantal keer gevoed met verse zalm, gezonde salades en soepen. Jim was ook zo lief om mijn taxichauffeur naar de wasserette op de RV camping te zijn. We hebben genoten van de vele uren 'storytelling' samen. We blijven de inspirerende ontmoetingen koesteren.

Arianne is druk met slijptol en schuurmachine om de slechte plekken op de kiel technisch schoon te krijgen in voorbereiding op nieuwe laagjes coppercoat.

We hebben bij de buren gemerkt dat het leven op een bootwerf een stuk aangenamer wordt met wiet. De ellendige klussen of enorme bootprojecten worden veel dragelijker bij veul wiet! Het werktempo gaat er niet echt van omhoog heb ik gezien. Onze buurman stond al maanden op de bootwerf. En hij was niet de enige die op de bootwerf woonde. Het was niet duur, alles kon/mocht en er was wifi. Genoeg argumenten voor sommige “dromers” om hun adresgegevens om te zetten naar Van Anda boatyard Texada Island. Soms zagen we onze beetje rare buurman de hele dag niet. Vent van een jaar of 45, prima om naar te kijken, best dikke boot en ook nog een stoere 4wd truck en motorfiets. Misschien een midlifecrisis of net gescheiden, veel woorden kregen we niet uit hem dus we zullen het nooit weten. Wel kon ik de klok erop gelijk zetten wanneer hij pauze hield van zijn bezigheden. Het senseoapparaat pruttelde even en de wietwalmen kwamen onze kant op. Misschien een rooksignaal om de boodschap af te geven aan ons: “relax ff man”. 

Met een ladder kunnen we aan boord komen. Douchen en toiletgebruik is bij het kantoor van de werf. Keukenwater vangen we op en gooien we in de kreek achter de boot. Hier heeft het roer en de skeg al nieuwe coating en is de onderste blauwe streep op de romp al in de nieuwe, donkerdere kleur, de bovenste is afgeplakt.

Nou deze vrouw kan dat niet als er zoveel werk te doen is. En de planning is strak, want het leven op de bootwerf is verre van comfortabel. Voor elk emmertje water naar de kraan sloffen, s nachts plassen op de emmer, continue de pan bovenop de afvoer van de wasbak buiten in de struiken leeg gooien, een rij met stinkende mannen voor de douche- blauw als smurfen van het schuren aan antifouling. En laten we het maar niet hebben over de staat van reinheid van de wc...
Dus door buffelen en Joy weer zo snel mogelijk in het water plonzen. Eind juni konden we voldaan, moe en een paar kilo lichter gaan genieten van ontspannen cruisen in de fantastische mooie omgeving van Vancouver Eiland. In ons volgende blog zullen we jullie jaloers maken met prachtige foto's van onze tijd in oa Vancouver stad, De Sunshine Coast, De Gulf Eilanden en de Westkust.
Cruisen in British Colombia Canada is zo fantastisch mooi, comfortabel en gezellig. We gaan vast nog met weemoed terugdenken aan de ongelofelijk stille ankerbaaien. Dus blijf ons volgen om ook een antwoord te krijgen op de 3e vraag inzake het toekomstplan.

De mast laten we er met een manlift vanaf tillen. Ik heb alles voorbereid en losgemaakt zodat de mast in slechts tien minuten naast de boot ligt. We huren de manlift voor 150$ per uur, dus tijd is geld. Op deze manier kan ik een paar dagen op mijn dooie gemakje aan de mast werken ;-) 

Werk aan de mast: nieuwe kabels, alle stagen inspecteren, pennen en borgpennen inspectie en vervanging, de antenne verstevigd nadat deze heel bros bleek te zijn geworden, de dunne glasfiber buis met de antenne erin brak op twee plaatsen!

Arianne schildert de blauwe strepen blauwer. We kunnen niet dezelfde kleur vinden om plekjes bij te werken en besluiten alles over te schilderen in dezelfde kleur als de letters "JOY' op de boeg.

We hebben helaas te weinig tijd om het museum te bezoeken. Naast de wereldbefaamde insectenpoeierwinkel...

Voor ontspanning en de boerenmarkt neemt Jim ons mee naar het dorp. We eten een broodje op het strand en genieten van het mooie weer. 

Met een enorme tractor en een aanhanger met hydraulische liftpoten wordt Joy eenvoudig opgetild en weer naar het water gereden.

De werkzaamheden aan het dek hebben we in het water gedaan. Nadat we eindelijk al onze bestelde materialen en nieuwe 110V gereedschap met een transformator ontvangen hadden, konden we aan de slag. Voor de haulout hebben we eerst in Comox het dek met veel geweld open gehufterd. Als je er eenmaal aan begonnen bent, is er geen weg meer terug. Wij maakten ons zorgen dat het dek na 2 winters te vochtig was geworden op sommige plekken en daardoor zijn stijfheid zou verliezen, maar we kwamen er al gauw achter dat de glasvezellaag nog muurvast aan het balsahout gehecht was. Kortom we waren de boel aan het slopen, lekker bezig! Uiteindelijk zijn we een week bezig geweest om het open gezaagde vak weer van nieuw balsahout te voorzien en met tientallen laagjes op maat geknipte glasvezel met klieders epoxy weer waterdicht dicht te maken. De randen moesten weer perfect aansluiten op de rest, dus dat is met veel geduld in etappes schuren en epoxy/glasvezellagen in diverse breedten opbouwen. Godzijdank hoefden we niet de rest van het dek te doen, was nog prima dus vooral niet meer aankomen! 

Nadat we overal gaten hadden gemaakt voor oa vochtmetingen en het uitslijpen en opvullen van de oude teakdek gaten kwam deel 2 van de werkzaamheden na ons verblijf op de bootwerf. We hebben het hele dek 2x met hoogglansverf geschilderd en vervolgens met Kiwigrip verf antislip vakken geschilderd. Michiel is 2 hele dagen bezig geweest om met malletjes de perfecte hoeken af te plakken en overal mooie rondingen te maken. Het resultaat mag er zijn, vinden we zelf!

Joy ligt er mooi feestelijk bij op Canada Day, False Creek Vancouver stad