Opwinding
Arianne, 2 februari 5.30
Ik voel opwinding, nieuwsgierigheid en trots....We hebben bijna zomaar saampjes de Atlantische oceaan overgezeild.
Onze eindbestemming van deze avontuurlijke tocht, Iles du Salud nabij Cayenne / Kourou komt in zicht.
Tijdens dit nachtelijke schrijven nog maaaaar 370 mijl.
Ik kijk naar het hele smalle maansikkeltje aan de donkere sterrenhemel en bedenk me hoe subjectief de beleving van zeemijlen is.
Eind augustus, 5 maanden geleden, was de oversteek van de Golf van Biskaje een grote uitdaging en spannend avontuur.
We hadden nog nooit zolang non-stop gezeild. Deze tocht was circa 275 mijl naar Gijon, 2 nachten en 1 dag.
Nu vind ik dat we er bijna zijn als we nog 370 mijl op de teller hebben staan.
Ik ben trots op onze steile leercurve, een half jaar Joy op Reis en onvergetelijke mooie ervaringen opgedaan.
Nieuwsgierig heb ik afgelopen dagen/nachten de pilots van French Guyana/Suriname en de ABC eilanden zitten lezen op de laptop.
Mijn opwinding voeden. Enerzijds bestudeer ik de omgeving van aankomst / ankeren, inklaarprocedure, waar kun je water tanken enz.
Anderzijds zoek ik alvast naar mooie plekken om naar toe te gaan en verheug ik me op heerlijk Surinaams/Javaans/Creools eten in de beschreven restaurantjes.
De culinaire uitjes zijn een belangrijk onderdeel van onze reis. Ik heb zo'n zin om onszelf te trakteren.....ons diner van afgelopen dagen was: maaltijd omelet met restje aardappel, ui, spekjes, blikje champignons en zongedroogde tomaatje; macaroni met droge worst, tomatenketchup en kaas, tortilla met makreel in tomatensaus en mais. Vandaag zijn de knakworsten aan de beurt.
En misschien gaan we nog wel vissen. Het vangen is 1, maar dat beest en daarna de boot schoonmaken is 2. Je wordt best lui tijdens zo'n oceaantocht.
Afgelopen 2 dagen heb ik overdag veel geslapen. Mijn slaapritme is volledig verpest.
Uit verveling, slaaptekort, prikkeltekort......voelde ik me ff lamlendig.
Een paar dagen kabbelvaartje van circa 4 knopen is enerzijds comfortabel, maar anderzijds frustrerend omdat de eindbestemming niet echt snel dichterbij komt..
De eerste 2 weken heb ik beleefd als zalig, maar nu heb ik zin om uit onze Joy-bubbel te komen. Nieuwe avonturen en ontmoetingen, nog ff geduld!
Ik voel opwinding, nieuwsgierigheid en trots....We hebben bijna zomaar saampjes de Atlantische oceaan overgezeild.
Onze eindbestemming van deze avontuurlijke tocht, Iles du Salud nabij Cayenne / Kourou komt in zicht.
Tijdens dit nachtelijke schrijven nog maaaaar 370 mijl.
Ik kijk naar het hele smalle maansikkeltje aan de donkere sterrenhemel en bedenk me hoe subjectief de beleving van zeemijlen is.
Eind augustus, 5 maanden geleden, was de oversteek van de Golf van Biskaje een grote uitdaging en spannend avontuur.
We hadden nog nooit zolang non-stop gezeild. Deze tocht was circa 275 mijl naar Gijon, 2 nachten en 1 dag.
Nu vind ik dat we er bijna zijn als we nog 370 mijl op de teller hebben staan.
Ik ben trots op onze steile leercurve, een half jaar Joy op Reis en onvergetelijke mooie ervaringen opgedaan.
Nieuwsgierig heb ik afgelopen dagen/nachten de pilots van French Guyana/Suriname en de ABC eilanden zitten lezen op de laptop.
Mijn opwinding voeden. Enerzijds bestudeer ik de omgeving van aankomst / ankeren, inklaarprocedure, waar kun je water tanken enz.
Anderzijds zoek ik alvast naar mooie plekken om naar toe te gaan en verheug ik me op heerlijk Surinaams/Javaans/Creools eten in de beschreven restaurantjes.
De culinaire uitjes zijn een belangrijk onderdeel van onze reis. Ik heb zo'n zin om onszelf te trakteren.....ons diner van afgelopen dagen was: maaltijd omelet met restje aardappel, ui, spekjes, blikje champignons en zongedroogde tomaatje; macaroni met droge worst, tomatenketchup en kaas, tortilla met makreel in tomatensaus en mais. Vandaag zijn de knakworsten aan de beurt.
En misschien gaan we nog wel vissen. Het vangen is 1, maar dat beest en daarna de boot schoonmaken is 2. Je wordt best lui tijdens zo'n oceaantocht.
Afgelopen 2 dagen heb ik overdag veel geslapen. Mijn slaapritme is volledig verpest.
Uit verveling, slaaptekort, prikkeltekort......voelde ik me ff lamlendig.
Een paar dagen kabbelvaartje van circa 4 knopen is enerzijds comfortabel, maar anderzijds frustrerend omdat de eindbestemming niet echt snel dichterbij komt..
De eerste 2 weken heb ik beleefd als zalig, maar nu heb ik zin om uit onze Joy-bubbel te komen. Nieuwe avonturen en ontmoetingen, nog ff geduld!
Hier spreekt ook een apetrotse (schoon)moeder hoor Arianne! Ik heb bewondering voor jullie vermogen om goedgemutst te blijven op een paar vierkante meters wiebelend oppervlak, met rammelende rommeltjes in de kasten, geen andere mensen te zien, films muziek en boeken die ook weleens gaan vervelen, wéér pech met een kies hebben, het missen van verse groenten en fruit uiteindelijk, onweersbuien en bliksem, de wind die ook weleens gaat liggen als het net niet uitkomt...enz.
BeantwoordenVerwijderenMaar gelukkig wordt veel dan gecompenseerd door mooi weer, prachtige nachtelijke sterrenhemel, dikke volle maan, spelende dolfijnen, radiocontacten met vrienden en onbekende zendamateurs, heerlijke vers gevangen vis, veel tijd om te lezen, films kijken, muziek luisteren, yoga, lekker eten, mijmeren en voorbereiden op het nieuwe land Frans Guyana.
Het is voor ons als thuisfront echt een "belevenis" om iedere keer weer een nieuw verhaal te horen/lezen. Nog een fijne vaart op het laatste stukje van de kaart!