Wind!

Oh Joy oh Joy,
We hebben weer wind! Helemaal blij werden we gisteravond toen de wind eindelijk weer aantrok en nu voor de verandering ook de hele nacht en dag bleef doorstaan.
We hadden onze geliefde jaren tachtig halfwinder in de strijd voor betere daggemiddelden ingezet en dat ging een hele tijd goed, tot het mis ging.
Helaas is ons geliefde blauw-lichtblauw gestreepte zeil vannacht overleden. We hadden 15 of 16 knopen wind, en dat is voor een lichtweerzeil misschien wat stevig, maar voor een lichtweerzeil van meer dan dertig jaar uit fataal gebleken. De halfwinder was mijn favoriete zeil, omdat ie een stuk groter is dan de genua, dus voor dat ene knoopje extra snelheid is ie onontbeerlijk. We hebben 'm vaak gebruikt en er met plezier mee gezeild. Zijn kleinere broertje - het bezaanstagzeil- gebruiken we veel minder omdat je dan vaak eerst het grootzeil moet weghalen, of omdat de boot erg erg loefgierig van wordt. En zijn grotere broer -de spinaker, ook in dezelfde blauw met lichtblauwe banen- gebruiken we ook niet heel vaak omdat ik altijd bang ben dat het te hard gaat waaien als ik dat zeil erop heb staan. De spinaker vereist ook nauwkeurig en alert stuurgedrag en hoewel de windvaan best in staat is achter de spinnaker aan te sturen gaat dat zeil slecht samen met onze cruising lifestyle. Onze halfwinder was gewoon een lekker zeil dat weinig aandacht nodig had als het eenmaal stond. En het kon ons zo lékker bruut door de golven sleuren!

Vandaag dus weer een dagje van 130 mijl gemaakt, en er waren weer veel dolfijnen vandaag, zelfs springende! Heel leuk om te zien! Ze buitelen ombeurten voor de boeg, rijden van onze boeggolf af, soms met z'n vijven naast elkaar. Vandaag hing er een paar uur een groep van wel twintig grote dolfijnen rond de boot, heel gezellig. Verder zien we aan leven vooral vliegende vissen en kleine zwarte, zwaluwachtige vogels en albatrossen die tussen de golven scheren. We komen nu dichter bij de kust (nog maar achthonderd kilometer;-) dus ik verwacht binnenkort wel weer meer vogels te gaan zien.
Qua eten wordt de spoeling dunner. Vandaag hebben we niet gevist omdat we lekker hard gingen en de accu's weer een beetje moesten worden bijgeladen. De zonnepanelen krijgen samen met de sleepgenerator de accubank weer bijgevuld. We hebben tot nu toe ongeveer 35 uur de motor gebruikt, en als er voldoende zon is overdag houden we de accu's goed vol. Met bewolkte dagen gaat dat niet, dan moet de sleepgenerator -vooral 's nachts- de verliezen beperken. Het valt niet mee om de zonnepanelen effectief te laten zijn op een boot, er valt altijd wel ergens schaduw op en dan zakt de spanning van het hele paneel in. En ze staan per definitie nooit in de ideale hoek.

Vandaag ben ik begonnen in Papillon, het beroemde boek van Henri Charriére dat zich afspeelt in Frans Guyana en de omgeving waarheen we nu varen. Ik had het eerder gelezen, maar nu is het wel leuk omdat ik nu bewuster lees over de beschreven plaatsen en omgevingen. Het maakt me nieuwsgierig naar onze bestemming.
1,37 PPM. Een afkorting die normaliter voor Parts per Million staat, aanduiding voor de concentratie van een stof in een medium. Hier aan boord staat het voor Pages per Mile. De maan is nu helemaal weg, dus de nachten zijn erg donker. We varen in een pikzwart gat waarin ons eigen toplicht de grootste lichtbron is. Gelukkig heeft de E-reader lichtgevende pagina's. Nog 270 pagina's en dan heb ik het uit en nog 370 mijl te gaan.. Het is een mooi boek, dat wordt een makkie.





Ciao!