Kort zeeberichtje
Eergisteren besloot de vis die ons aasvisje nu al ruim 1900 mijl achtervolgt dat het mooi is geweest: hij pakte het aas en dat was mooi op tijd voor onze lunch. Verse tonijn op het menu voor ons, precies de juiste maat; tweepersoons. We eten het visje met een ijsbergsalade en vers gebakken brood. Boterzacht en heel lekker.
Vandaag was het weer feest, weer net voor de lunch besluit een Mahimahi in ons aas te happen. Niet zo groot als de eerste Mahi die we op de Atlantic vingen, maar ruim voldoende voor ons tweeën. Binnen 45 minuten ligt ie in de pan, verser kan niet.
Het vissen gaat niet vanzelf hier, hoewel de laatste dagen weer moed geven natuurlijk.
Gisternacht zag ik een licht aan de horizon, dat steeds dichterbij kwam. Niks te zien op AIS dus ik kijk het eerst maar eens aan. Na een tijdje begon hij met een grote lamp onze richting op te schijnen. Voor de gelegenheid heb ik maar es de radar afgestoft om te kijken hoe ver weg dit schip is. Best wel dichtbij, blijkt als ik het opmeet op het radarscherm. Drie mijl, maar dat wordt minder naarmate de tijd verstrijkt. Ik roep hem op met de VHF radio om eens te vragen wat zijn intenties zijn. Nu blijkt dat hij mij al had geroepen, maar omdat ik het volume te zacht had staan hoorde ik hem niet. We kletsen wat, hij is een long-line visser uit Equador, drie maanden op zee om te vissen op tonijn en zwaardvis. Hij zegt dat het slecht vissen is hier. Op mijn vraag aan hem hoe lang een long line is antwoordt hij '50 mijl'. Dat lijkt me wat veel en ik vraag het nog eens. Een lijn van 90 kilometer?? Lijkt me toch sterk. Ik merk op dat dat wel erg lang is en dat beaamt ie ook. Ik weet niet of het door zijn Engels komt, maar hij blijft erbij.
Achteraf denk ik dat ie misschien 15 mijl bedoelde? Fifty of fifteen lijkt best op elkaar? En 15 mijl is ook al heel lang.
Afijn. Ik weet niet wat normaal is met longlinevissen. Hij was bezorgd of wij misschien ook een visboot waren, want dat zou een probleem zijn voor zijn longline.
De dagen rijgen zich aaneen hier. We varen voor de wind, schommelen best wel, eten goed en vervelen ons soms. Vandaag hebben we de genua aan bakboord gezet en het grootzeil op stuurboord. Kunnen zo een iets betere koers aanhouden.
We bakken brood en appeltaart ;-), maken water en eigen tijdzones, vissen, lezen en luisteren muziek, spelletje, filmpje en veel slapen. Alles goed met de boot, geen problemen en met ons ook. Radioverkeer gaat redelijk, aan het begin van de nacht heb ik nog redelijke verbindingen, verder niet meer.
Nog 1900 mijl ongeveer! We zijn al/pas op de helft! Qua mijlen tenminste. In de tijd zijn we al over de helft denk ik. Morgen doen we de klok weer een uur terug. Dan leven we op UTC-7.
Nog 12 dagen, 10 uur en 31 minuten volgens de computer. Mooi op tijd voor eieren zoeken op Niku Hiva.
Groetjes van de grote Grote oceaan!
-----
At 31-3-2020 00:45 (utc) our position was 04°53.49'S 108°16.58'W
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
Vandaag was het weer feest, weer net voor de lunch besluit een Mahimahi in ons aas te happen. Niet zo groot als de eerste Mahi die we op de Atlantic vingen, maar ruim voldoende voor ons tweeën. Binnen 45 minuten ligt ie in de pan, verser kan niet.
Het vissen gaat niet vanzelf hier, hoewel de laatste dagen weer moed geven natuurlijk.
Gisternacht zag ik een licht aan de horizon, dat steeds dichterbij kwam. Niks te zien op AIS dus ik kijk het eerst maar eens aan. Na een tijdje begon hij met een grote lamp onze richting op te schijnen. Voor de gelegenheid heb ik maar es de radar afgestoft om te kijken hoe ver weg dit schip is. Best wel dichtbij, blijkt als ik het opmeet op het radarscherm. Drie mijl, maar dat wordt minder naarmate de tijd verstrijkt. Ik roep hem op met de VHF radio om eens te vragen wat zijn intenties zijn. Nu blijkt dat hij mij al had geroepen, maar omdat ik het volume te zacht had staan hoorde ik hem niet. We kletsen wat, hij is een long-line visser uit Equador, drie maanden op zee om te vissen op tonijn en zwaardvis. Hij zegt dat het slecht vissen is hier. Op mijn vraag aan hem hoe lang een long line is antwoordt hij '50 mijl'. Dat lijkt me wat veel en ik vraag het nog eens. Een lijn van 90 kilometer?? Lijkt me toch sterk. Ik merk op dat dat wel erg lang is en dat beaamt ie ook. Ik weet niet of het door zijn Engels komt, maar hij blijft erbij.
Achteraf denk ik dat ie misschien 15 mijl bedoelde? Fifty of fifteen lijkt best op elkaar? En 15 mijl is ook al heel lang.
Afijn. Ik weet niet wat normaal is met longlinevissen. Hij was bezorgd of wij misschien ook een visboot waren, want dat zou een probleem zijn voor zijn longline.
De dagen rijgen zich aaneen hier. We varen voor de wind, schommelen best wel, eten goed en vervelen ons soms. Vandaag hebben we de genua aan bakboord gezet en het grootzeil op stuurboord. Kunnen zo een iets betere koers aanhouden.
We bakken brood en appeltaart ;-), maken water en eigen tijdzones, vissen, lezen en luisteren muziek, spelletje, filmpje en veel slapen. Alles goed met de boot, geen problemen en met ons ook. Radioverkeer gaat redelijk, aan het begin van de nacht heb ik nog redelijke verbindingen, verder niet meer.
Nog 1900 mijl ongeveer! We zijn al/pas op de helft! Qua mijlen tenminste. In de tijd zijn we al over de helft denk ik. Morgen doen we de klok weer een uur terug. Dan leven we op UTC-7.
Nog 12 dagen, 10 uur en 31 minuten volgens de computer. Mooi op tijd voor eieren zoeken op Niku Hiva.
Groetjes van de grote Grote oceaan!
-----
At 31-3-2020 00:45 (utc) our position was 04°53.49'S 108°16.58'W
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
Fijn dat je toch zo midden op de grote oceaan contact hebt, een goed gesprek is nooit weg, wij doen dat hier op straat op anderhalve meter en jij hebt je aangepast aan de ruimte waar jij op vaart.Goed bezig Rutte zou ook op jou trots geweest zijn :-)
BeantwoordenVerwijderenWat zal dat visje heerlijk geweest zijn,zo vers !!!