Oh-Oceaan, we komen eraan!

Heremietkreeftjes zoeken zelf een schelpje om in te wonen.
Het zijn leuke beestjes om een beetje te plagen en heel grappig als ze met z'n allen over
het strand hobbelen met alle verschillende schelpjes. Ze komen in alle
maten en vormen en als ze uit hun huis groeien zoeken ze zelf een nieuwe schelp

Aan deze kant van het Panamakanaal zijn we druk. Druk met voorraden aanleggen, de boot inruimen en opruimen, hier en daar wat onderhoud, kleine reparaties en inspecties, spullen zoeken in Panama-stad om in reserve te hebben en plaats zoeken in de boot om alles een plekje te geven. Nieuwe plekjes vinden door herindelingen en daardoor nóg meer boodschappen gaan doen. We hebben immers nog ruimte!? Nou ja, we duwen nog maar een paar zakken melkpoeder in een holte en kopen nog wat pakken wijn. Die schijnen goud waard, en ook gewoon lekker te zijn op de Pacific.

We bedenken steeds weer nieuwe dingen die we nog 'moeten' doen voor vertrek. Hoe zal het zijn? Zouden we écht bijna niks kunnen kopen als we in de Markiezen zijn? Of alleen heel duur? Er gaan toch ook toeristen heen en er wonen daar toch Fransen? Die hebben vast en zeker stokbrood en paté. Wat als er iets aan de motor stuk gaat? En wat dan precies? Wat neem je mee? Hoeveel aardappels nemen we mee? Hoe lang houden we die goed? En hoeveel blikken bonen, peulen, bietjes, erwten, mais, tomaten en champignons kan je meenemen? We slaan alles ruim in. De boot puilt uit en in elke ruimte ligt wel wat. Toch voelt ze nog niet echt vol. Het is nog altijd goed leefbaar omdat alles in de kasten past en onder de banken en de vloer. 

Om alle vertrekstress en de boodschappen even te ontvluchten gaan we een paar dagen naar de Perlas eilanden. Alle conserven en houdbare zaken varen mee.

De Islas de Perlas zijn met recht pareltjes. We blijven er tien dagen en genieten van de heerlijke natuur en de duizenden vogels. Op de zeiltocht erheen zien we dolfijnen en zelfs walvissen! De walvissen zijn op grote afstand maar met de verrekijker kunnen we ze goed zien. Ze komen half uit het water en laten zich dan met een doffe klap plat op het water vallen. Enkele seconden later horen we de plons en zien we de reusachtige staart gracieus onder water verdwijnen. Prachtige dieren die we graag nog wel eens van dichterbij willen zien.

We maken mooie wandelingen op en rond enkele eilanden. We zijn er met halve maan en daarom zijn de getijden mild en de stranden breed. Een meter of drie verschil tussen hoog en laag water. Het is hier leuk varen. Mooier dan de San Blas vinden wij. Interessanter. Meer natuur, geologisch gevarieerder en ook meer verschillende bomen en planten, waardoor er ook een grotere soortenrijkdom is in vogels. En ook meer getij en stroming om rekening mee te houden. Ik probeer mijn nieuwe camera uit die ik in plaats van een nieuwe telefoon in Panama kocht. 40x optische zoom! Voor de berichtjes en af en toe Whatsapp bellen heb ik een oude telefoon weer in dienst genomen die ik bewaard had om te zijner tijd eens te kunnen ruilen hier of daar. 

Ook kunnen we hier de boot aan de onderkant een beetje schoonmaken, er zit wat aangroei op omdat ik het door mijn oorontsteking niet meer heb bijgehouden. Wat is het water hier koud!

 En als we na tien dagen weer terug naar de warme Panamese heksenketel varen hebben we een strak plan want we willen er nog maar zo kort mogelijk zijn. Alleen nog de verswaren en nog een paar zaken die we vergeten waren en dan uitklaren en gauw terug naar de Perlas eilanden om goede wind af te wachten. Samen met enkele andere boten, maar dat loopt helaas anders. Althans voor de andere boten. Als wij op woensdag uitklaren is er ogenschijnlijk nog geen vuiltje aan de lucht, en we krijgen de benodigde zarpe en stempels in de paspoorten, maar als de Hakuna Matata, Zouterik en Tiago vrijdagochtend ook willen uiklaren is dat niet meer mogelijk;  wegens het Coronavirus dat nu ook in Panama is worden vanaf donderdagavond alle reisbewegingen gestaakt. In- en uitklaren kan niet meer en ze kunnen tot nader order niet meer aan de benodigde papieren komen. Nu zou je zeggen dat er eigenlijk voor vertrekkende zeilboten geen probleem is, want die zijn ruim langer dan twee weken incubatietijd op zee. Maar met die paar zeilbootjes wordt in het landelijk beleid natuurlijk geen rekening gehouden.

We zijn inmiddeld op de Perlas en wel blij dat we net op tijd het land kunnen ontvluchten, want zo voelt het nu toch een beetje, maar balen ook dat onze vrienden nu allemaal nog vast zitten. Ook zij zijn allemaal inmiddels wel klaar voor vertrek en willen dolgraag weg. Bovendien hadden we bedacht dat we een beetje tegelijk de oceaan op zouden gaan, dus die gezelligheid gaat helaas ook niet meer door.

Het weerbericht geeft niet donders veel wind, maar we gaan toch maar. Perfect krijg je het zelden en we gaan 4 á 5 weken varen; dat komt dus ook niet meer op een paar dagen meer of minder. Zoals het nu uitziet gaan we bij Galapagos wat windstiltes krijgen, maar ja dat is pas over een week. Dat kan nog veranderen hopen we.

En we hebben ter voorbereiding nog allemaal maaltijden gemaakt en vacuum verpakt met ons vacumeerapparaat. En komkommer ingemaakt in steriel gemaakte potjes volgens Tiagoos receptuur. Dan kunnen we over een week of vier nog lekker zoetzure komkommer eten. Als we op één avond voor acht maaltijden koken en deze vacumeren en in de koeling leggen zien we de versvoorraad al wat slinken... als we maar genoeg hebben. Nou ja, het is wat het is, we gaan niet meer terug naar zombie-city en we hebben ook nog een shitload aan conserven, de boot ligt er scheef van.

We gaan vertrekken, er waait een heel zacht briesje. Even nog naar een andere baai om deze blog met een miljard plaatjes te uploaden met het laatste internet en dan.. Vamos!

De volgende schrijfsels zullen dus zonder plaatjes zijn: Die stuur ik via de SSB radio naar de blog. En ik zal de voortgang regelmatig op de kaart prikken en af en toe een blogje schrijven. Op de valreep heb ik toch nog een account bij sailmail afgesloten, een commerciele radio organisatie. Dat kost geld, maar ze hebben sterkere zenders. Dat geeft me iets meer opties om met de SSB radio post de deur uit te krijgen mocht het met de amateurzenders niet lukken.

Oh en newsflash:  laatste nieuws is dat de andere boten zojuist toch hebben kunnen uitklaren! Dolfijn want dan varen we toch nog redelijk in de buurt van elkaar. 

 

Doeg allemaal! 

Oceaan... we komen eraan! Zin in!

We gaan een eindje zeilen!

Gezellig;  We gaan natuurlijk ook even de stad bekijken. Uitje in de oude stad met de dames van Zouterik

Dit is de bedenker van het Panamakanaal. Dacht ik.
Althans een beeld van hem. Met een vogel op z'n kop.

Streetart, en ik probeer mijn nieuwe camera uit.

Skyline van Panama

We zeilen heel leuk tussen de voor anker liggende schepen richting de Perlas eilanden

Arianne in haar element; aan de strandwandel 

Lekker klimmen en klauteren over de rotsige kusten.

JEUH! Dolfijnen in de baai! Nu kan ik die 40x zoom uitproberen!

Duizenden aalscholverachtigen maken een hoop tumult bij onze ankerplek. En de pelikanen laten zich als bommetjes rondom de boot in het water ploffen. Het is grappig en we schieten telkens weer in de lach als er weer zo'n vogel van vijf kilo uit de lucht valt. Sommigen zijn echt wat onbeholpen en maken waanzinnige crashes. 

Net met de afsprong bezig..

Een jonge visarend. Denk ik.

Er lopen hier piepkleine, razendsnelle en zeer goed
gecamoufleerde krabbetjes. 

Het kostte even moeite dit scherp te krijgen.
 'T hele beestje is een centimeter breed

Heel veel geologische structuren van vulkanische oorsprong op dit eiland. 

Net te laat, maar mooi op tijd voor een kiekje onder de rok.

Deze plateau's lopen met hoogwater springtij onder water en slijten door
het langsstromende water. Naast de camera ben ik zelf ook ontspannen.

We konden nét niet helemaal rond het eiland lopen, maar het was een mooie wandeling. 

Frutas en vegetales, mucho. Misschien wel te weinig maar we
hebben in de boot nog veel meer. Het is een afweging tussen teveel kopen dan je op kunt eten voordat het vanzelf vergaat of te weinig kopen. Lastig in te schatten hoe lang alles goed zal blijven.

Moonshot!  Uit de losse hand, vanaf de boot. We gaan weer een volledige maancyclus meemaken op de Pacific. Ben benieuwd. Maar voorlopig zullen jullie het even met dit plaatje moeten doen.