Shitvogels..
Wel mooi hoor, die vogels hier. Gezellig ook wel. We hebben vrijwel dagelijks bezoek van vogels op de boot. En gisteren zagen we twee zeeschildpadden. Maar de vogels komen steeds terug en één ervan neemt plaats op de bezaanmast. Ja kunt zien dat ie niet gewend is aan het landen op masten, hij heeft meerdere aanvliegpogingen nodig voor een geslaagde landing. Vaak wordt de poging afgebroken; te veel vaart, te vroeg geremd of hij schiet 'naast de baan'. De vogel op de mast is een soort Gent, maar met een blauwe snavel. En hij schijt alsof zijn leven er vanaf hangt. Ik doe mijn uiterste best om 'm van de mast af te jagen. Probleem is dat het een soort straatvechter is. Voor de duvel niet bang. Ik hijs de vlaggenlijn- waar twee stalen harpjes aan zitten omhoog in een poging de vogel met de rondzwiepende harpjes te raken zodat hij wegvliegt. Maar hij kijkt ongeinteresseerd naar beneden waar ik verwoed sta te zwiepen met de lijn. Ik slinger de lijn op met wilde bewegingen in een poging een gevoelige tik uit te delen, maar de vogel pikt enkel wat naar de lijn, schijt weer een grote flats op het zonnepaneel en gaat verder met het stoicijns herschikken van de veren. Tot overmaat van ramp weet ik één van de harpjes los te slaan en valt de lijn naar beneden. Nu kunnen we dus geen vlag meer hijsen en zal ik eerst de mast in moeten klimmen om de vlaglijn er opnieuw in te scheren. Shit. En flats; op de bimini. We rammelen, schreeuwen en toeteren wat af, maar het enige resultaat is af en toe een wat verveelde blik en een onwaarschijnlijke hoeveelheid stront naar beneden.
Nieuwe strategie. Van een stuk PVC buis dat ik nog heb maak ik een blaaspijp. Ik knip stroken uit de modesectie van de Santé, rol er pijlen van en probeer deze, liggend op mijn rug in de kuip naar de acht meter hoger gezeten vogel te schieten. Ik mik op de cloaca, waar ik vanuit deze positie goed zicht op heb. Lijkt me een gevoelig plekje en is bovendien de bron van mijn grieven. Maar ook een scherpschuttersdoel dat wat hoog gegrepen is voor mijn kromme blaaspijp. Rakelings langsvliegende pijlen maken geen indruk, als ze al worden opgemerkt. Twintig pijlen later, waarvan één schampschot en één voltreffer op de buik zit de vogel er nog. Onaangedaan. De tik van de pijl wordt geabsorbeerd door het verenkleed en de vogel geeft geen krimp maar perst nog wel wat dunne stront uit zijn lijf. Frustrend, dit. Omdat het nog erger kan weet een tweede vogel plaats te nemen op de buis van de radarreflektor. Eerst schreeuwen en pikken ze naar elkaar, ik hoop nog dat ze elkaar van de mast af vechten maar even later sluiten ze vrede en gaan tevreden poepend van het uitzicht genieten. Af en toe kijken ze naar beneden. Ik denk dat ze lachen.
-----
At 19-3-2020 22:54 (utc) our position was 02°20.40'N 087°49.02'W
Nieuwe strategie. Van een stuk PVC buis dat ik nog heb maak ik een blaaspijp. Ik knip stroken uit de modesectie van de Santé, rol er pijlen van en probeer deze, liggend op mijn rug in de kuip naar de acht meter hoger gezeten vogel te schieten. Ik mik op de cloaca, waar ik vanuit deze positie goed zicht op heb. Lijkt me een gevoelig plekje en is bovendien de bron van mijn grieven. Maar ook een scherpschuttersdoel dat wat hoog gegrepen is voor mijn kromme blaaspijp. Rakelings langsvliegende pijlen maken geen indruk, als ze al worden opgemerkt. Twintig pijlen later, waarvan één schampschot en één voltreffer op de buik zit de vogel er nog. Onaangedaan. De tik van de pijl wordt geabsorbeerd door het verenkleed en de vogel geeft geen krimp maar perst nog wel wat dunne stront uit zijn lijf. Frustrend, dit. Omdat het nog erger kan weet een tweede vogel plaats te nemen op de buis van de radarreflektor. Eerst schreeuwen en pikken ze naar elkaar, ik hoop nog dat ze elkaar van de mast af vechten maar even later sluiten ze vrede en gaan tevreden poepend van het uitzicht genieten. Af en toe kijken ze naar beneden. Ik denk dat ze lachen.
-----
At 19-3-2020 22:54 (utc) our position was 02°20.40'N 087°49.02'W
Reacties
Een reactie posten