Revenge of the shitvogel

De bruine Gent die vorig jaar hardnekkig op de bezaanmast plaatsnam is ook weer van de partij. (blog 'shitvogels') Ik denk dat het een neef is. Net zo stoÏcijns en koppig als mijn vorige ervaring met deze eigengereide vogels. Deze vogel, we hebben hem Henk genoemd -sorry voor alle Henken- heeft eigenhandig de boot van koers gekregen door -best wel knap- plompverloren op het windvaanblad van de stuurinrichting te landen. We merken aan de klapperende zeilen dat er iets niet goed gaat en als ik naar buiten ga zit dat beest boven op de windvaan met zijn lompe lijf het zorgvuldig gebalanceerde vaanblad om te duwen. Die daardoor dus niet meer kan sturen.
Het is geen comfortabele plek voor het beest, wiebelig en weinig grip voor de pootjes, maar met af en toe flink balanceren met gespreide vleugels blijft ie er toch op zitten. Ik duw hem een paar keer met de pikhaak ervanaf, onder protest vliegt ie een rondje en komt dan strijdvaardig met hangende pootjes als landingsgestel terug om een nieuwe landing in te zetten. Dit blijft zich herhalen en tekens landt ie op het vaanblad. Totdat ik hem echt een mep verkoop met de pikhaak. Opbokken vliegbeest! Eén keer was grappig maar nu moet je wegwezen. Mooi geweest. Met proportioneel geweld mep ik de vogel al met de pikhaak nog vóordat ie geland is om hem op andere gedachten te brengen. Na een paar van deze mid-air stokslagen en onvrijwillige crashes in het water achter de boot krijgt ie door dat het vaanblad als rustplek wellicht toch niet zo comfortabel is en kiest mijnheer een andere plek. Wel op de boot natuurlijk. De vogel maakt heel duidelijk kenbaar dat ie niet van plan is de nacht elders door te brengen. Eerst landt ie een paar keer op de lifesling die aan de reling hangt. Ik jaag hem er een paar keer vanaf omdat het geen goede plek om te laten onderschijten. Een keer lazert ie er zelf achterover vanaf doordat de boot een schuiver maakt en vervolgens brengt hij beduust wat tijd door op het achterdek. Zo gracieus als zo'n Gent in de lucht is, zo onhandig beweegt ie zich aan dek. Hij heeft last van zijn grote vleugels in de krappe ruimte tussen de stagen, raakt verstrikt in een lijntje en probeert om op een plekje te komen op de rand van de boot van waaruit hij makkelijk vliegend kan vertrekken. Maar alleen als ie dat zélf wil natuurlijk. Vogels vinden dat belangrijk.
Ik film Henk op centimeters afstand en probeer wat afspraken met hem te maken over het toiletgedrag maar hij geeft weinig blijk van begrip voor mijn standpunt. Aangezien ie zich nu op onze doucheplek ophoudt spuit ik met de douchekop de stront weg en en passant douche ik hem ook even af. Heeft ie natuurlijk geen last van; het is een zeevogel. Die zijn wel wat water gewend.
Eenmaal daar ook verjaagd probeert ie het nog op het zonnepaneel. Da's te glad, daar veeg ik 'm zo vanaf, als ie er al niet op eigen beweging afschaatst. Uiteindelijk vind hij een plekje vóór de buiskap, op de handreling. Daar heb ik wel vrede mee, er buist zo nu en dan een flinke plens zeewater overheen waardoor de poepsituatie redelijk onder controle blijft en bovendien is het allemaal gemakkelijk schoon te maken dek. Henk schud zijn veren op en steekt de kop ertussen. Inmiddels zeilt ie zo al vijftien uur mee. Ik vraag me af wanneer ie ontbijt gaat zoeken.

Trouwens, bij nader inzien denk ik dat Henk een vrouwtje is. Dus waar ik 'hem' schreef bedoel ik 'haar', 'hij' moet 'zij' of 'ze' zijn, 'm wordt 'r, 'mijnheer' moet 'mevrouw' zijn en waar ik Henk zei bedoel ik Priscilla. Stop de tijd.
-----
At 23-3-2021 17:27 (utc) our position was 08°09.99'N 143°37.19'W

----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com

Reacties