Oceaan, dag ??
Ik ben de tijd allang kwijt,
We zeilen en we zeilen en we zeilen en we zeilen en we zijn nog altijd niet aan de overkant. De oceaan is best wel groot. Het leven aan boord zijn we nu helemaal gewend, we bakken brood, vangen vis die ik dan zo mooi mogelijk probeer te demonteren.
De laaste vis was een vis van 40 of 50 cm met een kwastvormige staart en een rugvin met vlijmscherpe stekels erin, daar kwam ik achter toe ie deze spartelend opzette en door mijn handschoen prikte. Als dank daarvoor heb ik 'm gin gevoerd, via de kieuwen omdat ik van Illona en Frans gehoord had dat ie dan snel en genadig zou sterven. Maar deze stekelvis liet zich niet zomaar kennen en spartelde gewoon door. Het was een agressieve probleemdrinker denk ik. En ja, probeer dan dat glibberige beest maar eens goed vast te pakken, met die scherpe stekels zonder je te verwonden. Omdat ik geen zin heb in nog meer prikken of wondjes aan mijn handen laat ik hem maar even in de ton. We hebben een flexibele ton / bak/ wasemmer die ook goed dienst blijkt te doen als visbewaarder. Als ie erin zit knoop ik de handvatten bij elkaar en dan kan ie niet van het dek spartelen, ontsnappen of met stekels prikken. Dan heb ik mijn handen weer vrij om op te zoeken wat voor vis dit is en hoe ie uit elkaar moet. We hebben een boek waarin veel info staat, maar daar staan helaas geen kleurenplaatjes in. We vonden de vis -of iets wat er sterk op lijkt- in een map getiteld 'vissen' op de harde schijf die door Ben en Ingrid gevuld is met handige info. In dit boekje, dat ik in de vorm van een foto van elke pagina op de computer heb staan, was het het meest een 'tijgertandbaars'. En op filmpjes over fileren van vis lijkt het weer het meest op een dorade, omdat daarin gesproken wordt over de stekels. Vreemd dat in het 'fotoboekje' niks daarover wordt gezegd, want het is behoorlijk kenmerkend lijkt me..
Dit was een lastige, met die schubben en een heel taaie huid. Of mijn mes is niet meer scherp genoeg. Bij het eten van zelfgevangen vis is een vlijmscherp mes onontbeerlijk. En als we aan de overkant zijn ga ik ook een schubmes kopen als ik er een zie. Ik vond fileren van deze een beetje gedoe en de fileetjes kwamen er niet mooi af. We hadden dus vooral veel stukjes vis, maar die waren wel érg lekker. Gewoon gebakken in olie met een beetje knoflook en met peper, zout en een beetje sojasaus. Zalig.
De voortgang van de reis is redelijk- de eerste week bleek geen goede graadmeter te zijn. Toen leek het maar 2,5 week te gaan duren omdat we erg hoge daggemiddelden haalden. Maar inmiddels hebben we veel minder wind die ook niet heel stabiel is, met af en toe een drijfdag. En we zijn ook lui geworden met zeilvoering - dus als we 4,5 knoop gaan denk ik 'oh, bíjna vijf knopen, dat is mooi. Als we 4 knopen gaan denk ik dat het zo wel weer harder zal gaan waaien en als we 3 knopen gaan dan is er ook te weinig wind voor de spinaker. Bovendien staat er structureel meer wind op de Gribfiles die we binnenhalen (GFS modellen). Gisteren stond er de hele dag 14 knopen wind, maar in werkelijkheid 5. Weer een drijfdag dus, dat schiet niet op natuurlijk. Arianne heeft de halve dag geslapen en ik heb films gekeken en wat aan boord gerommeld. Ook fijn want met weinig wind zijn er ook weinig golven en kan je als mens in plaats van als aapmens door de boot lopen.
Maar goed, met drie knopen komen we er ook wel. De motor aanzetten is pointless want dan krijgen we er maar 2 knopen extra bij, tegen een verbruik van 2,2 liter diesel per uur. Dat is 1,1 liter per mijl en slaat nergens op.
Tijd genoeg. Ik kan wel eens een boek gaan lezen ofzo. Nog 633 mijl. Ik vind het jammer dat we al aan het aftellen zijn maar heb ook wel zin in een sinaasappel ofzo. Volgende keer moeten we daar meer van kopen, die blijven vrij lang goed. De maan is nu een heel smal sikkeltje. Meeste licht komt van de sterren, en van ons toplicht dat zwiepend lichtstrepen langs de hemel trekt. En in de oceaan zit lichtgevende alg, die groen oplicht in ons zog. Het is bijna februari en ik lig in mijn zwembroek buiten. Ik hoorde op het radionetje dat in Nederland nu sneeuw ligt! Dan lig ik toch liever nog even hier onder de sterren ;-)
Ciao!
We zeilen en we zeilen en we zeilen en we zeilen en we zijn nog altijd niet aan de overkant. De oceaan is best wel groot. Het leven aan boord zijn we nu helemaal gewend, we bakken brood, vangen vis die ik dan zo mooi mogelijk probeer te demonteren.
De laaste vis was een vis van 40 of 50 cm met een kwastvormige staart en een rugvin met vlijmscherpe stekels erin, daar kwam ik achter toe ie deze spartelend opzette en door mijn handschoen prikte. Als dank daarvoor heb ik 'm gin gevoerd, via de kieuwen omdat ik van Illona en Frans gehoord had dat ie dan snel en genadig zou sterven. Maar deze stekelvis liet zich niet zomaar kennen en spartelde gewoon door. Het was een agressieve probleemdrinker denk ik. En ja, probeer dan dat glibberige beest maar eens goed vast te pakken, met die scherpe stekels zonder je te verwonden. Omdat ik geen zin heb in nog meer prikken of wondjes aan mijn handen laat ik hem maar even in de ton. We hebben een flexibele ton / bak/ wasemmer die ook goed dienst blijkt te doen als visbewaarder. Als ie erin zit knoop ik de handvatten bij elkaar en dan kan ie niet van het dek spartelen, ontsnappen of met stekels prikken. Dan heb ik mijn handen weer vrij om op te zoeken wat voor vis dit is en hoe ie uit elkaar moet. We hebben een boek waarin veel info staat, maar daar staan helaas geen kleurenplaatjes in. We vonden de vis -of iets wat er sterk op lijkt- in een map getiteld 'vissen' op de harde schijf die door Ben en Ingrid gevuld is met handige info. In dit boekje, dat ik in de vorm van een foto van elke pagina op de computer heb staan, was het het meest een 'tijgertandbaars'. En op filmpjes over fileren van vis lijkt het weer het meest op een dorade, omdat daarin gesproken wordt over de stekels. Vreemd dat in het 'fotoboekje' niks daarover wordt gezegd, want het is behoorlijk kenmerkend lijkt me..
Dit was een lastige, met die schubben en een heel taaie huid. Of mijn mes is niet meer scherp genoeg. Bij het eten van zelfgevangen vis is een vlijmscherp mes onontbeerlijk. En als we aan de overkant zijn ga ik ook een schubmes kopen als ik er een zie. Ik vond fileren van deze een beetje gedoe en de fileetjes kwamen er niet mooi af. We hadden dus vooral veel stukjes vis, maar die waren wel érg lekker. Gewoon gebakken in olie met een beetje knoflook en met peper, zout en een beetje sojasaus. Zalig.
De voortgang van de reis is redelijk- de eerste week bleek geen goede graadmeter te zijn. Toen leek het maar 2,5 week te gaan duren omdat we erg hoge daggemiddelden haalden. Maar inmiddels hebben we veel minder wind die ook niet heel stabiel is, met af en toe een drijfdag. En we zijn ook lui geworden met zeilvoering - dus als we 4,5 knoop gaan denk ik 'oh, bíjna vijf knopen, dat is mooi. Als we 4 knopen gaan denk ik dat het zo wel weer harder zal gaan waaien en als we 3 knopen gaan dan is er ook te weinig wind voor de spinaker. Bovendien staat er structureel meer wind op de Gribfiles die we binnenhalen (GFS modellen). Gisteren stond er de hele dag 14 knopen wind, maar in werkelijkheid 5. Weer een drijfdag dus, dat schiet niet op natuurlijk. Arianne heeft de halve dag geslapen en ik heb films gekeken en wat aan boord gerommeld. Ook fijn want met weinig wind zijn er ook weinig golven en kan je als mens in plaats van als aapmens door de boot lopen.
Maar goed, met drie knopen komen we er ook wel. De motor aanzetten is pointless want dan krijgen we er maar 2 knopen extra bij, tegen een verbruik van 2,2 liter diesel per uur. Dat is 1,1 liter per mijl en slaat nergens op.
 |
| Ik ben nog even gaan zwemmen, heerkijk water maar ook wel spannend op zes kilometer diep water ofzo |
Tijd genoeg. Ik kan wel eens een boek gaan lezen ofzo. Nog 633 mijl. Ik vind het jammer dat we al aan het aftellen zijn maar heb ook wel zin in een sinaasappel ofzo. Volgende keer moeten we daar meer van kopen, die blijven vrij lang goed. De maan is nu een heel smal sikkeltje. Meeste licht komt van de sterren, en van ons toplicht dat zwiepend lichtstrepen langs de hemel trekt. En in de oceaan zit lichtgevende alg, die groen oplicht in ons zog. Het is bijna februari en ik lig in mijn zwembroek buiten. Ik hoorde op het radionetje dat in Nederland nu sneeuw ligt! Dan lig ik toch liever nog even hier onder de sterren ;-)
Ciao!
Mooi, 5 sterren!
BeantwoordenVerwijderengr joren
BeantwoordenVerwijderenZolang de vis niet giftig is door tobben met fileren(tenslotte tijd zat) en vooral genieten van het opeten in welke vorm dan ook.
BeantwoordenVerwijderenOnder die sterrenhemel liggen met weinig of niks aan lijkt me fantastisch.
Hoewel wij zondag op skivakantie gaan en het goede sneeuw en mooi weer schijnt te zijn, is anders, maar ook fantastisch!
zeil ze en vooral geniet ze
Tijgertandbaars leeft meestal in de buurt van koraalriffen dus, zeker gezien de stekel, denk ik dat het Dorade was. Water waar jullie nu varen is te diep voor de Tijgertandbaars. Prachtig verhaal weer!
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk! Op de vismarkt mijn foto laten zien en men was unaniem. De Dorades die op de markt lagen waren wel wat bleker. Wij hadden een heel donkergrijs, bijna zwarte. Misschien worden ze fletser als ze een tijdje dood zijn?
Verwijderen