Depressie? ben je gek.

Geen pniek! Het gaat prima. We hebben warme appeltaart en Bruce Almighty als weerman. En we hebben nog 24 uur de tijd om ons een beetje in de mildere regionen van het windveld te positioneren.
We moeten het weer nog wel eerst krijgen natuurlijk, dus ik moet ook niet te vroeg victorie kraaien, maar ik heb er vertrouwen in dat we ook deze 'paarse vlek' weer mooi aan ons schuitje voorbij kunnen laten gaan.
Het is jammer dat ik geen plaatjes erbij kan plakken nu, want het lijkt hier wel een weerstation annex bakkerij. Elke dag komen de weerfaxen binnen met de Surface Analysis, Surface Forecasts voor 24,48 en 96 uur, Wind/wave forecasts en satelietfoto's. Toch mooi dat dat allemaal via de radio tot ons komt. Ik heb daarom een mooi overzicht van de gehele Noord Pacific op de laptop, en elke dag als ik de nieuwe weerfaxen heb ontvangen dan plak ik deze als een transparant velletje op de kaart, in dezelfde schaal. Daarbovenop kan ik dan nog de gribfile leggen, en we zien onszelf ook als een stipje op dezelfde kaart.
 
Ik kan dus precies zien hoe de situatie op de hele Noord Pacific is over 24 uur, 48 uur en 96 uur en door de gribfiles kan ik de wind op onze locatie ook nog -per drie uur als het moet- in meer detail zien. Zo kunnen we goed zien hoe mooi dat samenvalt. En waar we willen zijn, maar vooral ook waar we niet willen zijn. Bruce stuurt elke dag een weather update en ik stuur hem twee keer per dag onze positie update met info over het locale weer.

Zodoende proberen we uit de regio met meer dan 30 knopen (+/- 7bft)te blijven, want dat is nergens goed voor. Het hogere doel is om het hele spul voorbij te laten razen om er vervolgens weer lafjes achteraan in te voegen om de windkruimeltjes op te snuffelen in het zog van het front teneinde voor-de wind pannenkoeken bakkend naar Sitka te kunnen zoeven. Makkelijk zat toch? Het is alleen wel een eindje om. Want wat is dat groot zeg, zo'n depressie! Het front ligt van Japan in een lange slinger tot aan Kodiak zo'n beetje. 4000 nautische mijl lang. Dat is een paar miljard ton koude lucht dat daar even aan komt treinen.
Daarom zeilen we momenteel met de gennaker een noordoostelijk koersje om morgen en overmorgen in de mildere zones van de frontwind te zijn. We zitten natuurlijk wel aan de goede kant van het systeem, waardoor dit gemakkelijk kan. Rechtsaf naar het oosten voor minder wind, linksaf naar het noorden voor (best veel) meer wind. Maar je moet er wel op tijd mee beginnen natuurlijk.
Dus nu zeilen we een noordoostelijke koers, een beetje parallel met de trekrichting van het systeem.

Ondertussen gaat het leven aan boord gewoon door. Vandaag was wasdag. Niet per-se ook droogdag kwamen we achter. Het is nogal nevelig en ik heb de indruk dat de was die we aan een tussen de stagen gespannen lijntje ophangen alleen maar natter wordt. Die schone onderbroeken zijn mooie mistvangers.. We douchen uitgebreid in een waterig zonnetje omdat we vanochtend de motor aan hebben gehad. Een boiler vol met lekker warm water nu.. ;-)
Het verandert wel behoorlijk, want het wordt steeds frisser. Zo slapen we nu weer onder een dekbed, dragen lange broeken, wollen sokken en fleecetruien en als we niet teveel helling maken stoken 's nachts de kachel.
En we eten stamppot met worst! Fleecedekentje in de salon en we drinken hete thee in plaats van koud water. Met warme appeltaart. Heerlijk allemaal. Ik krijg ook al helemaal zin om lekker chocomel met rum te slobberen.

-----
At 22-6-2021 05:12 (utc) Joy's position was 42°36.56'N 145°48.94'W
COG 046T
SOG 5.4 kts

----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com



Reacties