Laatste bericht voor Kodiak!

Nog heel even een beetje breedband leuteren met plaatjes voordat we weer een lange tocht gaan maken. Hoop mijlen weer voor de boeg weer.

Honolulu Waikiki strandje bij de hotels in de avond

Dus ja, laatste bericht met foto's natuurlijk. Vooral veel foto's. Ik ga wel weer zeeberichtjes sturen zonder foto's want onderweg naar Kodiak duurt ook wel een dag of twintig. We zijn er mentaal nog niet helemaal klaar voor, maar we gaan toch want de zomer in Alaska wacht op niemand en is bovendien erg kort. Ik heb al wel zin om er te zijn (hoewel het daar nu 10 graden is en hier 27... brr), maar nog niet zoveel zin om erheen te varen. De vorige zeetocht is nog maar twee maanden geleden en we genieten toch ook wel heel veel van de lekkere ontspannen surfsfeer en natuurlijk het lekkere weer op deze eilanden.  Hoewel het voor zeilers niet de ideaalste eilanden ooit zijn door de schaarse beperkt beschutte baaien en 'gedoe' met regelementjes maakt het natuurschoon en de gezelligheid met vele leuke onmoetingen alles ruimschoots goed. 

Inmiddels zijn Zouterik en Moorea ook in deze prachtige baai aangekomen en ook dat brengt ons weer gezellige momenten. 

Entertainment met hula dans voor de in groten getale aanwezige toeristen.

Het hele Waikiki strand staat vol met monumenten van hun surfheld

Deftige winkeltjes waar je exorbitant dure tasjes kunt kopen die vervolgens niet eens tegen zeewater kunnen. Dus de koop gaat niet door want da's heel onpraktisch met onze lifestyle..

Eigenaar Eric, Jay en Peppie en Kokkie ready for racing... Ook aan boord maar niet op de foto waren nog Svenja en drie anderen

Even geleden, nog in Honolulu werden we voor de zondagmiddag zeilwedstrijd uitgenodigd door havenbuurman Jay. Halsoverkop melden we ons als racecrew.

Omdat het grootzeil door technische redenen niet gereefd kan worden moeten ze meer mensen hebben om de boot rechtop te houden. We hoeven alleen maar aan de hoge kant op de rand van de boot te zitten en doen alsof we zwaar zijn. Ok! Dat kunnen we wel. Als we naar buiten varen denk ik niet dat het goedkomt omdat het met 25 tot 30 knopen wind veel te hard waait voor een volledig grootzeil. Het eerste stuk is ook nog áán de wind met dit gigantische carbon racezeil. Eenmaal onderweg lopen we regelmatig uit het roer of waaien zowat plat. Flink overtuigd in deze omstandigheden, maar we zetten toch door. Het werden twee spectaculair dure uurtjes voor de booteigenaren omdat bij ons halverwege de race het grootzeil aan flarden woei waardoor we de race moesten afbreken. Eric, de schipper,  knipperde niet eens met zijn ogen en zei 'that was bound to happen sooner or later'. We knopen de flarden aan de giek en tijdens het terug naar de haven zeilen, worden we door de andere boten die nog in de race zitten even later ingelopen nadat deze de uiterton gerond hebben. 

Vóór de wind lopend trekken deze racers ook nog de spinnakers uit de zak, omdat het altijd nog harder kan met deze omstandigheden! Als een van de boten ons spectaculair voorbij stuift onder vol grootzeil en spinnaker denk ik nog 'had ik mijn camera maar bij me'. En ik had het laatste plaatje van deze boot kunnen maken want nét als ie ons voorbij is loopt de boot uit het roer, slaat volledig plat met de mast op het water en als ie zich weer terug opricht slaat de spi zo hard vol wind dat deze de hele tuigage van het dek trekt. Zeilen kapot, mast overboord. -Tig duizend dollars schade maar gelukkig geen gewonden. Voor een impressie van hoe dat uit het roer lopen ('broaching') eruit ziet hier een filmpje van een andere race waarin dit gebeurt bij twee boten tegelijk.
Even later ploft er nog een spinnaker aan flarden van een andere boot. Wij vonden het best een spectaculaire middag waarbij in twee uur tijd meer zeil aan flarden wordt geragd als wij in drie jaar. Eenmaal terug in de haven lekker afgeborreld met lekkere hapjes en drankjes die de schipperse had gemaakt.

Zicht op Honolulu vanuit de vulkaancrater Diamond Head. Een grote en warme stad met veel auto's en een miljoen mensen. Hier vervang ik twee stagen van de grote mast, repareer het voorzeil, installeer de boiler, vernieuw de schootvoering van de bezaan en maak een nieuwe manier om de bijboot retestevig op het dek te fixeren. Verder nog wat onderhoud aan de windvaan en nog wat tierlantijntjes.

Wandeling met Svenja, heel sportieve van oorsprong Duitse vrouw die hier bij de ambulancedienst werkte maar nu even zonder werk zit. Ze heeft ons veel mooie plaatsen en hikes laten zien op het eiland Oahu.

Op de step crossen we heel Honolulu door.

Ik heb zojuist de gasfles gewisseld omdat we hier nergens onze fles gevuld konden krijgen. Verkeerde koppeling en geen Amerikaanse keursticker... Heel de dag in de rondte gereden om uiteindelijk maar over te stappen naar een Amerikaanse fles,  met bijbehorende slang etc. Het ding stond toch al op kluslijst. Hierbij moest ook een knelkoppeling vervangen worden voor een 8mm leiding. Nou probeer die maar eens te vinden in het land van inches, gallons en Farenheiten.  Gelukkig is 8mm ook 'gewoon' 5/16e inch en toen we daar achter waren hadden we deze koppeling na een halve dag rondrijden ook gevonden. Nu is wel  bij het vervangen ondanks grote voorzichtigheid de leiding beschadigd geraakt waardoor deze lekte. Niet in de boot, maar in de gasbun. Inmiddels is ie weer dicht met een gasdichte reparatie, maar ik ga de leiding wel vervangen binnenkort. Blijkbaar was dit al een zwakke plek en het is goed dat ik er nu achter kwam en niet als we net vertrokken zijn met een leeglopende gasfles want dan hadden we drie weken geen brood kunnen bakken en koude bonen moeten eten

Gasfles vullen ging echt nergens, dus toen maar een amerikaanse fles gekocht met bijbehorende regulator. Met veel dank aan Svenja die ons het hele eiland heeft rondgereden op zoek naar onderdeeltjes.

 Johnatan en Lindsey kwamen we tegen op onze dinghy-tour op de rivier.  Die gaan we later nog wel eens opzoeken in Santa Cruz, waar ze wonen. Heel gezellig!  Ze waren erg enthousiast over het leven op een boot en hebben ze even aan boord uitgenodigd om er verder over te kletsen.

Pittoresque kerkje in Hanelei dorp, Kauai

Fantastische stranden waar je eindeloos kunt wandelen.

In 'Queens bath' zijn 25 mensen verzopen volgens een waarschuwingsbordje, maar er stond niet bij gedurende welke periode. Toen wij er waren verzoop er in ieder geval niemand. Er staan zoveel bangmaakbordjes overal hier in het land der dapperen dat ik er een beetje om moet grinniken.

 Ik vond het geweldig leuk, af en toe komen er echt grote golven in het bassin, en dan wordt het best een ruige whirlpool en natuurlijk bubbelbad. 

Alle militaire afdelingen van de US zijn vertegenwoordigd in Hawaii en het is een komen en gaan van helicopters en vliegtuigen in alle soorten en smaken. Kanoehe anchorage nabij Navy station.

Invarend in Hanalei bay krijgen we een koninklijk entree door de 'spinner dolphins' die het leuk vinden om voor de boeg uit het water te springen en om hun as te draaien. 

Surfers paradise hier. Elke dag van zonsopkomst tot zonsondergang zijn er surfers bezig in de golven. Surfboards zijn overal, op stranden natuurlijk, maar ook onder armen van iederen onderweg naar het strand, op- en in auto's en in schuttingen en afrasteringen.

Het barst hier van de gevaren... Overal bordjes om te waarschuwen dat je mogelijk een nagel kunt breken. In sommige bossen staan waarschuwingen dat er bomen kunnen omvallen. Als je hier iets overkomt door eigen stommiteit of gewoon ongelukkig toeval en je was niet gewaarschuwd dan kun je de staat aanklagen.  

De hoge deining in de baai maakt mooie surfgolven, en laat Joy soms schijnbaar onder water liggen...

Een z.g. 'red crested Cardinal' het vogeltje waar ook
een American football team naar vernoemd is. Zijn er veel van hier.

Een jonge gent op een nest op de glad geschoren golfbaan in Princeville.

We hebben het vertrek al een paar dagen uitgesteld. Het was te gezellig met de crew van de Moorea, Zouterik en Chat''o. Maar we gaan gewoon verder in Alaska met samen vissen, en veel vis eten, bbq-en, gitaar spelen, live muziekavonden en hiken. Alleen het surfen, suppen, snorkelen en zwemmen zal ff niet gaan, brrrr koud water. Wij trekken morgen het anker op en zetten koers richting Kodiak eiland, circa 2200 mijl. Onze vrienden volgen gauw. Tot over een paar weken! 

Allemaal een fijne zomer toegewenst! Zeilersgroeten van de JOY