Mopperdemopper brombrom
Soms heb je van die dagen dat je er gewoon geen zin in hebt. Zoals de eerste 24 uur van onze tocht naar Kodiak, Alaska. Dan zit ik me de hele tijd af te vragen waarom ik dit doe. Voor wie dit leuk is. Dan kan ik alleen maar denken aan hoe lang we nog te gaan hebben, en dat dit dan nog het móoie weer is. De reden voor het chagrijn is eigenlijk de golven, en de koers. En de gebrekkige slaap, en beetje misselijkheid door de golven. En de regenbuien die steeds veel wisselende wind meenemen waardoor de windvaan moeite heeft met sturen. Na één dag hebben we zowat alles al zout door al het buiswater. Het matras van het bed, dat wéér nat is maar nu weer door een andere lekkage ergens. Gekmakend want je kunt er eenmaal onderweg niks meer aan doen. De vorige keer had ik het lek gevonden, dat heb ik in Honolulu dichtgemaakt. Nu blijkt er dus nóg een lekkage te zijn en daar word ik flink pissig van.
Doordat door de gangboorden constant water loopt zie je dit soort lekkages ook alleen maar op die lange tochten, waarbij je uren, dagenlang over één boeg zeilt. Een lekkage van een druppel per minuut levert wel na 2 etmalen een nat matras op. We varen nu 30 uur aan de wind, schuin tegen de golven, een noordelijke koers. Er komt veel water over. Alleen achter de buiskap zit je als je in het hoekje kruipt nog enigszins droog. Maar zelf daar komt een bak water als een grote golf zich over het dek rolt en zich tegen het raam omhoog perst tussen het raam en de buiskap. Niet leuk. Ook de keuken nat nu. Wat een gezeik. Nou ja, gelukkig varen we over bakboord. Anders was ipv de keuken de kaartentafel nat geworden met laptop en dergelijke. Ik heb dus last van zeuren, voor als je het nog niet merkte.
Eigenlijk wil je zo'n oversteek gewoon een beetje langzaam kunnen opbouwen. Rustig aan beginnen met een bakstag koersje en dan na een dag of twee inslingeren pas het ruigere werk. Maar nu moeten we vanaf het eerste uur aan de bak. Terwijl je net nog lekker rustig in een mooi baaitje lag te kabbelen. Met vrienden en bbq en gezelligheid om je heen. Beetje gitaar spelen, biertje erbij. En een lekkere zonnige 27 graden, dat werk...
En zelfs zo'n stevige dag met een hoop water over dek is best nog leuk, als je 's avonds in de kroeg erover mag opscheppen, maar niet als je de komende weken nog moet wonen, slapen en koken in die chaos.
Maar ja. We zijn nu eenmaal onderweg, hebben nog een dag of twee oostelijke tradewinds, en die moeten we benutten om zo ver mogelijk noord te varen. Daar komen we in een hogedrukgebied en dan gaat het wat rustiger, totdat de wind op is en dan moet de motor aan (krijgen we lekker warm water van in de boiler! positief blijven!) om door het hoog te varen waar tegen die tijd zojuist een front heeft gepasseerd waarna wij dan de zuidwestelijke stroming vanaf daar oppakken en de rest van de tocht hopelijk lekker voor de wind kunnen varen...Tot zover de theorie. Bruce, onze ingehuurde weerman heeft het precies uitgestippeld en houdt ons dagelijks gedetailleerd op de hoogte.
We gaan het maar gewoon weer uitzitten. 2 á 3 weken.
Ik voel me al wel beter nu en heb weer meer eetlust. De eerste 48 uur ben ik nu eenmaal een mopperkont, maar nu komen we net aan in zeer rustige wind. In de ochtend eens kijken of ik het lek boven kan krijgen...
-----
At 11-6-2021 07:46 (utc) Joy's position was 26°12.55'N 159°32.91'W
COG 004T
SOG 6.5 kts
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
Doordat door de gangboorden constant water loopt zie je dit soort lekkages ook alleen maar op die lange tochten, waarbij je uren, dagenlang over één boeg zeilt. Een lekkage van een druppel per minuut levert wel na 2 etmalen een nat matras op. We varen nu 30 uur aan de wind, schuin tegen de golven, een noordelijke koers. Er komt veel water over. Alleen achter de buiskap zit je als je in het hoekje kruipt nog enigszins droog. Maar zelf daar komt een bak water als een grote golf zich over het dek rolt en zich tegen het raam omhoog perst tussen het raam en de buiskap. Niet leuk. Ook de keuken nat nu. Wat een gezeik. Nou ja, gelukkig varen we over bakboord. Anders was ipv de keuken de kaartentafel nat geworden met laptop en dergelijke. Ik heb dus last van zeuren, voor als je het nog niet merkte.
Eigenlijk wil je zo'n oversteek gewoon een beetje langzaam kunnen opbouwen. Rustig aan beginnen met een bakstag koersje en dan na een dag of twee inslingeren pas het ruigere werk. Maar nu moeten we vanaf het eerste uur aan de bak. Terwijl je net nog lekker rustig in een mooi baaitje lag te kabbelen. Met vrienden en bbq en gezelligheid om je heen. Beetje gitaar spelen, biertje erbij. En een lekkere zonnige 27 graden, dat werk...
En zelfs zo'n stevige dag met een hoop water over dek is best nog leuk, als je 's avonds in de kroeg erover mag opscheppen, maar niet als je de komende weken nog moet wonen, slapen en koken in die chaos.
Maar ja. We zijn nu eenmaal onderweg, hebben nog een dag of twee oostelijke tradewinds, en die moeten we benutten om zo ver mogelijk noord te varen. Daar komen we in een hogedrukgebied en dan gaat het wat rustiger, totdat de wind op is en dan moet de motor aan (krijgen we lekker warm water van in de boiler! positief blijven!) om door het hoog te varen waar tegen die tijd zojuist een front heeft gepasseerd waarna wij dan de zuidwestelijke stroming vanaf daar oppakken en de rest van de tocht hopelijk lekker voor de wind kunnen varen...Tot zover de theorie. Bruce, onze ingehuurde weerman heeft het precies uitgestippeld en houdt ons dagelijks gedetailleerd op de hoogte.
We gaan het maar gewoon weer uitzitten. 2 á 3 weken.
Ik voel me al wel beter nu en heb weer meer eetlust. De eerste 48 uur ben ik nu eenmaal een mopperkont, maar nu komen we net aan in zeer rustige wind. In de ochtend eens kijken of ik het lek boven kan krijgen...
-----
At 11-6-2021 07:46 (utc) Joy's position was 26°12.55'N 159°32.91'W
COG 004T
SOG 6.5 kts
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
Reacties
Een reactie posten