effe naar Kopenhagen...

We zijn aan de overkant!
Prachtige stad en we liggen midden in de Nyhavn, een van de highlights van Kopenhagen met kleurige gevels, heel veel toeristen en langsvarende rondvaartboten met fotograferende Chinezen. 
De weg erheen viel een beetje tegen, omdat we de wind gewoon onderschat hadden. Het is maar 15 mijl ofzo, en we hebben wel voor hetere vuren gestaan inmiddels, maar de Sont is toch een vaarwater om wat meer rekening mee te houden dan we in eerste instantie deden. Bovendien was er veel meer wind dan was aangegeven. Dus vertrokken uit de lekker beschutte haven van Malmö in T-shirt. Kort daarna heb ik toch maar een trui aangedaan, en binnen een half uur was ie zeiknat van het overkomende buiswater. We hadden noorwestenwind, dus we hadden er al niet op gerekend dat we konden zeilen naar Kopenhagen, maar dat het zó zou gaan stuiven hadden we niet verwacht. Dus zeilpak en laarzen aan dan maar.

Niet eerder hadden we zulk massief water aan dek gehad. Omdat er voor Malmö hoge golven stonden kwamen we eigenlijk nauwelijks op snelheid, elke keer werden we weer door een grote golf afgestopt waardoor de snelheid zelfs met vol motorvermogen niet boven de drie knopen kwam. Slechts 2.5 tot 3 knopen bij 2600rpm. Met vlak water hebben we aan 1600rpm genoeg om 6 knopen te varen.
Het was een heel gebeuk. Als we met de neus in een golf doken liep het water massief over dek, klatste in grote hoeveelheden tegen het vaste raam omhoog waarna het tussen het vaste raam en de buiskap doorgeperst werd. Daar zit een kier van ongeveer een centimeter, en daar past verbazingwekkend veel water doorheen. Alles zeiknat, water naar binnen, tablet en kaarten nat. Ik heb nog even geprobeerd met doekjes de kieren een beetje dicht te stoppen om het een beetje droog te houden, maar de buiskap, waar we doorgaans als koningen achter konden zitten was nu toch even niet meer afdoende. 

Omdat we dus ook nauwelijks voorgang maakten, en over de 15 mijl op deze manier met veel herrie een hoop brandstof zouden verstoken en er alsnog 5 uur over zouden doen besloten we om toch maar te proberen te zeilen. Dat wordt dan dus aan de wind kruisen, maar door de andere hoek enigszins comfortabeler en met minder water over dek. Zo gezegd zo gedaan, alleen had ik geen zin om het grootzeil te gaan hijsen, en daar waaide het ook wel hard voor. Dus de genua een stukje uitgerold -tot het tweede rif, en de bezaan-ook met een rif- kan ik ook makkelijk vanuit de kuip zetten, dus dat was een mooie combi voor dit weer. Heel hoog aan de wind kan je er niet mee, maar goed. Na het eerste rak overstag, en na twee uur hard aan de wind hakken kijken hoe we het gedaan hadden. Bleek dat we slechts 4,5 mijl netto van Malmö gekomen waren. Het leek ons al nog steeds best dichtbij dus dat schoot ook niet echt op. Feitelijk nog langzamer als ertegenin motoren, maar wel lekker gezeild en ook wat comfortabeler met een stuk minder herrie. 

Doordat de stroming op de Sont de windrichting volgt krijg je met wind tegen ook de stroom tegen. En met veel wind tegen dus ook veel stroom tegen. Dat maakt het tegen de wind in kruisen een behoorlijk teleurstellende bedoeling omdat er van de schamele voortgang die je kruisend maakt ook nog een stuk wordt afgesnoept door de tegenstoom.
Toch hebben we het zo maar even een paar uurtjes gedaan. En het laatste uur weer geheel op de motor want naarmate we de beschutting van de oostelijke kust naderden kregen we minder golven, maar op het laatste rak draaide de wind ook van NW naar W. Toen hebben we alle natte handdoeken maar in de ring gegooid. Na 6 uur en 32 mijl door het water waren we aan de overkant. Niet eens heel slecht gezeild, maar hemelsbreed waren we slechts 15 mijl verder. Wel weer leerzaam. . We zijn gaan liggen in de Tuborghaven, vlak bij Kopenhagen.

Tuborgshavn, the next day.

Ik zou toch vaker moeten proberen er beelden bij te maken, want behalve onderstaande heb ik van 't hele bovenstaande gezwets dus geen plaatjes. 

De volgende ochtend zijn we naar de Nyhavn in het centrum van Kopenhagen gevaren, superleuke plek waar Pa en Ma aan boord zijn gekomen. We liggen op een kennelijk zo fotogenieke plek dat er toeristen vragen om aan boord te komen om foto's te maken. 

Toeristen betalen grif geld om foto's vanaf onze boot te mogen maken.
We wish..

Of we liggen gruwelijk in de weg met die twee masten voor een fatsoenlijke foto, dat kan ook.

Volgende blog gaat over Kopenhagen -denk ik. ;-)