Weer wat westwaarts..

Overal langs de stranden staan kleine, veelkleurige strandhuisjes.

Vertrokken vanuit Hanö zijn we een stuk op de motor en deels kruisend met gereefd grootzeil en genua tegen de flinke westenwind in naar Åhus gevaren, onder andere om in een betere uitgangspositie te komen voor de vervolgreis naar de zuidkust van Zweden. 

In Åhus is de distileerderij van Absolut Wodka gevestigd. Dat wisten we helaas niet, wat wel jammer was want er werden rondleidingen gegeven. Mooi gebouw ook. Maar we waren er pas op zaterdag aan het eind van de dag. Geen rondleidingen meer, en ook niet op zondag. Helaas, want we hadden er graag een kijkje genomen. 

Åhus

Na Åhus zijn we naar Skillinge gevaren, dat was aan de wind net bezeild. Daar aangekomen hebben we twee keer aangelegd. Éen keer in een te smalle box tussen twee stalen vingersteigers waar we net niet lekker tussen pasten. Toch maar weer eruit om aan de kade te gaan liggen. Dat had ik natuurlijk gelijk de eerste keer moeten doen om een hoop geklooi te vermijden. 
We hebben een middag in Skillinge doorgebracht. Mooi oude huisjes, kleine supermarkt en een nuffig klein museum met twee dames uit de tijd van de grote zeilschepen die middels posters en schaalmodellen tentoongesteld werden. Aan de dames heb ik gevraagd of al die tentoongestelde schepen hier allemaal in de haven gelegen hadden. Maar ze hadden alleen allemaal een eigenaar gehad die uit Skillinge kwam, zo wisten zij. De boten zelf lagen niet in het dorp. Had ook nooit van z'n leven gepast, tenzij de haven vroeger véel groter geweest was.

Stranden aan de Zweedse zuidkust

We zijn inmiddels weer een flink stuk opgeschoten naar het westen.
We zijn dicht langs de zuidkust gevaren. Dit gebied -Falsterbo- is een schiereiland dat bekend is om zijn stranden, vogelreservaten en bij ons inmiddels ook als de rijke hoek. Veel villa's met mooie tuinen en meerdere luxe auto's op de oprit.

Toen we hier in Skanör aankwamen was er flink veel wind. We hadden de hele dag met vol tuig gezeild, maar voor het laatste stuk half aan de wind was dat teveel. Voor het gemak heb ik toen het grootzeil maar helemaal weggehaald. Dat was het makkelijkst en halve wind verder zeilend met alleen genua en bezaan gingen we nog steeds als raket, en mooi stabiel. Inmiddels windstoten van 28 knopen. Dat was weliswaar voorspeld, maar we hadden wat langer doorgezeild dan we aan het begin van de dag bedacht hadden. 65 Mijl in plaats van 52 en dat zorgde ervoor dat we nét niet meer vóor de harde wind in de haven waren zoals gepland.

Met de gele fietsjes van de haven de paden op...

Met veel wind een haven binnenvaren vind ik altijd spannend, omdat je in de haven al beperkte manoeuvreer ruimte hebt, en met harde wind daar meestal juist nog veel meer van nodig hebt. Bovendien waren we aan het einde van de dag; alle plaatsen bezet. Aan het eind van de steigers aan de kade was echter nog een plaats, gestapeld aan een andere boot en het aanleggen ging gelijk first time right. Dolfijn!

Nou ja, daarna wilde dus de visboot weg die schuin voor ons in de hoek lag, vervolgens kwam er nog iemand aan ons liggen, de volgende ochtend wilde boot waaraan wij vastlagen weg. Toen we weer vastlagen kwam de visser terug. Nog even een stukje naar voren. Vervolgens kwamen er nog drie boten aan ons liggen. Vier dik. De havenmeester kwam vragen of de buitenste twee boten in de lege boxen -die voor ons te smal waren- naast ons konden. Tuurlijk, wij weer een scheepslengte naar achteren, boten ertussendoor de box in.  Volgende dag ging de visser weer om half acht weg, dus weer naar voren. Waarna om negen uur de boten in de boxen weer wegwilden. Wij weer naar achteren om die boten eruit te laten. Om half elf kwam de visser weer terug. Moesten we weer naar voren.
Afijn. Toen was ik er wel klaar mee. Ik heb maar gelijk losgegooid en we zijn net buiten de haven voor anker gaan liggen. Zalig.
Nu schrijf ik dit blog met wifi vanuit de haven, die kan ik nog ontvangen omdat ik de antenne van onze router een paar meter in de mast heb gehesen. 

Bij het ontbijt vanochtend dwarrelen een aantal kleine bootjes met klein grut erin hier rond de boot. Die krijgen zeilles. Een rubberboot met buitenboordmotor zorgt dat de boel bij elkaar blijft. Net een eend met jonkies. 

Na het ontbijt heb ik de kano opgeblazen en Arianne op de zwemsteiger afgezet. Die gaat een middagje strandwandelen en een paar boodschapjes doen. Ondertussen ga ik onder de boot zwemmen en kijken hoe het anker ligt voor vannacht. En een blogje schrijven en in de zon zitten. 

Zwemsteigers zijn hier overal. Veel Zweden zwemmen denk ik heel regelmatig, of dagelijks. Mensen komen in badjas naar de waterkant, gaan even zwemmen en dan gaan ze weer. Sommigen komen met de auto, in badjas. We komen in de supermarkt ook mensen in badjas tegen - die gaan dan nog zwemmen of hebben dat al gedaan. Aan de waterkant staan bankjes en er zitten haakjes in de kade om kleding en handdoek aan op te hangen. Ik vermoed dat dit in de winter ook gewoon doorgaat. Zwemmen is wel echt de nationale bezigheid hier. In de winter met sauna erbij denk ik.

Prachtige stranden bij Skanör

Morgenvroeg vertrekken we naar Malmö, de start van een zesdaagse onderdompeling in grootstedelijk Scandinavië. We gaan eerst Malmö verkennen, en vervolgens staat Kopenhagen op de agenda. Hier krijgen we bovendien bezoek van mijn ouders, die gezellig via een driedaagse stedentrip op bezoek komen. Wij hebben er zin in!