Langzaam.. en goed nieuws.
We hadden dus een kleine crisis, waarbij ineens een paar dingen tegelijk mis gingen. Stroomprobleem. We waren lekker vorstelijk aan het leven omdat de accumonitor die de laadstatus van de batterijen aangeeft heel erg vals positief was over de 'state of charge' (SOC) van onze huisbatterij. Ik heb vaker gedoe gehad met dat ding (Simarine, koop 'm niet!). Eerder gaf ie altijd te weinig aan. Na een hele hoop gezeur en een firmware update leek het in orde, maar niet dus. Nu beweert ie bij een accuspanning van 11,4V dat de accu 100% vol is.
Dus na het breken van de 30mm stalen roeras van de windvaan hebben we gewoon de elektrische stuurautomaat aangezet en zo de accu nóg leger gemaakt.
De volgende dag ontdekte ik pas het probleem van de lage accuspanning. Ik vloek op die zogenaamde accubewaker en start de motor. Die dus ook niet werkte omdat om nog steeds onverklaarbare reden de startaccu leeg is. Of de motor gaat ineens heel zwaar rond en is de start accu te licht voor de klus? Ik heb een zware accukabel bij me om de huisaccu voor gevallen als deze in te zetten als startaccu. Ik hoop dat er nog net voldoende sap inzit om de motor te starten. Maar na de hele (bewolkte) dag zonne-laden gaat de motor nog steeds niet rond. Mooie boel.
Nou ja, de avond valt, we sturen heel de nacht met de hand. Ik wil de automaat niet gebruiken, zodat we morgen verder kunnen laden en er in de nacht niet teveel stroom verloren gaat aan de automaat.
Om beurten, uur sturen, uur slapen. Rustig weer, mooie sterren. Koelkast uit, alle apparatuur en verlichting uit. Alleen het kompaslampje blijft aan. Ik meld nog wel de situatie diezelfde avond op het Pacific seafarers radionet. Jane in Hawaii en Peter in New Zealand zijn zo op de hoogte. Peter kan mijn AIS op satelliet zien, en we spreken af dat ik die aanlaat, en dat zolang er voortgang is, er geen probleem is. Zodat er geen zorgen ontstaan als we ons om eoa reden niet melden de volgende dag.
De volgende middag als de zon achter de zeilen verdwijnt na een hele dag laden, proberen we opnieuw de motor te starten. Het gaat moeizaam, maar na een paar pogingen lukt het eindelijk. Ik begrijp niet waarom ie zo slecht aanslaat ineens. Normaliter hoef ik maar naar de sleutel te wijzen en hij slaat aan. Als ik de schroef inschakel is er veel trilling. We strijken de zeilen en ik ga met de duikbril kijken of er iets in de schroef zit. Veel aangroei onder de boot, maar niet zoveel aan de schroef. De boot ligt te stampen in de golven en ik durf er niet onder om de schroef schoon te maken. Ik denk dat de uitlijning van de motor en de schroefas niet meer goed is. Ik vind het allemaal erg raadselachtig en heb geen verklaring voor de trillingen want er is niks bijzonders gebeurd verder.
Anyway. Nu heb ik even iets minder vertrouwen in die brompot gekregen en we gaan hem nu elke dag een uur laten lopen tot ik weer vertrouwen heb.
We gaan ook niet zo hard meer. De aangroei onder de boot zal daar zeker aan bijdragen. Ongelofelijk hoeveel er in korte tijd onder groeit. Ondanks de coppercoat die dat zou moeten verhinderen en het schoonmaken voor vertrek hangt er nu een heel tapijt onder. Elke dag kijken we hoe lang we nog te gaan hebben en dat is tien dagen sinds vier dagen. Lijkt wel of we niet dichterbij komen, maar dat is dus wel zo, alleen in afstand, maar niet in tijd. En dan te bedenken dat 'als we er zijn', we vermoedelijk ook weer snel weggestuurd gaan worden. Terwijl we toch wel zeker een maandje wilden blijven.
Verder is de meeste zorg wel uit de lucht. Alleen nog over de windvaan, die moet op eoa manier gerepareerd worden. Ik hoop dat ik in Tahiti een nieuwe as kan laten maken of komen. En ik heb een toolshop nodig met een freesmachine om het roerblad daarvoor aan te passen.. Ik ga de opklap constructie voor het roerblad achterwege laten; de as is gebroken door de materiaalspanningen in de as door die las met die constructie icm de wisselende belasting en zeewater.
Vandaag was weer een lekkere relaxte dag. De zee is rustig, alles werkt weer en we kunnen lekker bijslapen, lezen, SSB zenden en zeilen op de autopiloot. We eten Nasi met nog altijd 'verse' groenten.
En we krijgen heel leuk en goed nieuws uit Curacao! Het kindje van onze vrienden van Tutti is geboren, ze heet Suze. Dus daar moet op gedronken worden!
-----
At 6-4-2020 02:26 (utc) our position was 07°37.64'S 121°56.03'W
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
Dus na het breken van de 30mm stalen roeras van de windvaan hebben we gewoon de elektrische stuurautomaat aangezet en zo de accu nóg leger gemaakt.
De volgende dag ontdekte ik pas het probleem van de lage accuspanning. Ik vloek op die zogenaamde accubewaker en start de motor. Die dus ook niet werkte omdat om nog steeds onverklaarbare reden de startaccu leeg is. Of de motor gaat ineens heel zwaar rond en is de start accu te licht voor de klus? Ik heb een zware accukabel bij me om de huisaccu voor gevallen als deze in te zetten als startaccu. Ik hoop dat er nog net voldoende sap inzit om de motor te starten. Maar na de hele (bewolkte) dag zonne-laden gaat de motor nog steeds niet rond. Mooie boel.
Nou ja, de avond valt, we sturen heel de nacht met de hand. Ik wil de automaat niet gebruiken, zodat we morgen verder kunnen laden en er in de nacht niet teveel stroom verloren gaat aan de automaat.
Om beurten, uur sturen, uur slapen. Rustig weer, mooie sterren. Koelkast uit, alle apparatuur en verlichting uit. Alleen het kompaslampje blijft aan. Ik meld nog wel de situatie diezelfde avond op het Pacific seafarers radionet. Jane in Hawaii en Peter in New Zealand zijn zo op de hoogte. Peter kan mijn AIS op satelliet zien, en we spreken af dat ik die aanlaat, en dat zolang er voortgang is, er geen probleem is. Zodat er geen zorgen ontstaan als we ons om eoa reden niet melden de volgende dag.
De volgende middag als de zon achter de zeilen verdwijnt na een hele dag laden, proberen we opnieuw de motor te starten. Het gaat moeizaam, maar na een paar pogingen lukt het eindelijk. Ik begrijp niet waarom ie zo slecht aanslaat ineens. Normaliter hoef ik maar naar de sleutel te wijzen en hij slaat aan. Als ik de schroef inschakel is er veel trilling. We strijken de zeilen en ik ga met de duikbril kijken of er iets in de schroef zit. Veel aangroei onder de boot, maar niet zoveel aan de schroef. De boot ligt te stampen in de golven en ik durf er niet onder om de schroef schoon te maken. Ik denk dat de uitlijning van de motor en de schroefas niet meer goed is. Ik vind het allemaal erg raadselachtig en heb geen verklaring voor de trillingen want er is niks bijzonders gebeurd verder.
Anyway. Nu heb ik even iets minder vertrouwen in die brompot gekregen en we gaan hem nu elke dag een uur laten lopen tot ik weer vertrouwen heb.
We gaan ook niet zo hard meer. De aangroei onder de boot zal daar zeker aan bijdragen. Ongelofelijk hoeveel er in korte tijd onder groeit. Ondanks de coppercoat die dat zou moeten verhinderen en het schoonmaken voor vertrek hangt er nu een heel tapijt onder. Elke dag kijken we hoe lang we nog te gaan hebben en dat is tien dagen sinds vier dagen. Lijkt wel of we niet dichterbij komen, maar dat is dus wel zo, alleen in afstand, maar niet in tijd. En dan te bedenken dat 'als we er zijn', we vermoedelijk ook weer snel weggestuurd gaan worden. Terwijl we toch wel zeker een maandje wilden blijven.
Verder is de meeste zorg wel uit de lucht. Alleen nog over de windvaan, die moet op eoa manier gerepareerd worden. Ik hoop dat ik in Tahiti een nieuwe as kan laten maken of komen. En ik heb een toolshop nodig met een freesmachine om het roerblad daarvoor aan te passen.. Ik ga de opklap constructie voor het roerblad achterwege laten; de as is gebroken door de materiaalspanningen in de as door die las met die constructie icm de wisselende belasting en zeewater.
Vandaag was weer een lekkere relaxte dag. De zee is rustig, alles werkt weer en we kunnen lekker bijslapen, lezen, SSB zenden en zeilen op de autopiloot. We eten Nasi met nog altijd 'verse' groenten.
En we krijgen heel leuk en goed nieuws uit Curacao! Het kindje van onze vrienden van Tutti is geboren, ze heet Suze. Dus daar moet op gedronken worden!
-----
At 6-4-2020 02:26 (utc) our position was 07°37.64'S 121°56.03'W
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
eerlijk gezegd begreep ik alleen het einde van je verhaal ha ha
BeantwoordenVerwijderen