Anchor away!

Eergisteren zijn we voor anker gegaan in de Lindelse Nor. Of eigenlijk hebben we aan een mooring gelegen. In de baaitjes liggen soms enkele van deze zogenaamde mooring-boeien, een met een stalen ring-op-een-stok uitgeruste boei met op de bodem een dermate geruststellend groot betonblok dat dit ook nog nachtrust-bevorderend werkt. 

We zijn nu een aantal keer voor anker gegaan hier in Denemarken en dat bevalt erg goed. Je ligt in de middle-of-nowhere, maar wel van alle gemakken voorzien op ons schuitje. 

In de Lindelse Nor zijn we met de kano naar de kant geroeid en een eindje gewandeld. We hebben 3 reeën gezien, een konijn en een haas, en een hele hoop levende wilde kamillethee.

Zoek de ree..

en de kamillethee..

Na een hele stille nacht tussen de watervogeltjes zijn we een 20 mijl verderop in een andere baai gaan liggen: Thurø Bund. Daar aangekomen waren de 2 moorings al bezet en hebben we het anker uitgezet. Vervolgens zijn we al lezend in het zonnetje allebei in slaap gewiegd. Na een uurtje ofzo nam de wind wat toe en kwamen we erachter dat we al een paar honderd meter verplaatst waren, ondanks het anker. Hierna hebben we het anker nogmaals uitgezet en om te testen met de motor achteruit geslagen om te kijken of het vastzat. Dat was niet zo. We hebben een zogenaamd ploegschaar anker, en als boeren op zee hebben we op deze manier honderden meters voren in de bodem van de Bund getrokken voordat ik een ander anker aan de ketting heb gemaakt om te zien of die beter geschikt was voor de Bundse blubgrond. 

Deze was echter te klein of te licht en hield ook niet in de zachte blubber. Na een aantal pogingen heb ik het zwaardere ploegschaaranker maar weer teruggemonteerd. Vervolgens een stuk verder de baai ingevaren op zoek naar andere grond. 

Omdat inmiddels de hele baai omgeploegd was, we er wel klaar mee begonnen te raken, en we nu meer ruimte hadden hier nog een laatste keer het anker uitgegooid, maar nu heb ik er 30 meter ketting achteraan bijgesmeten. Voor 3 meter waterdiepte is dat ruím voldoende en dat hielp. We lagen als een huis. En anders had ik de resterende 30 meter er ook nog bijgegooid. 

 Na een rustige nacht lekker uitgeslapen, en weer ankerop gegaan vanuit Thurø Bund. Eerst zijn we eerst naar buiten gegaan  op motor, daarna even de genua erbij getrokken, aan de wind. Eerste stukje in de regen naar Langeland, maar verder naar het noorden was door de noordenwind niet bezeild. 

Bovendien was het zulk pestweer dat er van de voltallige bemanning niemand te vinden was die zin had om de kuiptent weg te halen. Normaal halen we die weg als we gaan zeilen, maar nu hebben we de kuiptent er gewoon op laten zitten, en alleen de 'raampjes' opengeritst en opgerold. Op die manier houden we het heel redelijk droog in de kuip en hebben we toch nog aardig goed zicht. Consequentie is wel dat we het grootzeil niet kunnen gebruiken vanwege de grootschoot, die dan tegen de tent aanstaat. 

Het regenachtige tochtje met slecht zicht was een mooie gelegenheid om nu eens de radar goed uit te proberen.

Vanavond aangekomen in Omø. Leuk klein haventje waar we de voorspelde 6-7 bft wind willen afwachten. 
Mooi plekje gevonden, maar nu het begint te waaien loopt er een behoorlijke swell de haven binnen en liggen we flink te klotsen en aan de landvasten te wringen en trekken. Alle  6 de stootwillen liggen nu tussen ons en de steiger en ze worden flink platgedrukt.
We zijn niet de enigen trouwens, de buurman ligt helemaal dwars op de golven en die maakt zwiepers van + en - 20 graden. Die zal ook nog wel een paar keer uit z'n nest vallen vannacht. 
Uit diverse boten worden lange lijnen en extra stootwillen opgediept. 
De boot ligt in een gordiaans vlechtwerkje van lijnen als een spin in z'n web. Bij onze Engelse buurman heb ik nog twee ballen kunnen lenen. We zijn onze eigen bal helaas kwijtgeraakt onderweg, op dezelfde trip als waar we het gedoe met de halfwinder hadden. Hij zat aan de reling geknoopt, met een kennelijk ondeugelijk knoopje. 

We hebben nu al 25 knopen wind, en vannacht wordt het misschien nog wel meer. Beetje zorgelijk. Het zal een schommelige nacht worden met knarsende en snokkende lijnen en wrijvende stootwillen tegen de romp.