Vertrek met hindernissen

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken naar Den Helder met volgepakte auto. Zo op zondagochtend rijdt het lekker door! 

Aangekomen hebben we snel de boodschappen aan boord gestouwd en de boot klaargemaakt voor vertrek.

Vanwege de mooie windvooruitzichten hadden we besloten langs Vlieland te zeilen en gelijk door te gaan naar Helgoland. Maar die vlieger ging mooi niet op,  want bij het uitvaren uit de sluis merkte ik al wat aan de voortstuwing. En even later op de Texelstroom wist ik het zeker; er zit iets in de schroef! De motor wilde ook niet meer dan 1800 toeren maken, terwijl ie normaal zeker 2400 rpm kan doen.  We waren ook niet meer vooruit te branden,  en omdat het nog spannender kon gaf ook de dieptemeter niks meer aan toen we op de ondieptes van het molengat voeren.

Ons plan om gelijk door te varen hebben we gewijzigd tot Vlieland waar we even rustig in de haven overboord kunnen om met de duikbril even inspectie te doen.

Dus zeil bijgezet en na enig rommelige start zijn we met soms 9 knopen naar Vlieland geknald.  Het is een fantastische zeildag geworden. In 5 uurtjes lagen we al in zonnig Vlieland.

In de haven aangekomen ben ik gelijk met de duikbril overboord gestapt  om op de plek van de schroef een soort harige pluis-kalkborstel aan te treffen. 

Before..

 Op de hele schoef zat een laag van wel 2 cm 'spul'. En een nylondraad.  Ik ben een uur aan het duiken geweest om de rotzooi met een mes eraf te krijgen, en daarna had ik het te koud om verder te gaan. Dus eerst thee en late lunch om wat op te warmen.
Daarna nog een mooie strandwandeling gemaakt en bij een strandtent wat moed ingedronken om de tweede etappe van het schoonmaken mentaal aan te kunnen.  Ik wist nu namelijk hoe koud het water was.

After...

Na vele keren 40 sec onder water borstelen en met een mes schrappen heb ik er schoon genoeg van en dat vind ik ook van de schroef. Schoon genoeg.

Dit spul zat ook helemaal op de snelheidsmeter, die het daarom dus ook niet meer deed, en het verklaarde ook waarom de dieptemeter het steeds liet afweten. De dieptemeter gebruiken we heel vaak, en is wat mij betreft een van de belangrijkste instrumenten aan boord.

Nu zijn alle beestjes er vanaf geborsteld en doet alles het weer zoals het hoort.

Morgenmiddag gaan we verder. Denken we. Misschien wel naar Helgoland. Of naar Brunsbüttel, want daar zitten we ook naar te kijken. 

Maar het hangt van vele variabelen af: De wind, het tij, de aankomsttijd. We willen niet  's nachts in een onbekend, lastig en druk vaarwater aankomen.

Kortom: We zien wel.