Ærø, ons deurtje naar Denemarken.
Vandaag zijn we aangekomen in Denemarken!
Eigenlijk gisteren al, maar toen zijn we niet aan land gegaan maar voor anker gegaan bij Høruphav dus dat telt niet echt. Nog wel een superstille anker-avond, maar wel van alle luxe voorzien aan boord van Joy. Muziekje, afbakbrötchen, lekker gerookt makreeltje uit Duitsland geimporteerd.
Het zwarte balletje is om aan te geven dat we voor anker liggen. Het zwarte blokje is om aan te geven dat er gedouched kan worden op het voordek! Werkt super zo'n solardouche! |
Deense gastenvlag hijsen. |
Ook nog een ringkwalletje opgeschept met de putsemmer om goed te kunnen bekijken. Vreemde wezens zijn dat, en mooi. Zit geen enkele vorm van stress in die beestjes. Worden niet boos of onrustig als je ze opschept. Er zal ook niet veel denkvermogen aanwezig zijn schat ik zo in. Het beest liet het in ieder geval niet merken.
De koers werd met de westenwind steeds ruimer, en dan moet natuurlijk de halfwinder er weer op. Met weinig wind kan je daar lekker mee doorknallen.
Maar de wind nam wat toe, en net toen we besloten hadden dat de halfwinder wel weer plaats kon maken voor de gewone genua kwam er een buitje met nog wat meer wind.
Terwijl wij de enorme lap spinnakerdoek door het voorluik naar binnen aan het trekken waren ontschoot me de val, waardoor de hele lap overboord waaide. Vervolgens ging de val in een gordiaanse knoop om de lier vastzitten. Als zo'n lap door het water sleurt geeft dat zo'n enorme weerstand dat het deel wat al binnen was zich onhoudbaar weer naar buiten trok. Arianne die binnen onder het luik stond om de halfwinder door naar binnen te trekken ging gauw naar achteren om de boot in de wind te sturen, omdat die op de stuurautomaat gewoon door treint. Hoewel van treinen niet echt meer sprake is met een met een stopzak van veertig vierkante meter onder/ aan je boot.
Ik zag nadat we in de wind gedraaid lagen de halfwinder aan de andere kant onder de boot en was al bang dat ie om de kiel zou zitten.
Enfin, toen ik eindelijk de knoop in de val op de lier los had gekregen kon ik de snelsluiting aan de top van het zeil lossen zodat de (water)druk uit het zeil kon.
Hierna konden we de natte lap gewoon naar binnen trekken. Viel wel mee dus. Niks kapot. Maar even geen tijd dus om fotootjes te maken. Doorgezeild en aangekomen in Ærø.
Hier hebben we 'm te drogen gehangen:
Een heel mooi eilandje en prachtig oud stadje. Heuvelachtig met zandstranden, duinen en kliffen. In dit stadje loop je zo terug in de tijd. Zeer kleurrijke huisjes, en fantastisch weer om te wandelen.
Hieronder is een selectie van de voordeurtjes van de oude huisjes.
![]() |
Deur naar Ærø voor bezoekers; er zijn geen vaste verbindingen met dit eiland. |
Sommige huizen hier zijn zo vrolijk gekleurd dat het bijna wat Caraïbisch aandoet. Dat komt natuurlijk ook door het schitterende weer waar we nu al dagen van genieten.
Reacties
Een reactie posten