De spinnaker, haat en liefde.
We hadden wat gemengde gevoelens over de tocht naar Öland- dit had met name te maken met de windrichting en het 'halfway-point'.
Nu hebben we best wensen over waar we allemaal nog heen willen en de kunst is om dat in overeenstemming te brengen met het weerbericht. Als je tijd hebt en geen einddoel is dat het makkelijkst. Dan kan je gewoon de plaatsen die je wil zien in een volgorde doen die het best uitkomt met de wind.
Ergens in de tijd zullen we moeten besluiten wanneer we 'op de terugweg gaan' of zoals ik het liever zie; wanneer je halverwege bent. Omdat we een week ruimte in de planning willen houden om ongewenste weersomstandigheden in gewenste te laten veranderen is 'halverwege' ergens medio deze week.
Probleemloos de geul uitgevaren en zeil gezet, eerst de halfwinder geprobeerd samen met bezaan-stagzeil en de bezaan - Het bezaanstagzeil is een lichtweerzeil dat tussen de twee masten gezet kan worden in plaats van het grootzeil en dat veel boller van snit is dan het grootzeil: goed voor weinig wind. Eigenlijk gingen we met deze zeilvoering niet veel harder dan met het grootzeil.
Maar de wind draaide nog een beetje naar zuid en toen was er geen ontkomen meer aan:
Omdat er maar 5 tot 7 knopen wind stond leek het ons toch wel verantwoord om het ding nu eens uit de zak te trekken. Al snel na het hijsen bleek ik 'm toch niet goed te hebben klaargemaakt; dikke draai in de spinnaker (een zogenaamde 'zandloper') die nu dus ook half gehesen een meter of 6 buiten de boot flapperde.
Het testmoment was niet per ongeluk gekozen; 5 knopen wind kunnen we nog 'dood' varen met de motor door gewoon met 5 knopen met de wind mee te gaan varen. Dan valt het zeil gewoon uit de lucht en kun je 'm gewoon naar binnen trekken om de draai eruit te halen. Theorie best aardig.
In de praktijk bleef ie bij het naar binnen trekken toch wel af en toe behoorlijke kracht ontwikkelen. Bovendien ging ie van heel erg links naar heel erg rechts, de boot meetrekkend, en bleef ie achter de navigatielamp hangen die na een kort protest van de preekstoel getrokken werd, in het zeil een flinke jaap achterlatend.
Maar wel blij dat de draai eruit was heb ik 'm verder gehesen, het lampje zo goed en zo kwaad terug gezet. Die was nog aan zijn snoertje aan de boot blijven hangen.
Het gat in het zeil hebben we even gelaten voor wat het was. We moesten ook nog even evalueren hoe we het zeil weer gingen binnen krijgen na deze nieuwe ervaring.
Het gave van dit zeil is wel dat je er met een 6-7 knopen prutswindje gewoon nog ruim 6 knopen mee kan varen. Dus ik werd helemaal blij van de snelheid die het ons gaf, maar was een beetje bevreesd voor het moment van binnenhalen. Wanneer doe je dat? Wat als de wind 3 of 4 knopen toeneemt? Dat je de wind niet meer kan dood varen? Dan wordt dat ding- dat al met 5 knopen wind alleen met lieren te bedienen is- behoorlijk onhandelbaar en gevaarlijk. Zo'n zeil gaat met je aan de haal alsof je een lappenpop bent. Wij hebben geen zogenaamde 'slurf' of 'spinnakerkous'. En ook bijna geen ervaring met spinnakers eigenlijk.
Maar wat gingen we lekker hard hé!?
We besloten ruim vóórdat we bij de geul naar de brug zouden zijn de spinnaker weer naar binnen te doen. Waar we nog manoeuvreerruimte hadden. Zo gezegd zo gedaan, en dat lukte gelukkig zonder verder kleerscheuren. Maar ik was best blij dat ie weer weg was.
Ik ga 'm laten repareren en een kous laten maken zodat ie beheersbaar en met kleine crew te hijsen en te strijken is. En eigenlijk moet ie op de boom - en dat kan je niet achteraf doen, zo kwamen wij achter.
En ook maar eens wat filmpjes bekijken van hoe het eigenlijk moet. Dan is het een geweldig zeil!
Nu hebben we best wensen over waar we allemaal nog heen willen en de kunst is om dat in overeenstemming te brengen met het weerbericht. Als je tijd hebt en geen einddoel is dat het makkelijkst. Dan kan je gewoon de plaatsen die je wil zien in een volgorde doen die het best uitkomt met de wind.
Ergens in de tijd zullen we moeten besluiten wanneer we 'op de terugweg gaan' of zoals ik het liever zie; wanneer je halverwege bent. Omdat we een week ruimte in de planning willen houden om ongewenste weersomstandigheden in gewenste te laten veranderen is 'halverwege' ergens medio deze week.
Probleemloos de geul uitgevaren en zeil gezet, eerst de halfwinder geprobeerd samen met bezaan-stagzeil en de bezaan - Het bezaanstagzeil is een lichtweerzeil dat tussen de twee masten gezet kan worden in plaats van het grootzeil en dat veel boller van snit is dan het grootzeil: goed voor weinig wind. Eigenlijk gingen we met deze zeilvoering niet veel harder dan met het grootzeil.
Maar de wind draaide nog een beetje naar zuid en toen was er geen ontkomen meer aan:
Spinnaker
Die hadden we nog nooit gebruikt omdat ik er een beetje bang voor ben. Het is nogal een grote lap (95m2) en we hebben al de nodige worstelingen gehad met de halfwinder (+/-45m2). Toen ik nog regelmatig vliegerde heb ik wel eens achter een 10m2 nasa-wing aangestuiterd. Dat vond ik al een behoorlijk brute lap. Maar dit zeil is nog 10x zo groot, dus ik had er respect en enige vrees voor ontwikkeld. |
| Onze spinnaker, in dezelfde kleurtjes als de halfwinders. (veel te veel halve wind gevoerd) |
Het testmoment was niet per ongeluk gekozen; 5 knopen wind kunnen we nog 'dood' varen met de motor door gewoon met 5 knopen met de wind mee te gaan varen. Dan valt het zeil gewoon uit de lucht en kun je 'm gewoon naar binnen trekken om de draai eruit te halen. Theorie best aardig.
In de praktijk bleef ie bij het naar binnen trekken toch wel af en toe behoorlijke kracht ontwikkelen. Bovendien ging ie van heel erg links naar heel erg rechts, de boot meetrekkend, en bleef ie achter de navigatielamp hangen die na een kort protest van de preekstoel getrokken werd, in het zeil een flinke jaap achterlatend.
Maar wel blij dat de draai eruit was heb ik 'm verder gehesen, het lampje zo goed en zo kwaad terug gezet. Die was nog aan zijn snoertje aan de boot blijven hangen.
Het gat in het zeil hebben we even gelaten voor wat het was. We moesten ook nog even evalueren hoe we het zeil weer gingen binnen krijgen na deze nieuwe ervaring.
 |
| Japie rechtsonder |
Maar wat gingen we lekker hard hé!?
We besloten ruim vóórdat we bij de geul naar de brug zouden zijn de spinnaker weer naar binnen te doen. Waar we nog manoeuvreerruimte hadden. Zo gezegd zo gedaan, en dat lukte gelukkig zonder verder kleerscheuren. Maar ik was best blij dat ie weer weg was.
Ik ga 'm laten repareren en een kous laten maken zodat ie beheersbaar en met kleine crew te hijsen en te strijken is. En eigenlijk moet ie op de boom - en dat kan je niet achteraf doen, zo kwamen wij achter.
En ook maar eens wat filmpjes bekijken van hoe het eigenlijk moet. Dan is het een geweldig zeil!
 |
| De 6km lange brug over de Sund- Inmiddels weer met de halfwinder. |
Reacties
Een reactie posten