Svanekes Swaantjes en Swaluwtjes

Verse vis wordt aan land gebracht in Svaneke, je kunt het direct van de kotter kopen. Er staat al een rij klanten nog voordat de kotter de haven inloopt.

Vanuit Allinge zijn we naar Svaneke gevaren. Een prachtige kust met bossen en met tunneltjes door- en trappertjes over de rotsen. Er klauterden mensjes over de rotsen, zo zagen wij door de verrekijker.
We hebben tijdens het langsvaren nog een ankerpoging gewaagd. Die liep op niks uit omdat we een beetje halfslachtig waren in onze approach, zullen we wel /niet/ wel - voor anker gaan, kano oppompen en naar de kant om een route te verkennen die er vanaf het water heel leuk uitzag? Maar omdat we nog een beetje huiverig zijn voor de ruige rotskusten blijven we er een gezonde afstand vandaan. De diepte van het water is daarbij de graadmeter. Waar we op het IJsselmeer niet warm of koud worden van 4 meter diepte (lekker diep!) loopt in dit gebied de hartslag razendsnel op als ze diepte 4 meter of minder wordt. Op het IJsselmeer heb je traag glooiende zand- of slikgronden, maar hier kunnen enorme harde granietkeien onderwater liggen die de diepte in no-time halveert of erger. De dieptemeter is dus niet heel geschikt als indicator, des te belangrijker is de kaart, waar de belangrijkste ondiepten wel op staan.
Toen we eindelijk besloten hadden dat het toch wel leuk zou zijn om daar met de kano heen te peddelen zijn we de kust langzaam gaan naderen om voor anker te gaan. Van 40 naar 30 naar 20 naar 8 naar 6 naar 2 meter ging best vlug. Bij 6 meter had ik het anker gedropt, maar Arianne riep geschrokken dat de bodem ineens met sprongen omhoog liep naar 2,5meter. Dus motor achteruit, anker van de keien getrokken en weer weggevaren. Je kan in de ankerketting duidelijk horen en voelen dat de bodem hard is, het anker schraapt over de rotsen en via de ketting wordt dat op de boot overgebracht. Een schurend en schrapend en enigszins gedempt geluid van staal op steen.
Van schrik, en omdat we toch al twijfelden of we er wel zin in hadden zijn we verder gevaren naar Svaneke. Ik zou hier toch niet met een gerust hart de boot voor anker leggen en verlaten voor een wandeling.

In Svaneke aangekomen zijn we eerst in de 'buitenkom' gaan liggen. Mooi plekje, maar geen stroom. Toen zijn we verplaatst naar de eerste binnenkom, ook een mooi plekje, maar ook hier bij 4 stopcontacten geen stroom. Havenmeester gebeld, en die zei dat het klopte, er was daar geen stroom. Bovendien zei ie dat er een gale warning voor de avond en nacht voorspeld was, dus we zouden daar niet kunnen daar niet kunnen blijven liggen.
Omdat de kade vrij laag was zouden de stootwillen zich tussen de kade en de boot uitwerken en dan lig je met de romp tegen de keien te klappen. En dan zouden we zijn granieten kade kunnen beschadigen zei hij lachend.

Vrij agressieve zwanen die blazend om brood kwamen dreigen. Ze schuimden de hele haven af en gingen alle jachten langs.

Dus voor een derde keer verplaatst, in een hoekje van de haven, mooi beschut en ook nog aan de kade, dus geen geklauter over andere boten.
Direct op ooghoogte bij de kuip zat een zwaluwennestje, de moeder en vader van het gezin vlogen af en aan om de jonkies van verse vliegies te voorzien. Ik heb geprobeerd de in of uitvliegende ouders op de foto te krijgen. Die zijn echt watervlug, en weg voor je het weet. Dus na 10 pogingen is onderstaande de foto waar de moeder echt nét uit beeld vliegt.. Je kan nog wel de jonkies goed zien zitten.